Nutshell

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 08:03, 21 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Nutshell
Wykonawca utworu
z albumu Jar of Flies
Alice in Chains
Wydany

25 stycznia 1994

Nagrywany

7–14 września 1993 w London Bridge Studio, Seattle[1]

Gatunek

rock akustycznyblues rockrock alternatywny[2]

Długość

4:19

Twórca

Layne StaleyJerry CantrellMike InezSean Kinney

Producent

Alice in Chains

Wydawnictwo

Columbia

Nutshell” – ballada rockowa[3] amerykańskiego zespołu muzycznego Alice in Chains, opublikowana w roku 1994 na minialbumie Jar of Flies. Czas trwania wynosi 4 minuty i 19 sekund, co sprawia, że należy do jednej z dłuższych kompozycji wchodzących w skład płyty. Zamieszczona została na drugiej pozycji. Autorem warstwy lirycznej jest Layne Staley, muzykę skomponowali wspólnie Jerry Cantrell, Mike Inez i Sean Kinney[4].

W późniejszym czasie „Nutshell” w wersji zamieszczonej na wydawnictwie Unplugged (1996), wszedł w skład zestawu utworów zawartych na kompilacjach Music Bank (1999)[5] i The Essential Alice in Chains (2006)[6].

Znaczenie tekstu, budowa utworu

Tekst utworu napisał wokalista Layne Staley[4]. Słowa kompozycji są mroczne i przygnębiające. Traktują o rozpaczy, samotności, smutku i śmierci[3]. Autor w tekście zwraca uwagę na to, że ludzie często wierzą w rzeczy, które w ostatecznym rozrachunku okazują się jedynie kłamstwem. Kiedy przychodzi do przeciwstawienia się im, okazuje się, że jesteśmy zupełnie sami, nie mając wokół żadnych przyjaciół i wsparcia. Musimy walczyć w samotności[5].

Cechą charakteryzującą utwór jest emocjonalne brzmienie instrumentów akustycznych[7]. „Nutshell” rozpoczyna się od partii gitary akustycznej i basowej[7]. W perkusji Kinney zastosował specjalne szczotki, pozwalające na osiągnięcie delikatniejszego uderzenia[8]. Wokal Staleya charakteryzuje się łagodną tonacją, podkreślając powagę słów. Cantrell odgrywa również partie gitary elektrycznej[2] i trwające niespełna minutę, utrzymane w bardziej dynamicznym tonie solo[9], kontrastujące się z melancholijnym brzmieniem utworu[2].

Wydanie

„Nutshell” opublikowany został 25 stycznia 1994 na minialbumie Jar of Flies, wydanym nakładem Columbia[4]. Pomimo iż nigdy nie ukazał się na oficjalnym singlu, to zyskał duże uznanie wśród fanów zespołu[3]. W roku 1995 zamieszczony został na stronie B różnych wersji singla „Grind[10], promującego album studyjny Alice in Chains[8].

Odbiór

Krytyka

„Nutshell” regularnie wykonywany jest podczas koncertów Alice in Chains

Tim Karan ze strony The A.V. Club, opisuje kompozycję jako „kontynuację łagodnej aranżacji w żałobnym tonie”[11]. Ric Albano z brytyjskiego magazynu „Classic Rock”, w swej recenzji przyznał, że „Nutshell” niesie ze sobą większą melodyjność niż otwierający „Rotten Apple”[12]. Autor zaznaczył, że „chrupiące outro gitarowe Cantrella jest prawdziwą nagrodą w tym smutnym utworze”[12]. Diana Darzin na łamach „Kerrang!” napisała: „«Nutshell» cechuje się nieposkromionym, rytmicznym i marzycielskim klimatem, o odcieniach Pink Floyd, wstawiającym się w osiągnięcie apogeum smugi dźwięku”[13]. Krytyk Jon Pareles z „The New York Times” podkreśla, że poprzez wers: „If I can’t be my own, I’d feel better dead”, zespół „nagradza samotność o chropowatym indywidualizmie”[14]. Grzegorz Kszczotek z miesięcznika „Tylko Rock” przyznaje: „Bardzo piękny «Nutshell» opiera się na prostym akompaniamencie akustycznej gitary i brzmieniu – wypełniającego szczelnie tło – basu”[7].

Wyróżnienia

W październiku 2013 „Nutshell” sklasyfikowany został na 9. miejscu w rankingu „10 najsmutniejszych utworów w historii” przygotowanym przez dwutygodnik „Rolling Stone”. Recenzent Andy Greene argumentował: „Utwór nabrał nowego znaczenia po tragicznej śmierci Staleya w młodym wieku. Kiedy dziś się go słucha, niemożliwym jest nie myśleć o jego śmierci”[3]. Autor podkreśla, że kompozycja jest „wspaniałym hołdem dla ducha i determinacji Staleya”, a wers: „I’d feel better dead”, opisuje jako „zdecydowanie mrożący krew w żyłach”[3].

Publikacja Kraj Wyróżnienie Rok Pozycja
„Rolling Stone”
Stany Zjednoczone
„10 najsmutniejszych utworów w historii”[3]
2013
9

Utwór na koncertach

Premierowe wykonanie utworu miało miejsce 22 września 1993 w Memorial Hall na terenie Kansas City[15] w ramach tournée Down in Your Hole Tour, promującego album Dirt z 1992[16]. „Nutshell” regularnie prezentowany był podczas występów zespołu na terenie Stanów Zjednoczonych, Europy, Azji i Australii od września do listopada 1993[16]. 7 stycznia 1994 został wykonany w akustycznej wersji podczas mini koncertu jaki odbył się na terenie Hollywood Palladium, będącego częścią benefisu Johna Norwooda Fishera z formacji Fishbone[17]. Zespół tym utworem otworzył swój występ z serii MTV Unplugged 10 kwietnia 1996 w Majestic Theatre w Brooklyn Academy of Music w Nowym Jorku[18]. Zapis wydarzenia ukazał się na albumie Unplugged[18]. Od momentu reaktywacji zespołu w 2005, „Nutshell” regularnie wykonywany jest podczas tras[15]. Dedykowany jest pamięci zmarłych członków grupy – Layne’a Staleya i basisty Mike’a Starra[19]. W trakcie występu Alice in Chains 2 lipca 2013 w Calgary w ramach The Devil Put Dinosaurs Here Tour, przed wykonaniem utworu, na scenie pojawił się Philip „Phil” Blair Staley, ojciec wokalisty Layne’a Staleya[20].

Twórcy

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[4]:

Alice in Chains

Produkcja

  • Aranżacja: Jerry Cantrell, Mike Inez, Sean Kinney
  • Tekst utworu: Layne Staley

Interpretacje

Przypisy

  1. de Sola 2015 ↓, s. 208–210.
  2. a b c Kyle Anderson: Accidental Revolution: The Story of Grunge. St. Martin’s Griffin, 2007, s. 219. ISBN 978-0312358198. (ang.).
  3. a b c d e f Andy Greene: The 10 Saddest Songs of All Time. Rolling Stone. [dostęp 2014-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-04)]. (ang.).
  4. a b c d Poligrafia dołączona do minialbumu Jar of Flies; wyd. Columbia, nr kat. CK 57628.
  5. a b Poligrafia dołączona do albumu Music Bank; wyd. Columbia, nr kat. CK 69584.
  6. Poligrafia dołączona do albumu The Essential Alice in Chains; wyd. Columbia, nr kat. 82796 92090 2.
  7. a b c Grzegorz Kszczotek. Jar of Flies. „Tylko Rock”, s. 56, maj 1994. ISSN 1230-2317. 
  8. a b Jakie Brown: Alice in Chains In the Studio. Rock N’ Roll Books, 2010. ISBN 0-9726142-6-5. (ang.).
  9. Inside the Jar. „Kerrang!”, s. 22–23, 1994. ISSN 0262-6624. 
  10. Poligrafia dołączona do singla Grind; wyd. Columbia, nr kat. CK 662554 2.
  11. Tim Karan: With Jar Of Flies, Alice In Chains unleashed an accidental masterpiece. The A.V. Club. [dostęp 2015-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-06)]. (ang.).
  12. a b Ric Albano: Jar of Flies by Alice in Chains. Classic Rock. [dostęp 2017-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-03)]. (ang.).
  13. Diana Darzin. Unchained!. „Kerrang!”, s. 44–45, styczeń 1994. ISSN 0262-6624. 
  14. Jon Pareles: Lightening Up On the Gloom In Grunge. The New York Times. [dostęp 2017-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-13)]. (ang.).
  15. a b Nutshell by Alice in Chains. setlist.fm. [dostęp 2011-04-10]. (ang.).
  16. a b Jodi Summers. Jarring the World. „Hit Parader”, s. 51, maj 1994. ISSN 0162-0266. 
  17. Jeff Kitts. The Soft Parade. „Guitar School”, s. 27–30, sierpień 1996. ISSN 1058-0220. 
  18. a b de Sola 2015 ↓, s. 240–243.
  19. JERRY CANTRELL DEDICATES ALICE IN CHAINS PERFORMANCE OF NUTSHELL TO LAYNE STALEY & MIKE STARR. [dostęp 2017-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-14)]. (ang.).
  20. Chad Browar: Alice in Chains Joined Onstage by Layne Staley’s Father During Gig in Canada. Loudwire. [dostęp 2013-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-05)]. (ang.).
  21. Garry Sharpe-Young: New Wave of American Heavy Metal. Zonda Books Limited, 2005, s. 16. ISBN 978-0958268400. (ang.).
  22. Poligrafia dołączona do albumu The Singles: 1996–2006; wyd. Elektra, nr kat. 9 4559-2 .

Bibliografia

Linki zewnętrzne