Podnoszenie ciężarów na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Podnoszenie ciężarów na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012
Ilustracja
Letnie Igrzyska Olimpijskie 2012
Londyn
2008 2016
Miejsce

ExCeL

Data

28 lipca - 7 sierpnia

Liczba konkurencji

15

Liczba zawodników

252 z 84 państw

Podnoszenie ciężarów na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012 odbywało się między 28 lipca a 7 sierpnia w hali ExCeL. O 15 kompletów medali walczyło 252 zawodników (149 mężczyzn i 103 kobiety). Mężczyźni wystartowali w 8 kategoriach wagowych (do 56, 62, 69, 77, 85, 94, 105 i powyżej 105 kg), a kobiety – w 7 (do 48, 53, 58, 63, 69, 75 i ponad 75 kg).

W 2015 roku Międzynarodowy Komitet Olimpijski zaczął powtórnie badać próbki pobrane od sportowców podczas igrzysk olimpijskich w 2008 i 2012 roku, używając nowych, niedostępnych wcześniej technik wykrywania dopingu. W efekcie zdyskwalifikowano 37 sztangistów biorących udział w zawodach w 2012 roku, w tym 18 medalistów (pięcioro zwycięzców: Kazachowie Ilja Iljin, Zulfija Czinszanło, Majia Maneza i Swietłana Podobiedowa oraz Ukrainiec: Ołeksij Torochtij)[1].


Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Podnoszenie ciężarów na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012 - kwalifikacje.

Każdy kraj mógł wystawić maksymalnie 10 zawodników oraz 2 do każdej konkurencji.

Mężczyźni[edytuj | edytuj kod]

Nazwa imprezy Gospodarz Miejsc
Mistrzostwa Świata w Podnoszeniu Ciężarów 2010
Mistrzostwa Świata w Podnoszeniu Ciężarów 2011		 Turcja Antalya
Francja Paryż		 6[2]
5[3]
4[4]
3[5]
Mistrzostwa Afryki Kenia Nairobi 1[6]
Mistrzostwa Azji Korea Południowa P'yŏngt'aek 1[7]
Mistrzostwa Europy Turcja Antalya 1[8]
Mistrzostwa Ameryki Gwatemala Antigua Guatemala 1[9]
Mistrzostwa Oceanii Samoa Apia 1[10]
Ranking Olimpijski z dn. 9 czerwca 2012 - 8[11]
Dzikie karty - 6
Gospodarz - 3

Kobiety[edytuj | edytuj kod]

Nazwa imprezy Gospodarz Miejsc
Mistrzostwa Świata w Podnoszeniu Ciężarów 2010
Mistrzostwa Świata w Podnoszeniu Ciężarów 2011		 Turcja Antalya
Francja Paryż		 4[12]
3[13]
2[14]
Mistrzostwa Afryki Kenia Nairobi 1[15]
Mistrzostwa Azji Korea Południowa P'yŏngt'aek 1[16]
Mistrzostwa Europy Turcja Antalya 1[17]
Mistrzostwa Ameryki Gwatemala Antigua Guatemala 1[18]
Mistrzostwa Oceanii Samoa Apia 1[19]
Ranking Olimpijski z dn. 9 czerwca 2012 - 7[20]
Dzikie karty - 4
Gospodarz - 2

Rezultaty[edytuj | edytuj kod]

Mężczyźni[edytuj | edytuj kod]

Konkurencja Złoto Wynik Srebro Wynik Brąz Wynik
56 kg Korea Północna Om Yun-chol 293 kg Wu Jingbiao 289 kg Wietnam Trần Lê Quốc Toàn[21] 284 kg
62 kg Korea Północna Kim Un-guk 327 kg Kolumbia Óscar Figueroa 317 kg Indonezja Eko Yuli Irawan 317 kg
69 kg Lin Qingfeng 344 kg Indonezja Triyatno 333 kg Korea Północna Kim Myong-hyok 329 kg
77 kg Lü Xiaojun 379 kg Lu Haojie 360 kg Kuba Iván Cambar 349 kg
85 kg Polska Adrian Zieliński 385 kg Kianoush Rostami[22] 380 kg Egipt Tarek Abdelazim[23] 375 kg
94 kg Saeid Mohammadpourkarkaragh 402 kg Korea Południowa Kim Min-jae 395 kg Polska Tomasz Zieliński 385 kg
105 kg Navab Nasirshelal[24][25] 411 kg Polska Bartłomiej Bonk 410 kg Uzbekistan Ivan Efremov 401 kg
+ 105 kg Behdad Salimi 455 kg Sajjad Anoushiravani 449 kg Korea Południowa Jeon Sang-guen 436 kg

Kobiety[edytuj | edytuj kod]

Konkurencja Złoto Wynik Srebro Wynik Brąz Wynik
48 kg Wang Mingjuan 205 kg Japonia Hiromi Miyake 197 kg Korea Północna Ryang Chun-hwa 192 kg
53 kg Hsu Shu-ching 219 kg Indonezja Citra Febrianti 206 kg Ukraina Julija Paratowa 199 kg
58 kg Li Xueying 246 kg Tajlandia Pimsiri Sirikaew 236 kg Tajlandia Rattikan Gulnoi[26][27] 234 kg
63 kg Kanada Christine Girard 236 kg Bułgaria Miłka Manewa 233 kg Meksyk Luz Acosta 224 kg
69 kg Korea Północna Rim Jong-sim 261 kg Kazachstan Anna Nurmuchambietowa 251 kg Kolumbia Ubaldina Valoyes 246 kg
75 kg Hiszpania Lidia Valentín 268 kg Egipt Abir Abdulrahman 258 kg Kamerun Madias Nzesso 246 kg
+ 75 kg Zhou Lulu 333 kg Rosja Tatjana Kaszyrina 332 kg Korea Południowa Jang Mi-ran 289 kg

Tabela medalowa[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem
1  Chiny 5 2 0 7
2  Iran 3 2 0 5
3  Korea Północna 3 0 2 5
4  Polska 1 1 1 3
5  Hiszpania 1 0 0 1
 Kanada 1 0 0 1
 Chińskie Tajpej 1 0 0 1
8  Indonezja 0 2 1 3
9  Korea Południowa 0 1 2 3
10  Egipt 0 1 1 2
 Kolumbia 0 1 1 2
 Tajlandia 0 1 1 2
13  Bułgaria 0 1 0 1
 Japonia 0 1 0 1
 Rosja 0 1 0 1
16  Kamerun 0 0 1 1
 Kazachstan 0 0 1 1
 Kuba 0 0 1 1
 Meksyk 0 0 1 1
 Ukraina 0 0 1 1
 Uzbekistan 0 0 1 1
 Wietnam 0 0 1 1
Razem 15 15 14 44

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Olympedia – Weightlifting at the 2012 Summer Olympics (ang.)
  2. ↑ Sześć najlepszych reprezentacji z MŚ 2010 i MŚ 2011 (łącznie), uzyskuje prawo do wystawienia 6 zawodników.
  3. ↑ Reprezentacje które zajęły miejsca od 7-12 w MŚ 2010 i MŚ 2011 (łącznie), uzyskuje prawo do wystawienia 5 zawodników.
  4. ↑ Reprezentacje które zajęły miejsca od 13-18 w MŚ 2010 i MŚ 2011 (łącznie), uzyskuje prawo do wystawienia 4 zawodników.
  5. ↑ Reprezentacje które zajęły miejsca od 19-24 w MŚ 2010 i MŚ 2011 (łącznie), uzyskuje prawo do wystawienia 3 zawodników.
  6. ↑ Reprezentacje które zajmą miejsca 1-5 w Mistrzostwach Afryki, uzyskują prawo do wystawienia 1 zawodnika.
  7. ↑ Reprezentacje które zajmą miejsca 1-7 w Mistrzostwach Azji, uzyskują prawo do wystawienia 1 zawodnika.
  8. ↑ Reprezentacje które zajmą miejsca 1-7 w Mistrzostwach Europy, uzyskują prawo do wystawienia 1 zawodnika.
  9. ↑ Reprezentacje które zajmą miejsca 1-7 w Mistrzostwach Ameryki, uzyskują prawo do wystawienia 1 zawodnika.
  10. ↑ Reprezentacje które zajmą miejsca 1-5 w Mistrzostwach Oceanii, uzyskują prawo do wystawienia 1 zawodnika.
  11. ↑ Na igrzyska awans uzyska ośmiu najlepszych zawodników w rankingu olimpijskim z dnia 9 czerwca 2012, którzy nie uzyskali awansu poprzez kwalifikacje drużynowe.
  12. ↑ Dziewięć najlepszych reprezentacji z MŚ 2010 i MŚ 2011 (łącznie), uzyskuje prawo do wystawienia 4 zawodniczek.
  13. ↑ Reprezentacje które zajęły miejsca od 10-16 w MŚ 2010 i MŚ 2011 (łącznie), uzyskuje prawo do wystawienia 3 zawodniczek.
  14. ↑ Reprezentacje które zajęły miejsca od 17-21 w MŚ 2010 i MŚ 2011 (łącznie), uzyskuje prawo do wystawienia 2 zawodniczek.
  15. ↑ Reprezentacje które zajmą miejsca 1-4 w Mistrzostwach Afryki, uzyskują prawo do wystawienia 1 zawodniczki.
  16. ↑ Reprezentacje które zajmą miejsca 1-6 w Mistrzostwach Azji, uzyskują prawo do wystawienia 1 zawodniczki.
  17. ↑ Reprezentacje które zajmą miejsca 1-6 w Mistrzostwach Europy, uzyskują prawo do wystawienia 1 zawodniczki.
  18. ↑ Reprezentacje które zajmą miejsca 1-4 w Mistrzostwach Ameryki, uzyskują prawo do wystawienia 1 zawodniczki.
  19. ↑ Reprezentacje które zajmą miejsca 1-4 w Mistrzostwach Oceanii, uzyskują prawo do wystawienia 1 zawodniczki.
  20. ↑ Na igrzyska awans uzyska siedem najlepszych zawodniczek w rankingu olimpijskim z dnia 9 czerwca 2012, które nie uzyskały awansu poprzez kwalifikacje drużynowe.
  21. ↑ IOC Executive Board approves medal rellocations from Olympic Games London2012 [online] [dostęp 2020-11-25] (ang.).
  22. ↑ IOC sanctions two athletes for failing anti-doping test at London 2012 (ang.)
  23. ↑ Wyniki na stronie IWF (ang.)
  24. ↑ IOC Executive Board approves medal rellocations from Olympic Games London 2012 [online] [dostęp 2020-11-30] (ang.).
  25. ↑ Podnoszenie ciężarów Oficjalnie Bartłomiej Bonk wicemistrzem olimpijskim [online] [dostęp 2020-11-30] (pol.).
  26. ↑ IOC sanctions Ukrainian weightlifter Yulia Kalina for failing anti-doping test at London 2012. olympic.org, 2016-07-13. [dostęp 2016-10-13]. (ang.).
  27. ↑ PAP: Ukrainka Julia Kalina pozbawiona medalu olimpijskiego. pap.pl, 2016-07-13. [dostęp 2016-10-13]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dyscypliny na Letnich Igrzyskach Olimpijskich Londyn 2012

Flaga olimpijska

Podnoszenie ciężarów na letnich igrzyskach olimpijskich

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Podnoszenie_ciężarów_na_Letnich_Igrzyskach_Olimpijskich_2012&oldid=72177238”