Konstanty Pierewoz-Markiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konstanty Pierewoz-Markiewicz
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

1 października 1914
Giewka

Data śmierci

27 kwietnia 2009

Przebieg służby
Lata służby

19321949

Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

3 Batalion Saperów Wileńskich 1 Batalion Saperów
5 Kresowy Batalion Saperów

Stanowiska

dowódca kompanii saperów

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
kampania wrześniowa
kampania włoska

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Medal Wojska Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino Gwiazda za Wojnę 1939–1945 (Wielka Brytania) Gwiazda Italii (Wielka Brytania) Krzyż Wojenny za Męstwo Wojskowe (Włochy od 1943)

Konstanty Pierewoz-Markiewicz (ur. 1 października 1914 w majątku Giewka, zm. 27 kwietnia 2009) − polski inżynier, kapitan Wojska Polskiego. Mianowany przez władze emigracyjne do stopnia podpułkownika.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Konstanty Pierewoz-Markiewicz urodził się 1 października 1914 roku w majątku Giewka, w guberni charkowskiej, w rodzinie Mikołaja i Neoniły[1]. W 1932 roku ukończył szkołę średnią w Grodnie. W okresie od 15 lipca 1932 roku do 3 maja 1933 roku był słuchaczem kursu unitarnego w Szkole Podchorążych Piechoty w Różanie nad Narwią. W latach 1933−1936 był podchorążym Szkoły Podchorążych Saperów w Warszawie. 15 sierpnia 1935 roku został mianowany podporucznikiem w korpusie oficerów inżynierii i saperów. 15 października 1936 roku, po zakończeniu nauki, otrzymał przydział do 3 batalionu Saperów Wileńskich, a wkrótce potem skierowano go na kurs chemiczny dla dowódców plutonów w Szkole Gazowej w Warszawie[2]. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1939 roku i 14. lokatą w korpusie oficerów saperów, grupa liniowa[3]. W tym czasie pełnił służbę na stanowisku adiutanta 3 bsap[4].

W czasie kampanii wrześniowej dowodził 1 kompanią 1 batalionu saperów. Walczył do 29 września w bitwach pod Pułtuskiem, Wyszkowem, Kałuszynem i Zamościem.

Po klęsce działał w strukturach ruchu oporu w Wilnie, ale w lutym 1941 roku został aresztowany przez Rosjan. Był więziony w Wilnie, a później w Gorkim. W styczniu 1942 roku został zwolniony i wstąpił do polskich oddziałów dowodzonych przez gen. Władysława Andersa. Został skierowany do ośrodka Szkolenia Saperów na stanowisko dowódcy kompanii Podoficerskiej Szkoły Saperów. W czasie pobytu w Palestynie ukończył kursy walki przeciwgazowej oraz kursy walki wysokogórskiej, a w październiku 1943 roku został przydzielony do 5 Kresowego batalionu saperów, z którym walczył we Włoszech, m.in. nad rzeką Sangro, rzeką Rapido, na linii Gustawa, linii Hitlera, linii Gotów, o Monte Casino, o Ankonę i o Bolonię[2]. W marcu 1944 roku awansował na kapitana.

Po zakończeniu wojny został w czerwcu 1946 roku przetransportowany do Wielkiej Brytanii, gdzie do kwietnia 1949 roku służył w Polskim Korpusie Przysposobienia i Rozmieszczenia. W późniejszym czasie awansował na majora i podpułkownika, po czym odszedł do pracy cywilnej jako inżynier budownictwa lądowego. W czasie swojej kariery był m.in. głównym inżynierem budowy portów i infrastruktury lądowej w Sierra Leone. W roku 1993 przeszedł na emeryturę[2].

Od 1956 roku odwiedzał w Polsce rodzinę oraz niektóre jednostki saperskie, w tym 5 Kresowy batalion saperów, którego został honorowym żołnierzem i ojcem chrzestnym jej sztandaru. Na wniosek ministra obrony narodowej w 2000 roku został awansowany do stopnia pułkownika[2].

Zmarł 27 kwietnia 2009 roku w Wielkiej Brytanii. 25 czerwca 2009 roku urna z prochami została pochowana w rodzinnym grobie w Białymstoku[2].

Ordery i odznaczenia[2][edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Decyzją nr 159/ MON z 30 kwietnia 2010 roku 5 Kresowy batalion saperów otrzymał imię płk. Konstantego Pierewoz-Markiewicza[7].

W „Sali Tradycji” 5 Kresowego batalionu saperów urządzono wystawę pamiątek i dokumentów poświęconych jego życiu[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 5 Kresowy batalion saperów - Patron [dostęp 2022-01-31].
  2. a b c d e f g Józef Cieślak. Konstanty PIEREWOZ-MARKIEWICZ. „Głos Weterana i Rezerwisty”. 1/2010. s. 29. (pol.). 
  3. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 254.
  4. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 803.
  5. M.P. z 2010 r. nr 31, poz. 439 „za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność na rzecz środowisk kombatanckich”.
  6. Dowództwo Saperów 5 K.D.P. - krzyz.montecassino.eu [online], krzyz.montecassino.eu [dostęp 2022-01-31].
  7. Zarys historyczny. [dostęp 2014-01-08]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.