Matthias Jacob

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Matthias Jacob
Ilustracja
Matthias Jacob (1982)
Data i miejsce urodzenia

2 kwietnia 1960
Tambach-Dietharz

Klub

Vorwärts Oberhof

Wzrost

179 cm

Debiut w PŚ

18.01 1980, Ruhpolding
(3. miejsce – b.indywidualny)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD
Igrzyska olimpijskie
brąz Sarajewo 1984 sprint
Mistrzostwa świata
złoto Lahti 1981 sztafeta
złoto Mińsk 1982 sztafeta
złoto Lake Placid 1987 sztafeta
srebro Anterselva 1983 sztafeta
srebro Ruhpolding 1985 sztafeta
srebro Oslo 1986 sztafeta
srebro Lake Placid 1987 sprint
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Sarajewo 1980 b.indywidualny
srebro Sarajewo 1980 sprint
Puchar Świata
2. miejsce
1981/1982
3. miejsce
1985/1986

Matthias Jacob (ur. 2 kwietnia 1960 w Tambach-Dietharz) – niemiecki biathlonista reprezentujący NRD, brązowy medalista igrzysk olimpijskich i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze sukcesy osiągnął w 1980 roku, zdobywając srebrne medale w biegu indywidualnym i sprincie podczas mistrzostw świata juniorów w Sarajewie. Szybko zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując trzecie miejsce w biegu indywidualnym 18 stycznia 1980 roku w Ruhpolding. Wyprzedzili go tam jedynie dwaj rodacy: Klaus Siebert i Eberhard Rösch. W kolejnych startach jeszcze 13 razy stawał na podium, odnosząc przy tym pięć zwycięstw. Czterokrotnie triumfował w sprincie: 30 stycznia 1982 roku w Ruhpolding, 6 marca 1982 roku w Lahti, 1 lutego 1986 roku w Oberhofie i 15 marca 1986 roku w Boden, a jeden raz był najlepszy w biegu indywidualnym: 12 marca 1987 roku w Lillehammer. Triumf w Lillehammer był jednocześnie jego ostatnim podium w zawodach tego cyklu. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1981/1982, kiedy był drugi w klasyfikacji generalnej, plasując się między swym rodakiem – Frankiem Ullrichem, a Kjellem Søbakiem z Norwegii. Ponadto w sezonie 1985/1986 był trzeci, za kolejnym reprezentantem NRD – André Sehmischem i Peterem Angererem z RFN.

W 1981 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Lahti, gdzie wspólnie z Mathiasem Jungiem, Frankiem Ullrichem i Eberhardem Röschem zwyciężył w sztafecie. Zajął tam również siódme miejsce w biegu indywidualnym oraz piąte w sprincie. W sztafecie zdobył jeszcze pięć medali: srebrne podczas mistrzostw świata w Anterselvie w 1983 roku, mistrzostw świata w Ruhpolding w 1985 roku i rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Oslo oraz brązowy na mistrzostwach świata w Lake Placid w 1987 roku. W 1987 roku zdobył też jedyny indywidualny medal mistrzostw świata, kończąc rywalizację w sprincie na drugiej pozycji. Rozdzielił tam na podium Franka-Petera Roetscha i André Sehmischa. Był też między innymi czwarty w biegu indywidualnym na mistrzostwach świata w Mińsku w 1982 roku oraz mistrzostwach świata w Oslo cztery lata później. Walkę o medal przegrał odpowiednio z Norwegiem Terje Krokstadem i Austriakiem Alfredem Ederem. Ponadto wywalczył brązowy medal w tej konkurencji podczas igrzysk olimpijskich w Sarajewie w 1984 roku, plasując się za Norwegiem Eirikiem Kvalfossem i Peterem Angererem z RFN. Na tej samej imprezie wraz z kolegami z reprezentacji zajął czwarte miejsce w sztafecie. Brał też udział w igrzyskach w Calgary cztery lata później, zajmując dziewiąte miejsce w biegu indywidualnym i piąte w sztafecie.

Przed Zjednoczeniem Niemiec pracował dla Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego NRD (Stasi). Po Zjednoczeniu pracował jako fizjoterapeuta dla reprezentacji Niemiec w biegach narciarskich[1].

Jego żona, Carola Anding, reprezentowała NRD w biegach narciarskich.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1984 Sarajewo 3. nd. nd. 4. nd.
1988 Calgary 9. nd. nd. 5. nd.

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1981 Lahti 7. 5. nd. nd. 1. nd.
1982 Mińsk 4. 17. nd. nd. 1. nd.
1983 Anterselva 8. 32. nd. nd. 2. nd.
1985 Ruhpolding 20. 7. nd. nd. 2. nd.
1986 Oslo 4. 7. nd. nd. 2. nd.
1987 Lake Placid 24. 2. nd. nd. 1. nd.

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
1979/1980 ?
1980/1981 7.
1981/1982 2.
1982/1983 9.
1983/1984 12.
1984/1985 22.
1985/1986 3.
1986/1987 7.
1987/1988 34.

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 30 stycznia 1981 Ruhpolding Bieg indywidualny na 20 km 3. 1 1:06:51,0 +1:32,0 Klaus Siebert
2. 16 stycznia 1982 Szwajcaria Egg Sprint na 10 km 2. 0+0 33:25,4 +37,4 Frank Ullrich
3. 21 stycznia 1982 Włochy Anterselva Bieg indywidualny na 20 km 2. 0+0+0+2 1:06:53,6 +8,9 Andreas Göthel
4. 23 stycznia 1982 Włochy Anterselva Sprint na 10 km 3. 0+0 31:31,0 +30,2 Frank Ullrich
5. 28 stycznia 1982 Ruhpolding Bieg indywidualny na 20 km 3. ? 1:08:10,0 +3:56,0 Frank Ullrich
6. 30 stycznia 1982 Ruhpolding Sprint na 10 km 1. 0+0 36:26,0
7. 6 marca 1982 Finlandia Lahti Sprint na 10 km 1. 0+1 33:51,4
8. 14 lutego 1984 Sarajewo Sprint na 10 km 3. 0+0 30:53,8 +16,7 Eirik Kvalfoss
9. 19 stycznia 1985 Oberhof Sprint na 10 km 3. 1+3 28:50,8 +2:05,3 Frank-Peter Roetsch
10. 1 lutego 1986 Oberhof Sprint na 10 km 1. 0+0 30:58,0
11. 15 marca 1986 Szwecja Boden Sprint na 10 km 1. 0+0 30:52,2
12. 14 lutego 1987 Stany Zjednoczone Lake Placid Sprint na 10 km 2. 0+2 29:49,6 +49,2 Frank-Peter Roetsch
13. 19 lutego 1987 Kanada Canmore Bieg indywidualny na 20 km 2. 0+1+0+0 55:12,7 +40,0 Walerij Miedwiedcew
14. 12 marca 1987 Norwegia Lillehammer Bieg indywidualny na 20 km 1. 0+1+0+0 54:44,2

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]