Piotr z Bnina i Opalenicy (zm. 1466)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr z Bnina i z Opalenicy
Herb
Łodzia
Rodzina

Bnińscy herbu Łodzia

Data śmierci

1466

Ojciec

Piotr Bniński

Matka

Elżbieta z Gołutowa

Żona

Małgorzata z Gryżyny i z Włoszakowic

Dzieci

Piotr Opaliński,
Jan Opaliński,
Mikołaj Opaliński,
Barbara,
Katarzyna,
Małgorzata,
Zofia

Piotr z Bnina i z Opalenicy zwany Mosińskim, pisał się też z Radlina herbu Łodzia (zm. w 1466 roku) – kasztelan santocki w latach 1463-1466[1], starosta Mosiny po 1448 roku[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny Bnińskich – wielkopolskiej rodziny magnackiej, wywodzącej się z Bnina pod Poznaniem (komesowie na Bninie).

W Samostrzelu zachował się pałac rodziny Bnińskich.

Przyjął on nazwisko od miejscowości Bnin, tak jak ojciec Piotr Bniński (1390-1448) – kasztelan gnieźnieński i podróżnik, geograf, był starostą mosińskim. Matką była Elżbieta z Gołutowa z Gułtów – Gołutowska (zm. 1427 r.).

Jego braćmi byli:

Miał cztery siostry: Barbarę, Dorotę, Annę oraz Małgorzatę, którą poślubił Zbigniew Bąk herbu Zadora (zm. ok. 1472).

Z działu braterskiego w roku 1457 wziął wraz z bratem Maciejem: część miasta Bnina i wsi Położejewo; Polwicę; połowy wsi: Rucewo, Góra, Grabowiec, Gołutowo, Drzązgowo, Żabice, Sokolniki, Ostrów, Borzejewo; całe wsie: Radlin, Kąty, Wilkowyja; połowę wsi Uszczonowo; całe Spytkowice, Łagiewniki oraz sumy na dobrach królewskich, tj. mieście Mosinie oraz wsiach: Pożegowo, Sowiniec, Krosno, Żabno, w powiatach: poznańskim, pyzdrskim, kościańskim i kaliskim. (P.1382 s.64).

Piotr jako pierwszy używa nazwiska Opaliński w roku 1453. Oprócz Opalenicy posiadał następujące miejscowości: Sieraków, Międzychód, Dobrzenicę, Rynarzewo, Szubin, Radzewo, Śmigiel, Boguniewo, Kluczewo, Jarocin, Wojnowice, Dakowy Mokre, Turczyn, Rychwał, Kostrzewo, Tuliszków i Trzciel.

Z żoną Małgorzatą z Gryżyny i z Włoszakowic miał trzech synów:

oraz cztery córki:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urzędnicy wielkopolscy XII-XV wieku. Spisy". Oprac. Maria Bielińska, Antoni Gąsiorowski, Jerzy Łojko. 1985, s. 161
  2. Antoni Gąsiorowski, Starostowie wielkopolskich miast królewskich w dobie jagiellońskiej, Warszawa-Poznań 1981, s. 71.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • J. Knopka; Polacy w Grecji Historia i współczesność, Bydgoszcz 1997
  • Polski Słownik Biograficzny (t. 19 s. 14) (t. 26 s. 386)
  • Teki Dworzaczka, hasła Bnińscy, Moszyńscy, [1]