Stradów (województwo świętokrzyskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stradów
wieś
Ilustracja
Wały grodziska
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

kazimierski

Gmina

Czarnocin

Liczba ludności (2011)

146[2][3]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

28-506[4]

Tablice rejestracyjne

TKA

SIMC

0236145[5]

Położenie na mapie gminy Czarnocin
Mapa konturowa gminy Czarnocin, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Stradów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Stradów”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Stradów”
Położenie na mapie powiatu kazimierskiego
Mapa konturowa powiatu kazimierskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Stradów”
Ziemia50°22′16″N 20°28′56″E/50,371111 20,482222[1]

Stradówwieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, w gminie Czarnocin[6][5].

Miejscowość znana jest głównie z odkryć archeologicznych. Znajdują się tu pozostałości ogromnego słowiańskiego grodziska, datowanego na okres pomiędzy VIII a XII w. n.e., które wraz z podgrodziami zajmowało obszar ok. 25 ha i należy do największych w kraju[7].

Ukształtowanie terenu i wysokość wałów grodziska powodują, że przy dobrej pogodzie widać z nich Beskidy, a przy idealnych warunkach można dostrzec szczyty Tatr[7].

Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Stradów[6][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0236151 Chałupki część wsi
0236168 Kopanina przysiółek
0236174 Wierzbica część wsi

Historia Stradowa[edytuj | edytuj kod]

W Stradowie archeolodzy znaleźli ślady wielu drewnianych chat, półziemianek, pieców i palenisk. Szacuje się, że mieszkało tu kilkaset osób i jak na ówczesne warunki, była to duża osada, prawdopodobnie był to też ważny ośrodek administracyjny.

Z ostatnich badań wynika, że grodzisko w Stradowie z pewnością istniało w czasach plemiennych, między IX a XI wiekiem i było ważnym ośrodkiem państwa Wiślan.

Z upływem czasu okoliczne tereny zostały wchłonięte przez państwo Piastów. W jego organizacji grodziska takie jak Stradów traciły stopniowo na znaczeniu na rzecz grodów kasztelańskich. A taki znajdował się w niedalekiej Wiślicy[7].

24 lipca 1450 szlachcic Mikołaj ze Stradowa, który miał pewne sprawy majątkowe z Janem Buczackim z Krzywego, wzmiankowany w zapiskach sądu zamkowego we Lwowie[8].

W czasie II wojny światowej 11 stycznia 1945 r. w potyczce pod Stradowem oddział Armii Krajowej rozbił oddział złożony z Niemców i Ukraińców.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • Grodzisko z VIII-XII w., jedno z największych w Polsce. Główny gród, nazywany Zamczyskiem, zajmował powierzchnię ponad 1,5 ha. Z podgrodziami zajmował obszar 25 ha. Do dziś zachowały się otaczające go, dochodzące do kilkunastu metrów wały ziemne i zagłębienia fosy. Widziane z góry mają kształt zamkniętej podkowy. Do grodu przylegały podgrodzia – od północy Mieścisko, od południowego wschodu Barzyńskie. One także otoczone były zachowanym we fragmentach systemem wałów ziemnych i fos, jednakże nie tak okazałych jak te chroniące Zamczysko.
 Osobny artykuł: Stradów (grodzisko).
Kościół oraz dzwonnica są wpisane do rejestru zabytków nieruchomych (A.183/1-2 z 15.01.1957 i z 15.02.1967)[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 131656
  2. Wieś Stradów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-03-02], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1210 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. a b c Odkrywamy Świętokrzyskie – Stradów, Janusz Kędracki, Gazeta.pl Kielce.
  8. Akta grodzkie i ziemskie. T. XII. Lwów : I. Związkowa Drukarnia we Lwowie, 1887, s. 297–298. (łac.)
  9. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 13 [dostęp 2015-10-21].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kalendarz świętokrzyski 2005. Z dnia na dzień przez stulecia. Kielce 2004.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]