Niszczyciele typu Rochefortais
 "Flamberge" | |
| Kraj budowy | |
|---|---|
| Użytkownicy | |
| Stocznia | |
| Wejście do służby | |
| Zbudowane okręty |
4 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
306 t |
| Długość |
57,5 m |
| Szerokość |
6,3 m |
| Zanurzenie |
3,17 m |
| Napęd |
2 pionowe maszyny parowe potrójnego rozprężania (VTE) o mocy łącznej 4800 KM (indykowanych), 2 kotły parowe, 2 śruby |
| Prędkość |
26 węzłów |
| Załoga |
52 |
| Uzbrojenie |
1 działo 65 mm |
Niszczyciele typu Pertuisane, określane też typem Rochefortais – seria francuskich niszczycieli z początku XX wieku, będących w służbie podczas I wojny światowej, licząca 4 jednostki.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Niszczyciele typu Pertuisane, nazywane tak od głównego okrętu, określane też powszechnie jako typ Rochefortais od miejsca budowy, należały do grupy francuskich niszczycieli tzw. 300-tonowych. Serię czterech okrętów zamówiono 8 czerwca 1899 w stoczni w Rochefort, według planów stoczni Augustin Normand. Stanowiły one modyfikację projektu dwóch ulepszonych okrętów typu Durandal (pierwszego typu francuskich niszczycieli) – "Fauconneau" i "Espingole". Były też do nich bardzo podobne, odróżniając się lekko pochylonymi kominami. Stępki pod budowę okrętów położono między czerwcem 1899 a styczniem 1900. Okręty wodowano w latach 1900/1901, lecz wyposażanie ich trwało stosunkowo długo i przechodziły one próby morskie w latach 1902/1903[1]
Okręty otrzymały, podobnie jak inne niszczyciele programu 300-tonowego, nazwy od historycznych broni piechoty: "Pertuisane" (partyzana), "Escopette" (krótka broń palna jazdy), "Flamberge" (flamberg), "Rapière" (rapier).
Konstrukcja okrętów była analogiczna do typu Durandal.
Okręty[edytuj | edytuj kod]
| Nazwa | Stocznia | Data wodowania | Los |
|---|---|---|---|
| Pertuisane | Rochefort | 05. 12. 1900 | wycofany 16. 03. 1923 |
| Escopette | Rochefort | 20. 12. 1900 | wycofany 4. 04. 1921 |
| Rapière | Rochefort | 16. 07. 1901 | wycofany 27. 10. 1921 |
| Flamberge | Rochefort | 28. 10. 1901 | wycofany 1. 10. 1920 |
Służba w skrócie[edytuj | edytuj kod]
W odróżnieniu od pozostałych typów niszczycieli 300-tonowych, żaden z niszczycieli typu Pertuisane nie został utracony w kolizji lub walce. Wszystkie cztery służyły podczas I wojny światowej, chociaż były już wtedy przestarzałe i odpowiadały wielkością nowo budowanym torpedowcom. Przetrwały wojnę, po której zostały wycofane ze służby w latach 1920-1923. Główny okręt "Pertuisane" był zarazem ostatnim wycofanym z francuskich niszczycieli typu 300-tonowego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ R. Chesneau i in., Conway's... 1860-1905, s. 326
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Roger Chesneau, Eugene Kolesnik (red.), Conway's All The World's Fighting Ships 1860-1905. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5
