Staffordshire Bull Terrier

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Staffordshire bull terrier)
Staffordshire Bull Terrier
Ilustracja
Inne nazwy

Staffik, Staffi, Stafford, Staff, SBT

Kraj patronacki

Wielka Brytania

Kraj pochodzenia

Wielka Brytania[1][2]

Wymiary
Wysokość

35,5–40,5 cm (psy i suki)[1]

Masa

12,7–17 kg (psy)[1]
11–15,4 kg (suki)[1]

Klasyfikacja
FCI

Grupa III, Sekcja 3
wzorzec nr 76

AKC

Terrier

ANKC

Grupa 2 (Terriers)

CKC

Grupa 4 Terriers

KC(UK)

Terrier

NZKC

Terrier

UKC

Terrier

Wzorce rasy

Staffordshire Bull Terrier – jedna z ras psów należąca do grupy terierów, zaklasyfikowana do sekcji terierów w typie bull. Nie podlega próbom pracy[1].

Rys historyczny[edytuj | edytuj kod]

Rasa ta została stworzona do walk z psami poprzez łączenie bulldogów z terrierami, po zakazaniu szczucia buldogów na uwiązane byki oraz niedźwiedzie w XIX-wiecznej Anglii. Na początku XX wieku (1935) został zaakceptowany przez Kennel Club jako Staffordshire Bull Terrier. W 1975 roku zarejestrowano pierwszego staffika w American Kennel Club – był to angielski import Champion Tinkinswood Imperial. Pierwszym amerykańskim championem została suka importowana z Australii – Northwark Becky Sharpe.

Staffordshire Bull Terrier jest rasą angielską, choć często jest mylony ze swoimi amerykańskimi kuzynami – Amerykańskim Staffordshire Terrierem i Amerykańskim Pit Bull Terrierem.

Oficjalny, aktualny wzorzec dla tej rasy pochodzi z 24 czerwca 1987.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Suka rasy Staffordshire Bull Terrier o umaszczeniu czarnym pręgowanym

Staffordshire Bull Terrier jest psem gładkowłosym o średniej wielkości i muskularnej sylwetce.

Budowa[edytuj | edytuj kod]

  • Głowa jest krótka i głęboka, z szeroką czaszką. Mocno zaznaczone mięśnie policzkowe, wyraźny stop, krótka kufa, nos czarny. Wargi są zwarte a szczęki mocne o dużych zębach i zgryzie nożycowym.
    • Oczy są ciemne, ale mogą, w pewnej mierze, harmonizować z barwą maści psa. Są okrągłe, średniej wielkości, osadzone w taki sposób, aby pies patrzył na wprost.
    • Uszy są noszone w płatek róży lub półstojące, nieduże. Uszy całkowicie stojące lub całkiem wiszące są wadą.
  • Szyja jest umięśniona, raczej krótka, o prostej linii, stopniowo rozszerzająca się w kierunku ramion.
  • Tułów jest dobrze umięśniony i zwarty o równej górnej linii. Szeroki front, głęboka klatka piersiowa, a żebra są dobrze wysklepione
  • Łapy są silne, średniej wielkości, mocno stojące. U psów o jednolitej szacie pazury powinny być koloru czarnego.
    • Kończyny przednie są proste, o mocnym kośćcu, dość szeroko rozstawione, o dobrze związanych łopatkach. Poczynając od śródręcza łapy zwrócone są lekko na zewnątrz.
    • Kończyny tylne powinny być dobrze umięśnione. Stawy skokowe niskie, kolana dobrze ukątowane. Kończyny tylne oglądane z tyłu powinny być równoległe.
    • Ruch jest swobodny, zwinny i mocny, oszczędny w wysiłku, nogi poruszające się równolegle, patrząc zarówno od frontu, jak i od tyłu. Dostrzegalny napęd tylnych kończyn.
  • Ogon jest średniej długości, nisko osadzony, zwężający się ku dołowi i noszony raczej nisko.
  • Samce powinny mieć oba jądra normalnie wykształcone, całkowicie umiejscowione w mosznie.
    Pierwszy champion w historii - Gentleman Jim
    Pierwszy champion w historii - Gentleman Jim

Szata i umaszczenie[edytuj | edytuj kod]

Włos jest gładki, krótki, przylegający do skóry. Możliwe warianty umaszczenia: rude, płowe, białe, czarne lub błękitne, a także łaciate w którymś z podanych wyżej kolorów. Może także być pręgowane. Umaszczenie błękitne występuje bardzo rzadko. Umaszczenie niedozwolone to czarne podpalane i czekoladowe.

Wady[edytuj | edytuj kod]

Obniżają ocenę zależnie od stopnia ich wyrażenia: oczy jasne, oprawa oka różowa; ogon zbyt długi lub zbyt zakręcony; niezgodność z limitami wzrostu i wagi; uszy całkowicie obwisłe lub stojące; przodozgryz lub tyłozgryz. Psy mające którąś z wymienionych wad nie mogą być nagradzane: różowy nos, znaczny przodozgryz (kiedy żuchwa jest tak wysunięta, że dolne siekacze nie stykają się z siekaczami górnymi); znaczny tyłozgryz (kiedy szczęka górna jest o tyle dłuższa, że siekacze górne nie stykają się z dolnymi).

Zachowanie i charakter[edytuj | edytuj kod]

Staffordshire Bull Terrier to pies pewny siebie, odważny, wesoły, inteligentny, uparty, aktywny. Wymaga bliskiego kontaktu z człowiekiem, wobec innych zwierząt jest tolerancyjny, jeśli będzie do nich od wczesnego okresu przyzwyczajany. Uwielbia rywalizować z innymi psami, stąd też duże zainteresowanie przeciąganiem zabawek z innym psem (ang. tug of war). W stosunku do dzieci potrafią być przyjazne i cierpliwe. W sytuacjach, w których inne psy tracą cierpliwość i potrafią zareagować agresją, Staffordshire Bull Terrier zachowuje spokój[potrzebny przypis], lub po prostu odchodzi, przez co został nazwany przez Anglików psem nianią (ang. nanny dog)[3].

Użytkowość[edytuj | edytuj kod]

Staffordshire Bull Terrier współcześnie pełni funkcje psa rodzinnego, wszechstronnie użytkowanego. Coraz częściej staffiki używane są do konkurencji sportowych takich jak agility czy weight pulling.

Popularność[edytuj | edytuj kod]

Staffordshire Bull Terrier często uważany jest za rasę agresywną. Powodem takich opinii jest jego muskularna budowa i budzący respekt „groźny” wygląd.

Staffordshire Bull Terrier jest jednym z najpopularniejszych psów w Wielkiej Brytanii i Australii.

W Polsce liczba psów tej rasy rośnie, choć większą popularnością cieszą się Amstaffy i psy w jego typie.

Od 2000 roku w dużej części Republiki Federalnej Niemiec posiadanie Staffordshire Bull Terriera, jak i innych terierów w typie bull, jest zakazane. Importowanie do tego kraju psa z grupy terierów typu bull jest zabronione. Fakt ten zaistniał po śmiertelnym ataku Pit Bulli będących własnością dwudziestoczteroletniego dilera narkotyków na sześcioletniego syna tureckich emigrantów – Volkana Kaja – na placu zabaw na terenie szkoły (26 czerwca 2000 r. w Hamburgu)[4].

Staffordshire Bull Terrier

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Staffordshire Bull Terrier. Związek Kynologiczny w Polsce. [dostęp 2022-04-08]. (pol.).
  2. Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca, 2012, s. 161. ISBN 978-83-7705-179-5.
  3. Bryan Cummins: The Terriers of England and Wales: their history and development. FriesenPress, 2019, s. 305.
  4. LEST WE FORGET - VOLKAN'S LEGACY. [dostęp 2016-02-28]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
  • Eva-Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2003.
  • Eltinge, Steve, "The Staffordshire Bull Terrier in America", Multi-Image Presentations, 1482 E. Valley Road, Santa Barbara, CA 93108, 1986.
  • Fleig, Dieter, "Staffordshire Bull Terrier". Denlinger's Publishers Ltd.
  • Gilmour, Danny, "The Complete Staffordshire Bull Terrier". Ringpress, 1994
  • Gordon, John F., "The Staffordshire Bull Terrier Owner's Encylopedia", Pelham Books Ltd., 1977
  • Gordon, John F., "The Staffordshire Bull Terrier", Pelham Books Ltd., 1984
  • Gordon, John F., "Staffordshire Bull Terriers", W& G Foyle Ltd., 1964
  • Gordon, John F., "The Staffordshire Bull Terrier", Arco Publishing Co. 1975
  • Morley, W. N., "This is the Staffordshire Bull Terrier", TFH Pub., 1982
  • Nicholas, Anna Katherine, "Staffordshire Bull Terriers", TFH Pub., 1994
  • Nicholas, Anna Katherine, "The Staffordshire Terriers", TFH Pub., 1991
  • Pounds, V.H. & Rant, Lilian V., "Staffordshire Bull Terriers: An Owner's Companion". The Crowood Press, 1993