Stanisław Czosnek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Czosnek
Ilustracja
Stanisław Czosnek
(w randze generała brygady, 2017)
generał dywizji generał dywizji
Data i miejsce urodzenia

1963
Brzesko

Przebieg służby
Lata służby

od 1982

Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL
Siły Zbrojne RP

Jednostki

WSOWZ, 5 BWOW, 5 psp
• Ośrodek Szkolenia Piechoty Górskiej Sił Zbroj. we Francji
5 pdow, AON, KOW, KPZ, 2 KZ, 1 BP, PKW, 11DP, DGRSZ

Stanowiska

• d-ca pl, d-ca kp
• szef sztabu, d-ca bzmot
• szef sztabu pdow
• st. oficer OW, st. oficer KPZ
• szef Oddz. Oper. 2 KZ
• dowódca Brygady Pancernej
• z-ca, d-ca Dywizji Pancernej
• zastępca DGRSZ

Główne wojny i bitwy

ISAF Afganistan

Odznaczenia
Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Gwiazda Afganistanu Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal „Pro Bono Poloniae” Medal „Pro Patria” Medal „W służbie Bogu i Ojczyźnie”
Odznaka „Za opiekę nad zabytkami”

Stanisław Czosnek (ur. 1963 w Brzesku) – generał dywizji Wojska Polskiego, były dowódca 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej, od 2020 zastępca Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych.

Przebieg służby wojskowej[edytuj | edytuj kod]

W 1982 rozpoczął studia jako podchorąży w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu. Promowany na podporucznika w 1986. Zawodową służbę wojskową zaczął w 5 Brygadzie Wojsk Obrony Wewnętrznej w Krakowie, gdzie był na stanowiskach dowódcy plutonu i dowódcy kompanii[1].

W 1989 został skierowany do 5 pułku strzelców podhalańskich na stanowisko dowódcy kompanii, a następnie szefa sztabu batalionu piechoty zmotoryzowanej i dowódcy batalionu piechoty zmotoryzowanej. W 1992 został skierowany na kurs przeszkolenia piechoty górskiej w Ośrodku Szkolenia Piechoty Górskiej Sił Zbrojnych we Francji. W latach 1993–1994 pełnił obowiązki szefa sztabu w 5 pułku dowodzenia. W 1996 ukończył studia w Akademii Obrony Narodowej i objął stanowisko starszego oficera w Dowództwie Krakowskiego Okręgu Wojskowego. Od 1999 pełnił obowiązki starszego oficera wydziału w Korpusie Powietrzno-Zmechanizowanym. W 2001 został wyznaczony na stanowisku szefa Wydziału oraz szefa Oddziału Operacyjnego w 2 Korpusie Zmechanizowanym w Krakowie. Ukończył studia podyplomowe w zakresie wiedzy o bezpieczeństwie narodowym na Uniwersytecie Jagiellońskim[1][2].

W 2007 został mianowany na stopień pułkownika[1]. W latach 2011–2013 studiował na podyplomowych studiach polityki obronnej, na Narodowym Uniwersytecie Obrony w Pekinie. 11 marca 2013 objął dowodzenie 1 Brygadą Pancerną w Wesołej[3]. W 2014 był w Afganistanie w ramach Polskiego Kontyngentu Wojskowego, gdzie pełnił obowiązki zastępcy dowódcy – grupa zastępcy dowódcy regionu wschodniego ISAF. 28 lipca 2015 został awansowany na stopień generała brygady[4], a 1 sierpnia 2015 mianowanie zostało mu wręczone przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego[5]. 8 grudnia 2016 wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy dywizji – szefa sztabu 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej w Żaganiu[6].

15 lutego 2017 objął stanowisko dowódcy 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej[7]. 1 marca 2018 awansowany na stopień generała dywizji. Akt mianowania odebrał z rąk prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy w trakcie obchodów Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”[8][9]. 20 marca 2020 wyznaczony został na stanowisko zastępcy Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych[1][2].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

(...)

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

i inne.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Czarna Dywizja z nowym dowódcą. defence24.pl, 2017-02-21. [dostęp 2021-05-22].
  2. a b c d e f g Generał dywizji Stanisław Czosnek. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2021-05-22].
  3. Nowy dowódca kościuszkowców. polska-zbrojna.pl, 2013-03-11. [dostęp 2021-05-22].
  4. M.P. z 2015 r. poz. 792
  5. Prezydent wręczył nominacje generalskie. defence24.pl, 2015-15-01. [dostęp 2021-05-22].
  6. Nowy zastępca dowódcy Czarnej Dywizji stanowisko objął "z dużą dozą nieśmiałości". zielonagora.wyborcza.pl, 2016-12-19. [dostęp 2021-05-22].
  7. Gałecki 2018 ↓, s. 42.
  8. a b Prezydent wręczył nominacje generalskie. prezydent.pl, 2018-03-01. [dostęp 2021-05-22].
  9. Jakuboszczak 2019 ↓, s. 39.
  10. Pierwsza odsłona pancerniackiego święta. polska-zbrojna.pl, 2018-09-21. [dostęp 2021-05-22].
  11. Spotkanie dowódców. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2021-05-22].
  12. Holandia oddaje hołd gen. Maczkowi i jego żołnierzom. onet.pl, 2019-10-27. [dostęp 2021-05-22].
  13. Jakuboszczak 2020 ↓, s. 61.
  14. Podhalańczycy obchodzili swoje święto. rzeszow24.pl, 2019-05-25. [dostęp 2021-05-22].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]