Ninox

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ninox
Hodgson, 1837[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – sowica brunatna (N. scutulata)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

sowy

Rodzina

puszczykowate

Podrodzina

sowice

Rodzaj

Ninox

Typ nomenklatoryczny

Ninox nipalensis Hodgson, 1837 (= Strix lugubris[a] Tickell, 1833)

Synonimy
Gatunki

36 gatunków – zobacz opis w tekście

Ninoxrodzaj ptaków z podrodziny sowic (Hieracoglaucinae) w obrębie rodziny puszczykowatych (Strigidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii, Oceanii i Azji[9][10].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 15–65 cm, rozpiętość skrzydeł 56–140 cm; masa ciała 78–1700 g[9].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1837 roku etnolog i przyrodnik Brian Houghton Hodgson w artykule poświęconym nowemu rodzajowi Striginae wraz z opisem nowego gatunku i typu opublikowanym w czasopiśmie Madras Journal of Literature and Science[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) sowica brunatna (N. scutulata).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Ninox: zbitka wyrazowa nazw rodzajów: Nisus Cuvier, 1800 (jastrząb) oraz Noctua Savigny, 1809 (sowa)[11].
  • Hieracoglaux: gr. ἱεραξ hierax, ἱερακος hierakos ‘jastrząb’; γλαυξ glaux, γλαυκος glaukos ‘sowa’[12]. Gatunek typowy (późniejsze oznaczenie): Falco connivens Latham, 1801[13].
  • Sceloglaux: gr. σκελος skelos ‘noga’; γλαυξ glaux, γλαυκος glaukos ‘sowa’; wymarła sowica białolica miała długie, upierzone nogi i palce[14]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Athene albifacies G.R. Gray, 1844.
  • Spiloglaux: gr. σπιλος spilos ‘plamka’; γλαυξ glaux, γλαυκος glaukos ‘sowa’[15]. Gatunek typowy (późniejsze oznaczenie): Strix novaeseelandiae J.F. Gmelin, 1788[13].
  • Cephaloptynx: gr. κεφαλη kephalē ‘głowa’; πτυγξ ptunx, πτυγγος ptungos ‘sowa’[16]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Noctua punctulata Quoy & Gaimard, 1830.
  • Ctenoglaux: gr. κτεις kteis, κτενος ktenos ‘grzebień’; γλαυξ glaux, γλαυκος glaukos ‘sowa’[17]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Strix scutulata Raffles, 1822.
  • Rabdoglaux: gr. ῥαβδωτος rhabdōtos ‘pasiasty, paskowany’, od ῥαβδος rhabdos ‘smuga, pasmo’; γλαυξ glaux, γλαυκος glaukos ‘sowa’[18]. Gatunek typowy (późniejsze oznaczenie): Athene (?) strenua Gould, 1838[7].
  • Rhodoglaux: gr. ῥοδον rhodon ‘róża’; γλαυξ glaux, γλαυκος glaukos ‘sowa’[19]. Gatunek typowy: Athene rufa Gould, 1846.
  • Berneyornis: Frederic Lee Berney (1865–1949), australijski ornitolog, prezes RAOU w latach 1934–1935; gr. ορνις ornis, ορνιθος ornithos ‘ptak’[20]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Athene (?) strenua Gould, 1838.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[21]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Podgatunek N. scutulata.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b B.H. Hodgson. Indication of a new Genus belonging to the Strigine Family, with Description of the New Species and Type. „Madras Journal of Literature and Science”. 5, s. 23, 1837. (ang.). 
  2. a b Kaup 1848 ↓, s. 766, 768.
  3. Kaup 1848 ↓, s. 768.
  4. Kaup 1852 ↓, s. 105.
  5. Kaup 1852 ↓, s. 109.
  6. Ch.L. Bonaparte. Conspectus systematis ornithologæ. „Annales des Sciences Naturelles, Zoologie”. Quatrieme partie. 1, s. 112, 1854. (fr.). 
  7. a b Gray 1855 ↓, s. 135.
  8. G.M. Mathews: The Birds of Australia. T. V. London: H.F. & G. Witherby, 1916, s. 305. (ang.).
  9. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Owls (Strigidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, Ninox, DOI10.2173/bow.strigi1.01 [dostęp 2024-01-31] (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  10. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v14.2). [dostęp 2024-01-31]. (ang.).
  11. The Key to Scientific Names, Ninox [dostęp 2023-04-25].
  12. The Key to Scientific Names, Hierocoglaux [dostęp 2023-04-25].
  13. a b Gray 1855 ↓, s. 8.
  14. The Key to Scientific Names, Sceloglaux [dostęp 2023-04-25].
  15. The Key to Scientific Names, Spiloglaux [dostęp 2023-04-25].
  16. The Key to Scientific Names, Cephaloptynx [dostęp 2023-04-25].
  17. The Key to Scientific Names, Ctenoglaux [dostęp 2023-04-25].
  18. The Key to Scientific Names, Rabdoglaux [dostęp 2023-04-25].
  19. The Key to Scientific Names, Rhodoglaux [dostęp 2023-04-25].
  20. The Key to Scientific Names, Berneyornis [dostęp 2023-04-25].
  21. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Hieracoglaucinae Bonaparte, 1854 - sowice (Wersja: 2023-12-26). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-01-31].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]