Struktura Kościoła Zielonoświątkowego w RP
Kościół Zielonoświątkowy w RP podzielony jest na 7 okręgów[1], w ramach których w 2011 roku działało 220 zborów (społeczności lokalnych). Kościół zrzeszał według stanu na 2011 rok 22 429 wiernych[2]. Na czele każdego okręgu stoi prezbiter okręgowy.
| Lp. | Okręg | Województwa | Prezbiter okręgowy[1] | Liczba zborów[potrzebny przypis] |
|---|---|---|---|---|
| 1. | centralny | mazowieckie, łódzkie | pastor Piotr Karaś | 16 |
| 2. | południowy | małopolskie, śląskie | pastor Leszek Mocha | 36 |
| 3. | pomorski | kujawsko-pomorskie, pomorskie | pastor Józef Wziątek | 28 |
| 4. | północny | podlaskie, warmińsko-mazurskie | pastor Krzysztof Hawrus | 24 |
| 5. | wschodni | lubelskie, świętokrzyskie, podkarpackie | pastor Dariusz Hapoń | 30 |
| 6. | zachodni | dolnośląskie, opolskie | pastor Mirosław Szatkowski | 44 |
| 7. | zachodnio-wielkopolski | lubuskie, wielkopolskie, zachodniopomorskie | pastor Stanisław Cieślar | 38 |
Ponadto kościół posiada około 20 zborów polonijnych na Litwie, w Niemczech, Grecji, Kanadzie, USA i Australii[3]. Nie należą one do żadnego z okręgów, podlegają bezpośrednio Naczelnej Radzie Kościoła.
Zmiany granic okręgów[edytuj | edytuj kod]
KZ kilkakrotnie zmieniał swój podział na okręgi. KZ w latach 1988-1996 był podzielony na dwanaście okręgów[4]. W 1992 roku na Nadzwyczajnym Posiedzeniu NRK gdy zastanawiano się nad zmniejszeniem liczby okręgów, Mieczysław Czajko zaproponował następujące kryteria, według których należałoby dokonać nowego podziału: obszar, liczba zborów, liczba członków[5].
Na III Synodzie Kościoła w 1996 roku zatwierdzono podział na sześć okręgów[6]. Zmiana została podyktowana chęcią wzmocnienia organizacyjnego i finansowego okręgu, a także lepszego zarządzania zborami w okręgu[7]. Ze względu na nowy podział administracyjny Polski w 1999 na synodzie w 2000 wprowadzono nowy podział na siedem okręgów[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Po Synodzie. kz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-25)]., Kościół Zielonoświątkowy w Polsce (kz.pl) [dostęp 2012-11-20]
- ↑ Główny Urząd Statystyczny: Mały rocznik statystyczny Polski 2012. Warszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych, 2012, s. 134.
- ↑ Pamiętaj o Polonii Kosciol.pl
- ↑ Tymiński 1999 ↓, s. 60-61.
- ↑ Czajko 2014 ↓, s. 277.
- ↑ Tymiński 1999 ↓, s. 61.
- ↑ Tymiński 1999 ↓, s. 69.
- ↑ M. Kamiński: Kościół Zielonoświątkowy w Polsce w latach 1988-2008 : Studium historyczno-ustrojowe. Warszawa: Wydawnictwo Arka, 2012, s. 147, 148. ISBN 978-83-905704-8-8.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mieczysław Czajko: Życie, życie moje.... Wyd. 2. Szczecin: Compassion, 2014. ISBN 978-83-7978-007-5.
- Michał Tymiński: Kościół Zielonoświątkowy w Polsce. Wrocław: Misja „Życie”, 1999, s. 60-61. ISBN 83-911305-4-1.