Owczarek szkocki długowłosy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Owczarek szkocki długowłosy
Ilustracja
Collie długowłosy - śniada suka
Inne nazwy

Collie rough, owczarek szkocki długowłosy, collie, rough coated collie

Kraj patronacki

Wielka Brytania

Kraj pochodzenia

Wielka Brytania (Szkocja)[1]

Wymiary
Wysokość

56–61 cm (psy)
51–56 cm (suki)

Masa

20,5–29,5 kg (psy)
18–25 kg (suki)

Klasyfikacja
FCI

Grupa I, Sekcja 1
wzorzec nr 156

AKC

Herding

ANKC

Grupa 5 (Working Dogs)

CKC

Grupa 7 - Herding

KC(UK)

Pastoral

NZKC

Working

UKC

Herding Dog

Wzorce rasy

Owczarek szkocki długowłosy – jedna z ras psów należących do psów pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Typ wilkowaty[1]. Nie podlega próbom pracy[2].

Pokrewne rasy: owczarek szkocki krótkowłosy (Collie Smooth), owczarek szetlandzki (Sheltie).

Rys historyczny[edytuj | edytuj kod]

Rasa ta, jak wskazuje nazwa pochodzi ze Szkocji, gdzie była używana od bardzo dawna. Psy podobne do współczesnych collie występowały w tych rejonach już w XVI wieku. Na drodze wieloletnich krzyżowań i selekcji hodowlanych udało się uzyskać cechy podobne do tych, jakie prezentuje obecny wzór rasy. Collie krzyżowane były przede wszystkim z seterami. Po raz pierwszy owczarka szkockiego zaprezentowano na oficjalnej wystawie psów rasowych w 1860 roku w Birmingham w Anglii. Psy nosiły wtedy szatę koloru czarnego lub czarno-białego. Na 1871 rok datuje się pojawienie i rozwój popularności śniadego umaszczenia. Pierwszym collie o takim właśnie umaszczeniu był OLD COCKIE. Pierwszy collie marmurkowy urodził się w 1873 roku. Pierwsze owczarki szkockie w Polsce pojawiły się w 1924 roku.

Charakter[edytuj | edytuj kod]

Głowa owczarka szkockiego długowłosego, z widocznymi charakterystycznie załamanymi uszami w ok. 2/3 długości ucha wyprostowanego.

Owczarki szkockie to psy z natury łagodne, prawie nigdy agresywne. Wobec obcych nieufne. Energiczne, wesołe i skore do zabawy oraz pracy. Lubią dużą przestrzeń i dużo ruchu, ale aklimatyzują się również w mieszkaniach. Towarzyskie, nie mogą długo pozostawać w samotności. Inteligentne, szybko się uczą. Rodzinne, przywiązują się do domowników.

Użytkowość[edytuj | edytuj kod]

Jego inteligencja oraz aktywność i chęć do pracy pozwala na użycie go do stróżowania, jako psa pasterskiego, a także do towarzystwa. Jego szata jest odporna na niesprzyjające warunki i niskie temperatury. Pies tej rasy nadaje się do takich dyscyplin kynologicznych jak: agility czy frisbee.

Budowa[edytuj | edytuj kod]

Psy rasy collie mają harmonijną, proporcjonalną budowę.

  • Tułów nieco wydłużony w poziomie w stosunku do wysokości w kłębie. Linia grzbietu u stojącego psa jest pozioma;
  • Głowa wąska, o lekko klinowym kształcie, czaszka płaska, prosta z lekkim, zauważalnym stopem, kufa wydłużona. Oczy migdałowego kształtu, nieco skośne. Uszy osadzone na szczycie głowy, stojące, w jednej trzeciej załamane do przodu;
  • Ogon długi, zwisający z nieco uniesionym końcem. Ogon nigdy nie powinien być podnoszony ponad linię grzbietu.

Szata i umaszczenie[edytuj | edytuj kod]

Szata jest długa i gęsta. Włosy okrywy mocne i twarde, podszerstek miękki, gęsty i puszysty. Grzywa obfita. Ogon gęsto owłosiony.

Rozróżnia się trzy uznawane przez FCI rodzaje umaszczenia:

  • Śniade – kolor szaty od jasnozłotego do mahoniowego, grzywa biała. Oczy brązowe.
  • Tricolor (czarne) – szata czarna z białą grzywą, podpalane plamy na pysku, klatce piersiowej i brzuchu. Oczy brązowe.
  • Blue-merle – marmurkowy. Szata srebrno-niebieska o przenikającym się rysunku. Na pysku i łapach występuje podpalanie. Oczy niebieskie (dopuszczane tylko u psów tego koloru) lub brązowe.

Umaszczenia nie dopuszczalne przez FCI:

  • Białe - psy te rodzą się ze skrzyżowania dwóch marmurkowych i często są ślepe lub głuche. Można także krzyżować ze sobą osobniki białe z innymi kolorami. Na psach tych występują często nieliczne znaczenia. Białe collie uznawane są tylko w USA;
  • Śniade merle - rodzą się ze skrzyżowania marmurków ze śniadymi psami. Mają one często niebieskie oczy (jedno lub dwa), a na sierści srebrny nalot. Takie collie nie są uznawane przez FCI, lecz tak jak białe tylko w USA.

Zdrowie i pielęgnacja[edytuj | edytuj kod]

Aby pies miał efektowną szatę, wymagana jest jej regularna pielęgnacja. Ze względu na dużą aktywność konieczne jest zapewnienie odpowiedniej dawki codziennego ruchu. Collie są podatne na dysplazję stawów biodrowych. W tej rasie występują także choroby oczu - PRA (postępujący zanik siatkówki) i CEA (anomalia oczu collie), a także nadwrażliwość na iwermektynę (tzw. defekt genu MDR1), która prawdopodobnie dotyczy większej części populacji. Częściej niż u innych ras występuje też rak kości i przerost dziąseł. Długość życia: 12 do 15 lat.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. s. 47.
  2. Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 62.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Iwona Dysarz, Grażyna Radwan: Collie - Owczarek szkocki. Warszawa: Wyd. Oficyna Wydawnicza "Egros", 1993. ISBN 83-85253-37-8.
  • Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09354-7.
  • Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
  • Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 1998, s. 202. ISBN 83-7073-122-8.
  • Lucyna Zboralska, Collie i sheltie. Warszawa: Wydawnictwo MAKO, 1996. ISBN 83-86203-24-2.