Lista najwybitniejszych szczytów Tatr

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lista najwybitniejszych szczytów Tatr – lista szczytów Tatr o minimalnej deniwelacji względnej (wybitności) większej lub równej 100 metrów uporządkowanych względem malejącej wybitności. Lista ta, zawierająca 76 wierzchołków, nazywana jest niekiedy Koroną Tatr lub WKT76 (dla odróżnienia od WKT). Na pomysł sporządzenia Korony Tatr, jako zbioru najważniejszych szczytów tatrzańskich wybranych według ścisłych i obiektywnych kryteriów, wpadł Piotr G. Mielus, zamieszczając pierwotną jej wersję (niekompletną) w czasopiśmie „Góry” (nr 46, marzec 1998)[1]. Tylko na 24 wierzchołki wyprowadza szlak turystyczny.

Nr Nazwa polska Nazwa słowacka Wysokość (m n.p.m.) Wybitność (m) Przełęcz graniczna
1. Gerlach Gerlachovský štít 2655[2] 2355 Brama Morawska
2. Bystra Bystrá 2248[3] 562 Tomanowa Przełęcz
3. Łomnica Lomnický štít 2634[2] 442 Świstowa Przełęcz
4. Hawrań Havran 2152[2] 402 Przełęcz pod Kopą
5. Krywań Kriváň 2494[2] 400 Niżnia Koprowa Przełęcz
6. Kominiarski Wierch 1829[3] 370 Iwaniacka Przełęcz
7. Baraniec Baranec 2185[3] 362 Niska Przełęcz
8. Świnica Svinica 2301[2] 351 Niżnia Czarna Ławka
9. Kamienista Veľká Kamenistá 2127[3] 335 Pyszniańska Przełęcz
10. Krzesanica Kresanica 2122[3] 323 Niskie Wrótka
11. Bobrowiec Bobrovec 1664[3] 312 Bobrowiecka Przełęcz
12. Wysoka Vysoká 2560[4] 305 Wschodnie Żelazne Wrota
13. Lodowy Szczyt Ľadový štít 2627[2] 304 Śnieżna Przełęcz
14. Staroleśny Szczyt Bradavica 2492[5] 292 Polski Grzebień
15. Banówka Baníkov 2178[3] 261 Żarska Przełęcz
16. Raczkowa Czuba Jakubina 2194[3] 256 Niżnia Gaborowa Przełęcz
17. Hruby Wierch Hrubý vrch 2428[2] 252 Przełęcz Szpara
18. Osobita Osobitá 1687[3] 242 Przełęcz Kasne
19. Szalony Wierch Hlúpy vrch 2061[2] 235 Szeroka Przełęcz Bielska
20. Siwy Wierch Sivý vrch 1805[3] 232 Palenica Jałowiecka
21. Starorobociański Wierch Klin 2173[3] 219 Jarząbcza Przełęcz
22. Mięguszowiecki Szczyt Veľký Mengusovský štít 2438[4] 213 Żabia Przełęcz
23. Kończysta Končistá 2538[2] 205 Przełęcz koło Drąga
24. Zadnia Kopka Kościeliska 1333[3] 205 Przysłop Kominiarski
25. Miedziane 2233[2] 204 Wrota Chałubińskiego
26. Szatan Satan 2422[2] 185 Szczyrbska Przełęcz
27. Ganek Gánok 2462[2] 182 Wschodnia Rumanowa Przełęcz
28. Tomanowy Wierch Polski Poľská Tomanová 1977[3] 178 Smreczyńska Przełęcz
29. Sławkowski Szczyt Slavkovský štít 2452[2] 177 Sławkowska Przełęcz
30. Wielka Kopa Koprowa Veľká kopa 2052[2] 175 Zawory
31. Tokarnia Tokáreň 1219[2] 174 Ozielec
32. Płaczliwa Skała Ždiarska vidla 2142[2] 173 Strzystarska Przełęcz
33. Szeroka Jaworzyńska Široká 2210[2] 172 Zielona Przełęcz
34. Giewont 1895[3] 170 Kondracka Przełęcz
35. Jaworowy Szczyt Javorový štít 2418[2] 168 Jaworowa Przełęcz
36. Wielka Brdarowa Grapa Veľká brdárova grapa 1859[3] 167 Brdarowy Przechód
37. Kozi Wierch Kozí vrch 2291[2] 165 Zmarzła Przełęcz
38. Rysy Rysy 2503[2] 163 Waga
39. Smreczyński Wierch Smrečiny 2070[4] 163 Hlińska Przełęcz
40. Salatyński Wierch Salatín 2048[3] 163 Zadnia Salatyńska Przełęcz
41. Suchy Wierch Jaworowy Veľký Baboš 1523[2] 163 Sucha Przełęcz Jaworowa
42. Rohacz Płaczliwy Plačlivé 2125[3] 162 Smutna Przełęcz
43. Kołowy Szczyt Kolový štít 2418[2] 161 Czarna Przełęcz
44. Kiczora Kýčera 1283[2] 158 Międzyścienna Przełęcz
45. Golica Huciańska Holica 1340[4] 155 Jaworzyńska Przełęcz
46. Wołowiec Volovec 2063[3] 153 Jamnicka Przełęcz
47. Hruby Regiel 1339[3] 150 Przysłop Miętusi
48. Steżki Stežky 1530[2] 145 Przełęcz nad Czerwoną Glinką
49. Kieżmarski Szczyt Kežmarský štít 2556[2] 143 Przełęcz w Widłach
50. Jagnięcy Szczyt Jahňací štít 2230[2] 140 Kołowa Przełęcz
51. Baranie Rogi Baranie rohy 2526[2] 137 Barania Przełęcz
52. Karczmarski Wierch Skalka 1438[2] 137 Stary Szałas
53. Łysanki 1447[3] 136 Przełęcz w Grzybowcu
54. Zadnia Kopa Nižná Bystrá 2162[3] 132 Przełęcz pod Zadnią Kopą
55. Pośrednia Grań Prostredný hrot 2441[2] 131 Żółta Ławka
56. Szczyrbski Szczyt Štrbský štít 2381[2] 131 Młynicka Przełęcz
57. Pachoł Pachoľa 2167[3] 127 Banikowska Przełęcz
58. Rohacz Ostry Ostrý Roháč 2088[3] 125 Rohacka Przełęcz
59. Jaworzynka Bielska Javorinka 1259[2] 123 Przełęcz pod Koszarzyskiem
60. Łopata Deravá 1955[3] 122 Dziurawa Przełęcz
61. Krzyżne Liptowskie Krížné 2039[3] 118 Koprowicka Przełęcz Niżnia
62. Tępa Tupá 2285[2] 117 Stwolska Przełęcz
63. Wielkie Solisko Veľké Solisko 2413[2] 113 Bystra Ławka
64. Koprowy Wierch Kôprovský štít 2363[2] 113 Skrajna Piarżysta Przełęcz
65. Hruba Kopa Hrubá kopa 2166[3] 113 Przełęcz nad Zawratami
66. Ostra Ostrá 1764[3] 113 Niżnia Przehyba
67. Durny Szczyt Pyšný štít 2621[2] 111 Poślednia Przełączka
68. Goryczkowa Czuba Goričková 1912[3] 111 Goryczkowa Przełęcz Świńska
69. Młynarz Mlynár 2170[2] 110 Młynarzowa Przełęcz
70. Kopa Popradzka Kôpky 2355[3] 109
71. Furkaska Veľká Furkaska 1490[3] 108 Juraniowa Przełęcz
72. Krótka Krátka 2375[2] 105 Niewcyrska Przełęcz
73. Jeżowy Wierch Ježov vrch 1086[3] 105 Umarła Przełęcz
74. Smrek Smrek 2072[3] 104 Przełęcz nad Puste
75. Nosal 1206[2] 103 Nosalowa Przełęcz
76. Hruba Turnia Hrubá veža 2086[2] 100 Niżnia Litworowa Przehyba

Rozbieżności w wysokościach szczytów i przełęczy podawanych w różnych źródłach sięgają w niektórych przypadkach nawet 20 metrów, w związku z czym podana kolejność (i wartości MDW dla poszczególnych wierzchołków) może być w rzeczywistości nieco inna.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. GÓRY: Tatry – Korona Tatr. [dostęp 2010-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-19)].
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am
    Vysoké Tatry 1:25 000, podrobná turistická mapa. Harmanec: VKÚ, 2004. ISBN 80-8042-392-X.
  3. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af
    Západné Tatry 1:25 000, podrobná turistická mapa. Harmanec: VKÚ, 2002.
  4. a b c d Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
  5. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]