Ostra Mała (Rudawy Janowickie)
 Szczyt Ostrej Małej z tarasem widokowym na skale | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
945 m n.p.m. |
| Wybitność |
220 m |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°48′26,5″N 15°53′38,7″E/50,807361 15,894083
| |
_(2).jpg)
_(1).jpg)
Ostra Mała (niem. Freie Koppe, 945 m n.p.m.[1][2]) – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w Rudawach Janowickich.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Wzniesienie położone jest w południowo-środkowej części Rudaw Janowickich, na północ od Przełęczy pod Bobrzakiem, około 4,0 km na północny wschód od centrum Kowar.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Góra stanowi południowo-zachodnią kulminację Skalnika, którego północno-wschodnia kulminacja tworzy rozległą kopułę z niewyraźnie zaznaczonym wierzchołkiem. W partii szczytowej wzniesienia znajduje się szereg okazałych skałek o fantazyjnych kształtach, z których szczytowa udostępniona jest stopniami wykutymi w skale w 1886 r. i zwieńczona platformą widokową[3]. Skała ta jest najwyższym szczytem Rudaw Janowickich. Zgodnie z nowymi pomiarami wznosi się na 944,8[1] lub 944,6 m[2]. Podawana na wielu mapach wysokość 935 lub 935,8 m odnosi się do punktu osnowy geodezyjnej, zlokalizowanego około 50 metrów na południe od wierzchołkowej skały[4]. Od strony południowej średnio strome zbocza opadają do Przełęczy pod Bobrzakiem, podkreślając wzniesienie w terenie. Zbocze północno-wschodnie o prawie niewidocznym spadku, niezauważalnie przechodzi w zbocza północno-wschodniego wierzchołka Skalnika, niższego o 0,3 m. Zachodnie zbocze poniżej szczytu pokrywają niewielkie rumowiska skalne. Na południowym zboczu przy szlaku czerwonym i żółtym rozsiane są kolejne skałki tzw. Konie Apokalipsy.
Wzniesienie zbudowane jest z granitu karkonoskiego.
Zbocza i szczyt porasta w całości las świerkowy regla dolnego.
Wzniesienie położone jest w Rudawskim Parku Krajobrazowym.
Inne[edytuj | edytuj kod]
- W lesie poniżej szczytu w kierunku południowo-zachodnim znajduje się węzeł szlaków turystycznych.
- Na północny zachód, u podnóża góry, leży wieś Strużnica stanowiąca bazę wypadową w Rudawy Janowickie i Góry Sokole. Na południowo-wschodnim zboczu leży Czarnów ze schroniskiem turystycznym „Czartak”.
- Nazwę Konie Apokalipsy dla grupy czterech skałek na południowym zboczu Skalnika, nadali harcerze z obozu w Strużnicy podczas gaszenia wokół skałek pożaru traw.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Grzbietem wzniesienia po południowo-wschodniej stronie parę metrów poniżej szczytu prowadzą szlaki turystyczne:
żółty – fragment szlaku prowadzący z Karpnik na Przełęcz Kowarską i dalej
zielony – fragment szlaku prowadzący z Kowar na Wielką Kopę i dalej
niebieski- fragment szlaku E-3 prowadzący z Kamiennej Góry do Radomierza i dalej
czerwony-fragment szlaku sudeckiego prowadzący z Szarocina do Bukowca i dalej
Z punktu widokowego na Ostrej Małej rozpościera się widok na panoramę Karkonoszy wraz z Lasockim Grzbietem, Kotliny Jeleniogórskiej, Pogórza Izerskiego, Gór Wałbrzyskich, Gór Kamiennych, Gór Kaczawskich, oraz zachodniej części Rudaw Janowickich z Górami Sokolimi. Przy dobrej widoczności widoczna jest Ślęża.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Maciuk, K.; Apollo, M.; Cheer, J.M.; Konečný, O.; Kozioł, K.; Kudrys, J.; Mostowska, J.; Róg, M.; Skorupa, B.; Szombara, S.. Determining Peak Altitude on Maps, Books and Cartographic Materials: Multidisciplinary Implications. „Remote Sensing”. 13 (6), 2021. DOI: 10.3390/rs13061111.
- ↑ a b Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Dane pomiarowe z lotniczego skaningu laserowego [online].
- ↑ Kowary - punkty widokowe
- ↑ Patryk Charydczak, Topograficzne porządki… – Skalnik kontra „Ostra Mała” [online], Ścieżką w bok..., 27 czerwca 2019 [dostęp 2021-06-26] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marek Staffa (red.): Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 5, Rudawy Janowickie. Wrocław: Wydawnictwo I-Bis, 1998. ISBN 83-8577-327-4. (pol.).
- Rudawy Janowickie, mapa turystyczna, skala 1:25 000, Wydawnictwo Turystyczne „Plan”, Jelenia Góra, 2006, ISBN 83-60044-45-7.
- Mapa niemiecka: 5161 Kupferberg, 1906 r. (Archiwum Kraków)