Maghar (Izrael)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maghar
‏מע'אר‎
Ilustracja
Maghar widziany od południa
Państwo

 Izrael

Dystrykt

Północny

Powierzchnia

19,810 km²

Wysokość

231 m n.p.m.

Populacja (2010)
• liczba ludności
• gęstość


20 228
1 021 os./km²

Nr kierunkowy

+972 4

Położenie na mapie Dystryktu Północnego
Mapa konturowa Dystryktu Północnego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Maghar”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Maghar”
Ziemia32°53′26″N 35°24′29″E/32,890556 35,408056
Strona internetowa

Maghar (hebr. מע'אר; arab. مغارِ; ang. Maghar, lub także Mughar i al-Mughar; pol. Jaskinie) – samorząd lokalny położony w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Miasteczko leży na stokach góry Chazon, na wysokości 231 metrów n.p.m. W rejonie tym Dolna Galilea zatacza łuk wokół jeziora Tyberiadzkiego, i rozpoczynają się góry Górnej Galilei. W jego otoczeniu jest miasteczko Dejr Channa, moszawy Tefachot i Chazon, kibuce Inbar i Kaddarim, wioska komunalna Kallanit, oraz arabska wioska Sallama. Na północny wschód od miejscowości znajduje się szkoleniowa baza wojskowa Michve Alon, natomiast na południowym zachodzie jest więzienie Tzalmon.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w 2006 roku w osadzie żyło 19 tys. mieszkańców, w tym 57,8% Druzowie, 21,2% Arabowie chrześcijanie i 20,9% Arabowie muzułmanie[1].

Populacja osady pod względem wieku (dane z 2006):

Wiek (w latach) Procent populacji w %
0–4 11,0%
5–9 12,1%
10–14 12,3%
15–19 11,0%
20–29 18,7%
30–44 20,0%
45–59 9,7%
ponad 60 5,3%


Źródło danych: Central Bureau of Statistics.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W okresie panowania rzymskiego w miejscu tym istniało miasto Zar, które słynęło z gajów oliwnych. W późniejszym okresie Talmud wymienia miejscowość Ma'arija[2].

W okresie panowania Brytyjczyków Maghar była dużą wioską[3]. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny w rejonie wioski stacjonowały siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w październiku 1948 Izraelczycy przeprowadzili operację Hiram. W dniu 30 października Maghar została zajęta przez izraelskich żołnierzy. W odróżnieniu od wielu arabskich wiosek w Galilei, nie została ona wysiedlona i zachowała swój pierwotny charakter.

W 1956 Maghar otrzymała status samorządu lokalnego. Podczas II wojny libańskiej w 2006 na miejscowość spadły rakiety wystrzeliwane przez Hezbollah z terytorium Libanu. W ich wyniku zginęło 2 mieszkańców, a kilkoro zostało rannych[4][5].

Edukacja[edytuj | edytuj kod]

W miejscowości znajdują się cztery szkoły podstawowe i dwa gimnazja.

Religia[edytuj | edytuj kod]

W miejscowości znajdują się dwa kościoły chrześcijańskie, dwa meczety i jedno sanktuarium Druzów.

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

Ważnym elementem lokalnej gospodarki pozostaje rolnictwo, zwłaszcza produkcji oliwki z oliwek. Wielu Druzów pracuje w izraelskiej armii i policji. Część mieszkańców znajduje zatrudnienie w pobliskich strefach przemysłowych.

Komunikacja[edytuj | edytuj kod]

Przez miejscowość przechodzą drogi nr 806 i 807. Jadąc drogą nr 806 na północ dojeżdża się do skrzyżowania z drogami prowadzącymi do kibucu Inbar i moszawu Chazon, natomiast jadąc na południe dojeżdża się do skrzyżowania z drogą nr 805 i dalej do miasteczka Ajlabun. Drogą nr 807 dojeżdża się do położonej na wschodzie wioski Kallanit.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Israel Central Bureau of Statistics. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2008-02-02]. (ang.).
  2. Naim Aridi: Focus on Israel- The Druze in Israel. [w:] Israel Ministry of Foreign Affairs [on-line]. 2002-12-23. [dostęp 2011-11-15]. (ang.).
  3. Welcome To Maghar. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2011-11-15]. (ang.).
  4. Matthew Kalman: Arabs are among the dead and wounded in Hezbollah rocket attacks. [w:] San Francisco Chronicle [on-line]. 2006-08-05. [dostęp 2011-11-15]. (ang.).
  5. Lebanon/Israel: Hezbollah Hit Israel with Cluster Munitions During Conflict. [w:] Human Rights Watch [on-line]. [dostęp 2011-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-11)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]