Lloyd Austin
 Lloyd Austin (2023) | |
| Data i miejsce urodzenia |
8 sierpnia 1953 |
|---|---|
| 28. Sekretarz obrony Stanów Zjednoczonych | |
| Okres |
od 22 stycznia 2021 |
| Poprzednik |
David Norquist (p.o.) |
| |
| |
 generał
| |
| Data i miejsce urodzenia |
8 sierpnia 1953 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1975–2016 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
82 Dywizja Powietrznodesantowa |
| Stanowiska | |
| Główne wojny i bitwy |
wojna w Iraku, |
| Odznaczenia | |
                           
| |
Lloyd James Austin III (ur. 8 sierpnia 1953 w Mobile) – amerykański dowódca wojskowy, sekretarz obrony Stanów Zjednoczonych od 2021 roku, generał United States Army, dowódca Centralnego Dowództwa USA (w latach 2013–2016), zastępca szefa sztabu U.S. Army w latach 2012–2013, od 2010 do 2011 dowódca sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych w Iraku.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Młodość i wykształcenie[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 8 sierpnia 1953 w Mobile w Alabamie[1], natomiast dorastał w Thomasville[2]. W 1975 roku ukończył United States Military Academy at West Point[2]. Zdobył tytuł Master of Arts na Auburn University i Master of Business Administration na Webster University[3]. Ukończył studia podyplomowe na United States Army War College i United States Army Command and General Staff College[4].
Kariera wojskowa[edytuj | edytuj kod]
Wczesna kariera[edytuj | edytuj kod]
Po ukończeniu West Point Lloyd Austin został mianowany na stopień podporucznika[4]. Został przydzielony do 3 Dywizji Piechoty[4]. Następnie został przydzielony do 82 Dywizji Powietrznodesantowej (dowodził kompanią wsparcia), ponadto dowodził 508 Regimentem Piechoty[4].
Od września 2005 do października 2006 pełnił funkcję szefa sztabu Centralnego Dowództwa Stanów Zjednoczonych[4]. W lutym 2008 roku został dowódcą Sił Wielonarodowych w Iraku[5]. Od sierpnia 2009 roku do sierpnia 2010 pełnił funkcję przewodniczącego Kolegium Połączonych Szefów Sztabów[4]. Od września 2010 roku do zakończenia operacji „Operacji Nowy Świt” w grudniu 2011 Lloyd Austin dowodził siłami zbrojnymi Stanów Zjednoczonych w Iraku[6][4]. Od stycznia 2012 do marca 2013 roku był zastępcą szefa sztabu U.S. Army[4].
Dowódca CENTCOM[edytuj | edytuj kod]
22 marca 2013 Lloyd Austin objął funkcję dowódcy Centralnego Dowództwa Stanów Zjednoczonych[7]. W związku z małą liczbą wystąpień publicznych Lloyda Austina podczas prowadzonej wojny z samozwańczym Państwem Islamskim dziennik „The New York Times” nazwał go „niewidzialnym generałem”[8][9]. Po zdobyciu Mosulu w czerwcu 2014 roku Austin nadzorował realizację i opracowywanie planu kampanii wojskowej mającej na celu zwalczanie ISIS[10][11]. 5 kwietnia 2016 w Joint Base Myer–Henderson Hall odbyła się ceremonia przejścia Austina na emeryturę[12].
Praca w sektorze prywatnym[edytuj | edytuj kod]
W kwietniu 2016, po fuzji z United Technologies Corporation, Lloyd Austin dołączył do zarządu Raytheon Technologies[13]. 18 września 2017 został członkiem rady dyrektorów Nucor[14]. 29 maja 2018 został dyrektorem niezależnym Tenet Healthcare[15].
Sekretarz obrony Stanów Zjednoczonych[edytuj | edytuj kod]
8 grudnia 2020 Joe Biden nominował Lloyda Austina na stanowisko sekretarza obrony Stanów Zjednoczonych[10]. 22 stycznia 2021 Senat Stanów Zjednoczonych stosunkiem głosów 93–2 zatwierdził nominację Lloyda Austina na to stanowisko[16]. Tego samego dnia został zaprzysiężony[17], stając się pierwszym w historii USA czarnoskórym sekretarzem obrony[18].
21 marca 2021 Austin spotkał się z prezydentem Afganistanu Aszrafem Ghanim[19]. Po opuszczeniu Afganistanu przez Siły Zbrojne Stanów Zjednoczonych, rozpoczęła się ofensywa talibów[20]. Lloyd Austin brał udział w tajnym spotkaniu, które odbyło się w White House Situation Room i prowadził rozmowy dotyczące ofensywy talibów z innymi członkami gabinetu[21]. W sierpniu 2021 władzę w kraju przejęli talibowie[22].
12 maja 2021 Lloyd Austin w rozmowie telefonicznej z Benim Gancem potępił ataki rakietowe nieuznawanej przez Stany Zjednoczone za państwo Palestyny na terytorium Izraela, oraz poinformował o „żelaznym poparciu Departamentu Obrony dla uzasadnionego prawa Izraela do obrony”[23].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Order Księcia Jarosława Mądrego II klasy (2022)[24]
- Order Krzyża Ziemi Maryjnej II Klasy (Estonia, 2024)[25]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Paul-Anton Krüger, Lloyd Austin [online], sueddeutsche.de, 8 grudnia 2020 [dostęp 2020-12-14] (niem.).
- ↑ a b Robert Burns i inni, AP sources: Biden picks Lloyd Austin as secretary of defense [online], apnews.com, 8 grudnia 2020 [dostęp 2020-12-14] (ang.).
- ↑ Who is Lloyd J. Austin? Biden considers Mobile native for top Pentagon slot [online], al.com, 30 listopada 2020 [dostęp 2020-12-14] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h General Lloyd J. Austin III [online], defense.gov [dostęp 2020-12-17] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-05] (ang.).
- ↑ Operations in Iraq [online], c-span.org, 23 czerwca 2008 [dostęp 2020-12-21] (ang.).
- ↑ Roger M. Dey, Austin leads USF-I into New Dawn [online], army.mil, 4 września 2010 [dostęp 2020-12-22] (ang.).
- ↑ Jim Garamone, Centcom Commander Leaves Legacy of Leading from the Front [online], defense.gov, 5 kwietnia 2016 [dostęp 2020-12-22] (ang.).
- ↑ Howard Koplowitz, Mobile’s Austin picked for defense secretary [online], al.com, 7 grudnia 2020 [dostęp 2020-12-22] (ang.).
- ↑ Marek Świerczyński, Generał znów na czele Pentagonu? Nawet demokraci są przeciw [online], polityka.pl, 9 grudnia 2020 [dostęp 2020-12-22] (pol.).
- ↑ a b Emerytowany generał wyborem na sekretarza obrony w gabinecie Joe Bidena [online], tvn24.pl, 8 grudnia 2020 [dostęp 2020-12-22] (pol.).
- ↑ Statement of General Lloyd J. Austin III [online], armed-services.senate.gov, 16 września 2015 [dostęp 2020-12-22] (ang.).
- ↑ Guv Callahan, A Soldier’s Soldier [online], army.mil, 8 kwietnia 2016 [dostęp 2020-12-22] (ang.).
- ↑ Eric Lipton, Kenneth P. Vogel, Michael LaForgia, Biden’s Choice for Pentagon Faces Questions on Ties to Contractors [online], nytimes.com, 8 grudnia 2020 [dostęp 2020-12-22] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-10] (ang.).
- ↑ Nucor Announces the Addition of General Lloyd J. Austin III to the Nucor Board of Directors [online], prnewswire.com, 14 września 2017 [dostęp 2020-12-22] (ang.).
- ↑ Tenet Board Appoints Two Independent Directors [online], businesswire.com, 29 maja 2018 [dostęp 2020-12-22] (ang.).
- ↑ Rebecca Shabad, Senate confirms Austin as first Black defense secretary [online], nbcnews.com, 22 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-22] (ang.).
- ↑ Libby Cathey i inni, Biden’s 1st 100 days live updates: Pelosi says impeachment article to be sent Monday [online], abcnews.go.com, 22 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-22] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-22] (ang.).
- ↑ Adam Zygiel, Lloyd Austin zatwierdzony na szefa Pentagonu. Kim jest? [online], rmf24.pl, 22 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-22] (pol.).
- ↑ Szef Pentagonu w Afganistanie. Przybył, by „słuchać i się uczyć” [online], tvn24.pl, 21 marca 2021 [dostęp 2021-08-21] (pol.).
- ↑ Ostatni dowódca. O generale, który trzymał talibów w szachu, a potem poprowadził odwrót Ameryki z Afganistanu [online], wiadomosci.onet.pl, 13 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-21] (pol.).
- ↑ „O k....! To się naprawdę dzieje”. Pięć dni Bidena [online], wiadomosci.onet.pl, 20 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-21] (pol.).
- ↑ Ewakuacja z Afganistanu. Wiceszef MSZ Marcin Przydacz o tym, jak wygląda sytuacja w Kabulu [online], tvn24.pl, 20 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-21] (pol.).
- ↑ Readout of Secretary of Defense Lloyd J. Austin III [online], defense.gov, 12 maja 2021 [dostęp 2021-09-17] (ang.).
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №595/2022 Про відзначення державними нагородами України. Президент України, 2022-08-23. [dostęp 2022-08-29]. (ukr.).
- ↑ president.ee [online], president.ee [dostęp 2024-03-20].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Lloyd J. Austin III. defense.gov. [dostęp 2021-09-17]. (ang.).
- Profiles of Bravery – Gen. Lloyd J. Austin III. army.mil. [dostęp 2021-09-17]. (ang.).
- U.S. Central Command Leadership. centcom.mil. [dostęp 2021-09-17]. (ang.).
.jpg)
| Prezydent | |
|---|---|
| Wiceprezydent | |
| Szefowie departamentów |
|
| Pozostali członkowie gabinetu |
|
.svg)
|
|
- Absolwenci Akademii Wojskowej Stanów Zjednoczonych w West Point
- Urodzeni w 1953
- Ludzie urodzeni w Mobile
- Amerykańscy generałowie
- Odznaczeni Medalem Pochwalnym (USA)
- Odznaczeni Medalem za Osiągnięcie (USA)
- Odznaczeni Orderem Krzyża Ziemi Maryjnej
- Odznaczeni Orderem Księcia Jarosława Mądrego
- Sekretarze obrony Stanów Zjednoczonych