Phalacrus substriatus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Phalacrus substriatus
Gyllenhal, 1813
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

pleszakowate

Podrodzina

Phalacrinae

Rodzaj

pleszak

Gatunek

Phalacrus substriatus

Synonimy
  • Phalacrus trichopus Waltl, 1835
  • Phalacrus punctatostriatus Waltl, 1839
  • Phalacrus minutus Tournier, 1868
  • Phalacrus fortestriatus Sahlberg, 1889

Phalacrus substriatusgatunek chrząszcza z rodziny pleszakowatych.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1813 roku przez Leonarda Gyllenhaala[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o szeroko-owalnym, bardzo mocno wysklepionym ciele długości od 2 do 2,5 mm. Ubarwienie ma głównie lśniąco czarne. Czułki mają buławkę z ostatnim członem przewężonym, półtorakrotnie dłuższym niż szerokim, trochę dłuższym niż dwa poprzednie razem wzięte. Przedplecze jest trapezowate, delikatnie i stosunkowo gęsto punktowane, pozbawione mikrorzeźby. Kształt dużej tarczki jest trójkątny. Na powierzchni pokryw występują bardzo wyraźne szeregi punktów w rowkach i ledwo dostrzegalne rozproszone punktowanie na międzyrzędach, natomiast mikrorzeźba często ograniczona jest do ich tylnej części. Rząd przyszwowy jest pojedynczy i osiąga przednią krawędź pokrywy. Zapiersie ma półkoliste linie biodrowe. Odnóża są brązowe. Przednia para odnóży ma na zewnętrznej krawędzi goleni dwa przylegające do siebie ząbki[2].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Owad rozmieszczony od nizin po niższe położenia górskie, w Alpach dochodzący do rzędnych 1700 m n.p.m. Zasiedla torfowiska, łaki i bory sosnowe. Jest mykofagiem żerującym na zarodnikach grzybów. Larwy przechodzą rozwój w porażonych grzybami nasionach turzycy palczastej, turzycy piaskowej i turzycy pospolitej[3][2]. Aktywne osobniki dorosłe obserwowano na turzycach i kwiatach łomki zachodniej[2].

Gatunek palearktyczny, znany z Hiszpanii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Malty, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny oraz europejskiej części Rosji[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Phalacrus corruscus (Panzer, 1797). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-08-29].
  2. a b c Zdzisław Cmoluch: Klucze Do Oznaczania Owadów Polski: cz. XIX Chrząszcze – Coleoptera: z. 58 Phalacridae. Toruń: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Oficyna Wydawnicza Turpress, 1997.
  3. B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Cucujoidea, część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (12), 1986.