Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Uchaniach

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

A/64 z dnia 10.10.1956 i 26.06.1966
kościół parafialny
elewacja frontowa
Państwo	Polska
Miejscowość	Uchanie
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Historia Data rozpoczęcia budowy 1575 Data zakończenia budowy 1 ćwierć XVII wieku Data poświęcenia 1752 Aktualne przeznaczenie świątynia katolicka Fundator Barbara z Podowskich Dłużewska Stanisław Dłużewski
Dane świątyni Styl pierwotnie późny gotyk, obecnie późny renesans Świątynia • materiał bud. • cegła Ołtarz • liczba ołtarzy 4 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Uchanie Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie Polski Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie województwa lubelskiego Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
50°54′20,9″N 23°38′38,2″E

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Grabowiec diecezji zamojsko-lubaczowskiej. Znajduje się na trasie Szlaku Renesansu Lubelskiego.

Świątynia, pierwotnie późnogotycka, wybudowana w latach 1482-1484 i ufundowana przez Pawła Jasieńskiego, kasztelana sandomierskiego, zniszczona około połowy XVI wieku, została w 1575 roku odbudowana z fundacji prymasa Jakuba Uchańskiego, w stylu renesansu lubelskiego. Rozbudowana i całkowicie przebudowana w 1. ćwierci XVII wieku dzięki staraniom Mikołaja Daniłłowicza podskarbiego wielkiego koronnego (z tego czasu pochodzą nawa, kaplice i być może sklepienie prezbiterium), wykończony (m. in. dekoracja stiukowa) po 1625 roku dzięki staraniom syna Jana Mikołaja starosty chełmskiego, późniejszego podskarbiego wielkiego koronnego, zapewne przez muratora Jana Wolffa i najprawdopodobniej według projektu archidiecezjalnego zamojskiego Jana Jaroszewicza. Odnowiona po zniszczeniach w 1655 roku, konsekrowana w 1693 roku.

Budowla remontowana: zapewne około 1718 roku, po pożarze w 1809 roku, 1867 (m.in. zburzono attykę nad zakrystią i piętro nad portykiem zachodnim oraz zamalowano polichromię w prezbiterium), w 1901 roku według planów archidiecezjalnych Stanisława Czachórskiego (m.in. wymieniono hełmy na wieżyczkach), przed 1931 rokiem, 1951, 1975, 1966, 1975.

Jest to budowla jednonawowa posiadająca węższe od nawy, wydłużone, zamknięte trójbocznie prezbiterium. Fasada jest zwieńczona wysokim szczytem z niewielkimi wieżyczkami w narożnikach. Sklepienie kościoła jest pokryte dekoracja sztukatorską z motywami skrzydlatych głów aniołów oraz herbów Herbut, Korab, Radwan i Topór. Wewnątrz znajduje się bogato zdobiony nagrobek Pawła i Anny Uchańskich wykonany pod koniec XVI wieku, pochodzący z warsztatu Santi Gucciego.

• 
  Nagrobek Pawła i Anny Uchańskich
• 
  Portal
• 
  Nagrobek Stanisława i Arnulfa Uchańskich
• 
•