Michał Bogusławski (podróżnik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michał Bogusławski
Krokodyl
Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1952
Warszawa

Zawód, zajęcie

żeglarz, kapitan jachtowy, podróżnik globtroter

Narodowość

polska

Michał (Michael) Bogusławski, pseudonim Krokodyl (ur. 7 stycznia 1952 w Warszawie) – polski podróżnik, żeglarz, kapitan jachtowy, autor i działacz jacht-klubowy w Ameryce Płn.

Podróże lądowe[edytuj | edytuj kod]

W wieku 17 lat wyjechał z Polski do Kanady. Podjął pracę przy badaniach geofizycznych w północnej Albercie i w Arktyce. Był też kierowcą dalekobieżnych ciężarówek i górnikiem w kopalniach złota i miedzi.[1] Przerwał studia historyczne na Uniwersytecie Torontońskim. Przejechał w młodości rowerem trasę Toronto-Vancouver (4400 km). Podróżował po Europie, Azji Południowo-Wschodniej i Afryce. Przemierzył terenowym samochodem północną Saharę i część Azji. Znany z wielu terenowych, transkontynentalnych podróży motocyklem po całej Ameryce Północnej. Jako instruktor narciarski udzielał lekcji na prawie wszystkich kontynentach. Instruktor windsurfingu na Barbados.[2] W Toronto prowadzi własną firmę budowlaną.

Najważniejsze osiągnięcia żeglarskie[edytuj | edytuj kod]

Jako nastolatek pływał kajakiem i na żaglówce “Cadet” po Wiśle i jeziorach mazurskich. Później, jako kapitan jachtowy żeglugi wielkiej opłynął prawie cały świat. Do jego najważniejszych wyczynów należą m.in.: zajęcie III miejsca w oceanicznych regatach Vancouver-Hawaje; przepłynięcie z Darwin w Australii (poprzez Ocean Indyjski i Atlantycki oraz Wielkie Jeziora) do Toronto w Kanadzie. Pełnił funkcję I oficera w rejsie polonijnym z Detroit do Gdyni na jachcie "Julianna" (24m). Jako kapitan poprowadził słynną “Zjawę IV” z Ushuaia w Argentynie przez stację Arctowskiego (współrzędne φ 62° 09′ 34″ S, λ 58° 28′ 15″ W) i Horn do Antarktydy. Był to pierwszy polski jacht pod żaglami, który dopłynął do stałego lądu Antarktydy.[3] Po opuszczeniu stacji Arctowskiego pokonali 190 mil morskich do Cape Ann[4] na Półwyspie Arctowskiego (22.01.2004; współrzędne φ 64° 35′ S, λ 62° 27′ W).[5]. Co zajęło im dwa i pół dnia żeglując przez Cieśninę Gerlache'a w huraganowych warunkach z awarią silnika. Na Przylądku Anna należącego do Półwyspu Arctowskiego dokonali wyczynu opuszczając jacht na pontonie. Cała załoga chciała uczestniczyć w tym wyczynie i zejść na stały ląd Antarktydy. [a]. Po czym ruszyli w drogę powrotną, przez cieśninę Melchior między wyspami Anvers i Brabant i dotarli do Ushuaia. Ponownie poprowadził "Zjawę IV " z inną załogą okrążając Horn i docierając do stacji Arctowskiego.[6] W 2006 roku kapitanował w rejsie jachtu “Fazisi” z Karaibów do Gdyni.[7]

Działalność klubowa[edytuj | edytuj kod]

Współzałożyciel Polsko-Kanadyjskiego Jacht Klubu w Toronto. Pełnił funkcję komandora PCYC "White Sails" w Toronto i wicekomandora Polish Yachting Association w Chicago. Przedstawiciel na Kanadę elitarnego stowarzyszenia żeglarskiego “Bractwo Kaphornowców”.

Wyróżnienia i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Złota Odznaka Polskiego Związku Żeglarskiego; Odznaczenie Orła Białego komendanta Garnizonu Gdynia; Kanadyjski Medal za Odwagę za uratowanie tonącej kobiety z First Nations(inne języki)[b] z plemienia Odzibwejów w wodach Georgian Bay; Tytuł “Polonijnego Żeglarza Roku” nadany przez polonijny magazyn żeglarski "Nasze Żagle”, Toronto (2002); III nagroda w konkursie Rejs Roku “Głosu Wybrzeża” i tytuł "Rejsu Roku" przyznawany przez polonijną kapitułę żeglarską Ameryki Północnej w Nowym Jorku (za rejs na Antarktydę “Zjawą IV”). Laureat Międzynarodowej Nagrody “Conrady – Indywidualności Morskie” (2009).[8]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Sterując na gwiazdy - USA (2002)
  • 99 węzłów pod Hornem - USA (2007)[9]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Stacja Arctowskiego leży na osobnej wyspie i jako taka nie należy do stałego lądu kontynentu Antarktydy. Załoga podjęła udaną próbę zdobycia stałego lądu.
  2. First Nations(inne języki)” jest obecnie w kanadyjskim rządzie i mediach poprawnym określeniem na mocno niepoprawne określenie “Indian”. Zamiennie używane jest słowo Indigenous, czyli ludy/plemiona tubylcze, rdzenni mieszkańcy (np: Ojibwe nation). Obecnie też unika się używania nazwy Eskimos. Zalecają “Inuit”. Eskimos jest obecnie nie tylko niepoprawne w Kanadzie, ale wręcz obraźliwe dla nich samych. Słowo “Indianie” jest zapisane w konstytucji Kanady, ale pewnie i to się wkrótce zmieni.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]