Michala Petri
 Michala Petri, 2013 | |
| Data i miejsce urodzenia |
7 lipca 1958 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
| |
| Strona internetowa | |
Michala Petri (ur. 7 lipca 1958 w Kopenhadze[1][2]) – duńska flecistka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Naukę gry na flecie rozpoczęła w wieku 3 lat, mając 5 lat debiutowała na falach duńskiego radia[1][2]. W 1969 roku w Tivoli Koncertsal w Kopenhadze dała swój pierwszy koncert[1][2]. W latach 1969–1976 studiowała u Ferdinanda Conrada w Hochschule für Musik, Theater und Medien w Hanowerze[1]. Koncertowała w Europie, Ameryce Północnej, Izraelu, Australii i na Dalekim Wschodzie[1]. Występowała w trio ze swoją matką Hanne, grającą na klawesynie, i bratem Davidem, grającym na wiolonczeli[1][2]. Grała także w duecie z gitarzystami: Göranem Söllscherem, Kazuhito Yamashitą, Manuelem Barrueco oraz swoim mężem, Larsem Hannibalem[1]. Występowała jako solistka i kameralistka[1], pod batutą takich dyrygentów jak Neville Marriner, Christopher Hogwood i Claudio Abbado[1].
W jej repertuarze znajdują się zarówno utwory barokowe, jak i muzyka współczesna[2]. Dokonała prawykonań licznych utworów napisanych specjalnie dla niej przez kompozytorów zachwyconych jej wirtuozerią[1][2]. Dokonała licznych nagrań płytowych dla wytwórni RCA i Philips, w 1997 roku otrzymała Deutscher Schallplattenpreis za nagranie koncertów Antonio Vivaldiego[1]. Odznaczona krzyżem kawalerskim Orderu Danebroga (1995)[1]. W 2000 roku otrzymała Nagrodę Fundacji Muzycznej Léonie Sonning[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 75. ISBN 978-83-224-0837-7.
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2777. ISBN 0-02-865529-X.