Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Opolu

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Opolu

kościół parafialny
Widok kościoła
Państwo	Polska
Województwo	opolskie
Miejscowość	Opole
Adres	Ojca Józefa Czaplaka
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Najświętszego Serca Pana Jezusa w Opolu
Wezwanie	Najświętsze Serce Pana Jezusa
Wspomnienie liturgiczne	pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała
Historia Data zakończenia budowy 1930 Data poświęcenia 19 października 1930 Aktualne przeznaczenie kościół parafialny
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • liczba wiernych • cegła 5000 osób Wieża kościelna • liczba wież 1 Liczba naw 3 Organy • liczba głosów • liczba manuałów 32 2+P
Położenie na mapie Opola Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Opolu
Położenie na mapie Polski Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Opolu
Położenie na mapie województwa opolskiego Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Opolu
50°40′17,6″N 17°55′47,7″E
Strona internetowa

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa – rzymskokatolicki kościół parafialny położony przy ulicy Czaplaka 1 w Opolu. Kościół należy do Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Opolu w dekanacie Opole, diecezji opolskiej.

Historia kościoła

Budowę kościoła rozpoczęto w kwietniu 1930 roku. 10 sierpnia 1930 roku świątynia stała w stanie surowym. Kościół został konsekrowany 19 października 1930 roku przez sufragana wrocławskiego księdza biskupa Walentego Wojciecha. Jeszcze przed II wojną światową kościół został rozbudowany. Powiększono wówczas korpus świątyni o trzy przęsła. Kolejna rozbudowa, już po zakończeniu II wojny światowej, powiększyła świątynię o kruchtę.

Architektura i wnętrze kościoła

Kościół w latach 40 XX wieku

Wejście do kościoła

Kościół to trójnawowa budowla, postawiona na planie prostokąta, nieorientowana, z prezbiterium skierowanym w stronę południową. W dolnej części jest murowany z piaskowca, powyżej z cegły, całość jest otynkowana. Ponad kościołem góruje czworoboczna wieża, wybudowana w miejscu przejścia nawy głównej w prezbiterium. Sporsus Mariae Custos Verbi Internati Patronus Ecclesiae". W górnej części wieży znajdują się cztery otwory okienne, prostokątne, zamknięte łukiem pełnym. Wieżę przykrywa czteropołaciowy, ceramiczny dach typu wieżowego, kryty dachówką karpiówką, zwieńczony sygnaturką oraz iglicą z chorągiewką, na której widnieje data: "1910". Otwór wejściowy do świątyni zamknięte są od góry łukiem koszowym.

Drzwi są dwuskrzydłowe, płycinowe, dekorowane snycerką. Wejście do wnętrza kościoła poprzedza jednokondygnacyjna kruchta. Kolejna drzwi są dwuskrzydłowe, płycinowe, również udekorowane snycerką. Z obu stron nawy głównej znajdują się nawy boczne. Dach nad nawą główną jest dwuspadowy, pokryty również karpiówką. W obrębie dachu znajdują się pionowe okienka, tzw. lukarny, które pokryte są trójpołaciowymi daszkami. Nad nawami bocznymi dach jest typu pulpitowego, które pokryte są blachą miedzianą. Kościół podtrzymują przypory. Prezbiterium zamknięte jest absydą. W prezbiterium występują empory (coś w rodzaju trybuny lub chóru). Okna prezbiterium są prostokątne ułożone jedno nad drugim w wąskiej, prostokątnej płycinie. Okna naw bocznych są owalne. Ołtarz główny, ołtarze boczne i ambona wykonane są w stylu barokowym.

Organy

Organy zostały zbudowane przez Carla Berschdorfa w 1937 roku. Stół gry umieszczony po lewej stronie chóru. W październiku 2015 organy przeszły konserwację i strojenie przeprowadzoine przez Macieja Mamela z Dobczyc.

Dyspozycja instrumentu:

Manuał I	Manuał II	Pedał
1. Nachthorngedeckt 16'	1. Weitgedeckt 8'	1. Principalbas 16'
2. Principal 8''	2. Quintade 8'	2. Subbas 16'
3. Holzflőte 8'	3. Dolkan 8'	3. Zartbass 16'
4. Gemshorn 8	4. Ital. Prinzipal 4'	4. Octavbass 8'
5. Gamba 8'	5. Nachthorn 4'	5. Gedacktpommer 8'
6. Octave 4'	6. Spitzquinte 2 2/3'	6. Choralbas 4'
7. Rohrflőte 4'	7. Schwiegel 2'	7. Rożek 2'
8. Schweizerpfiefe 2'	8. Terz 1 3/5'	8. Mixtura 3x
9. Sesgialtera 8'	9. Super-Kwinta 1 1/3'	9. Posaune 16'
10. Cornett 3fach	10. Cymbel 3x
11. Mixtur 4fach	11. Krummhorn 8'
12. Trompet 8'

Dzwony

Wieża - dzwonnica

Na początku października 1930 zostały na wieży kościelnej zamontowane cztery dzwony. W 1943 roku trzy dzwony zostały zdemontowane i przeznaczone na cele wojenne III Rzeszy, pozostał jedynie najmniejszy z nich, poświęcony św. Ignacemu Loyoli.

18 marca 1979 roku zostały zamontowane trzy nowe dzwony, wykonane w Odlewni Dzwonów Walerii Felczyńskiej i syna Janusza w Przemyślu. Wraz z zachowanym, najstarszym dzwonem, na wieży kościelnej znajdują się ponownie 4 dzwony. Największy dzwon waży 970 kg, ma ton f' i napis o treści "Jesus Christus Filius Dei Rex universi Pastor et Salvator noster Caritas immeusa. Opole 1979", średni waży 500 kg, ma ton a' i napis: "Maria Virgo Immaeculata Dei pare Matter Ecclesiae Spes nostre. Opole 1979", najmniejszy waży 130 kg, ma ton f" i napis: "Joseph Vir Justus Sporsus Mariae Custos Verbi Internati Patronus Ecclesiae". Najstarszy z dzwonów (jedyny zachowany z 1930 roku), waży 290 kg, ma ton c" i napis: "Sole et in choro Ignatium inaploro". Obecnie łączna ich waga wynosi 1890 kg, czyli ponad połowę mniej, niż waga czterech dawnych dzwonów z lat 30. XX w..

Bibliografia

• T. Chrzanowski, M. Kornecki, "Katalog zabytków sztuki w Polsce", tom. VII, woj. opolskie, Warszawa 1968 rok,
• Günther Schedlansky, "Die Bau und Kunstdenkmäler der Stadtkreis Oppeln", Breslau 1939,
• J. Ilkosz, A. Wodzińska, M. Wojtowicz, I. Rybka-Ceglecka, W. Wilczyńska-Koper, B. Matejuk, "Studium historyczno-urbanistyczne miasta Opola", P.P.PKZ o/Wrocław 1990 rok,
• Archiwum Opolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, ul. Piastowska 14, 45-082 Opole,
• Dr inż. arch. Andrzej Legendziewicz, "Budynek Muzeum Śląska Opolskiego (dawne Kolegium Jezuickie) w Opolu – wyniki badań architektonicznych oraz wnioski konserwatorskie", Wrocław-Opole 2008 r. (w zasobie archiwum WUOZ w Opolu)

Linki zewnętrzne

• Opole - Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa