Rui Patrício

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rui Patrício
Ilustracja
Rui Patrício (2018)
Pełne imię i nazwisko

Rui Pedro dos Santos Patrício[1]

Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1988
Leiria

Wzrost

190 cm[2]

Pozycja

bramkarz

Informacje klubowe
Klub

AS Roma

Numer w klubie

1

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2006–2018 Sporting CP 327 (0)
2018–2021 Wolverhampton Wanderers 112 (0)
2021– AS Roma 81 (0)
W sumie: 520 (0)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2003–2004  Portugalia U-16 5 (0)
2004–2005  Portugalia U-17 11 (0)
2005–2006  Portugalia U-18 4 (0)
2006–2007  Portugalia U-19 10 (0)
2007–2008  Portugalia U-20 8 (0)
2007–2010  Portugalia U-21 12 (0)
2010–  Portugalia 107 (0)
W sumie: 157 (0)
  1. Aktualne na: 8 października 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 26 marca 2023.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy
I miejsce Francja 2016
Liga Narodów UEFA
złoto Portugalia 2018/2019
Puchar Konfederacji
brąz Rosja 2017

Rui Pedro dos Santos Patrício (wym. [ˌʀuj.pɐ.ˈtɾi.sju]; ur. 15 lutego 1988 w Leirii) – portugalski piłkarz, występujący na pozycji bramkarza we włoskim klubie AS Roma oraz w reprezentacji Portugalii.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Sporting[edytuj | edytuj kod]

Rui Patrício urodził się w dzielnicy Leirii Marrazes. Tam od najmłodszych lat grał w piłkę nożną, po czym został wypatrzony przez skautów Sportingu CP i trafił do szkółki juniorów tego zespołu. Grał tam na pozycji napastnika i nic nie wskazywało na to, że w przyszłości portugalski zawodnik zdecyduje się występować jako bramkarz. Dzięki dobrym występom w drużynie juniorów w 2006 roku Rui Patrício rozpoczął grę w podstawowym składzie Sportingu. Początkowo pełnił tam rolę rezerwowego, a po raz pierwszy w bramce pojawił się 19 listopada w spotkaniu dziesiątej kolejki ligi portugalskiej przeciwko Marítimo Funchal. Na piętnaście minut przed zakończeniem tego spotkania Portugalczyk obronił rzut karny wykonywany przez rywali. Tamten sezon klub z Estádio José Alvalade zakończył na drugim miejscu w ligowej tabeli, mając zaledwie punkt straty do FC Porto. Rui Patrício pozostał w drużynie „Lwów” na kolejny rok. Jak się później okazało wychowanek Sportingu wygrał rywalizację o miejsce w podstawowym składzie ze starszym o pięć lat serbskim bramkarzem Vladimirem Stojkovicem. Udało mu się także zadebiutować w rozgrywkach Ligi Mistrzów, kiedy to 27 listopada 2007 roku wystąpił w pojedynku z Manchesterem United.

W dniu 24 października 2016 roku, Patrício był jednym z 30 zawodników nominowanych do nagrody Złotej Piłki, wraz z portugalskimi kolegami Pepe i Cristiano Ronaldo[3]. 18 lutego 2017 roku rozegrał 400 spotkanie w barwach Sportingu, zostając zawodnikiem meczu.

W dniu 15 maja 2018 roku Patrício wraz z kilkoma kolegami z drużyny, w tym sztabem szkoleniowym, doznał lekkich obrażeń po ataku około 50 kibiców Sportingu po tym, jak drużyna zajęła trzecie miejsce w lidze i straciła szanse na kwalifikacje do Lidze Mistrzów. Pomimo tych wydarzeń, bramkarz i reszta zespołu zgodzili się zagrać w finale Pucharu Portugalii zaplanowanym na następny weekend.

Wolverhampton Wanderers[edytuj | edytuj kod]

1 czerwca 2018 roku angielska drużyna Wolverhampton poinformowała, że Patricio został nowym bramkarzem beniaminka. Transakcja została zakończona w dniu 18 czerwca, a zawodnik związał się czteroletnią umową[4].

AS Roma[edytuj | edytuj kod]

14 lipca 2021 roku przeszedł do włoskiego klubu AS Roma podpisując trzyletni kontrakt[5]. We włoskim klubie zadebiutował 19 sierpnia w wygranym 2:1 meczu z Trabzonsporem w ramach playoffów do Ligi Konferencji Europy[6]. Trzy dni później zadebiutował w Serie A w barwach Romy w wygranym 3:1 starciu z Fiorentiną[7].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

29 stycznia 2008 roku Luiz Felipe Scolari powołał Rui Patrício do reprezentacji Portugalii na towarzyski mecz z Włochami, a następnie znalazł się w kadrze na Euro 2008. Na mistrzostwach Portugalczycy dotarli do ćwierćfinału, w którym przegrali z Niemcami 3:2. Zadebiutował w kadrze 17 listopada 2010 w meczu z Hiszpanią. Obecnie jest pierwszym bramkarzem reprezentacji z którą na Euro 2012 zdobył brązowy medal (III-IV miejsce) i został mistrzem Europy na Euro 2016. Znalazł się w kadrze na Mistrzostwa Świata w 2018 roku, gdzie pełnił funkcję podstawowego golkipera.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Pomnik Ruiego Patricio i trofeum Henriego Delaunaya, odsłonięty w 2017 roku, uwieczniający interwencję po strzale Antoine'a Griezmanna w finale Euro 2016[8]

Sporting CP[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. FIFA Confederations Cup Russia 2017: List of players: Brazil. FIFA, 20 marca 2018. s. 7. [dostęp 2018-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 lipca 2017)].
  2. Rui Patrício. wolves.co.uk. [dostęp 2018-08-12]. (ang.).
  3. Złota Piłka 2016. Robert Lewandowski nominowany przez "France Football", Sport.pl, 24 października 2016 [dostęp 2023-10-21] (pol.).
  4. Wirtualna Polska Media, Mundial 2018. Rui Patricio znalazł nowy klub. Zagra w Premier League, sportowefakty.wp.pl, 18 czerwca 2018 [dostęp 2023-10-21] (pol.).
  5. Rui Patricio completes Roma move, asroma.com [dostęp 2021-07-14] (ang.).
  6. Mourinho's Roma beat Trabzonspor, „BBC Sport” [dostęp 2023-10-21] (ang.).
  7. Telewizja Polska S.A, Koszmarny początek sezonu Polaka. Czerwona kartka w pierwszym meczu ligowym, sport.tvp.pl, 22 sierpnia 2021 [dostęp 2023-10-21] (pol.).
  8. Rui Patrício em Leiria para inaguração de estátua de defesa memorável (Rui Patrício in Leiria for inauguration of statue of memorable save). O Jogo, 22 maja 2017. [dostęp 2018-04-04].
  9. "Portugal fez uma prova excelente", diz Fernando Santos. TSF, 2 lipca 2017. [dostęp 2017-07-04].
  10. UEFA Europa League Squad of the 2017/18 Season. UEFA, 17 maja 2018. [dostęp 2018-05-18].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]