Śląski Ogród Zoologiczny
 Brama wejściowa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Powierzchnia | |
| Założono |
1954 r. |
| Liczba zwierząt |
2681 |
| Liczba gatunków |
312 |
Położenie na mapie Chorzowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
 50°16′53,72″N 18°59′31,44″E/50,281589 18,992067
| |
| Strona internetowa | |
Śląski Ogród Zoologiczny – ogród zoologiczny położony na terenie Parku Śląskiego w Chorzowie. Obejmuje obszar o powierzchni 47,5 ha będąc tym samym trzecim, po ogrodach w Gdańsku-Oliwie i Poznaniu, pod względem powierzchni ogrodem zoologicznym w Polsce. Znajduje się w nim 2681 zwierząt, 312 gatunków[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Jego początki sięgają roku 1954, kiedy to zaczęto budować klatki dla zwierząt. Następnie zostały przeniesione do niego pierwsze gatunki zwierząt z zoo w Katowicach i Bytomiu. W roku 1975 zakończono budowę Kotliny Dinozaurów. Znajdują się tam betonowe rekonstrukcje szesnastu dinozaurów, których szczątki odnalazła polska grupa paleontologów na pustyni Gobi w latach 1963-1971.
Dyrektorem Śląskiego Ogrodu Zoologicznego od 2007 r. jest Jolanta Kopiec, dawna radna Siemianowic Śląskich i Sejmiku Województwa Śląskiego.
Na terenie ogrodu działa Mini Zoo. Występują tam zwierzęta łagodniejsze, które można nakarmić oraz pogłaskać takie jak króliki, świnki morskie, kozy domowe czy owce domowe.
W 2005 roku na terenie ogrodu zoologicznego miał miejsce śmiertelny wypadek. Kobieta spacerując po ogrodzeniu przy wybiegu dla niedźwiedzi straciła równowagę wpadając do wybiegu i tracąc przytomność. Bezpośrednią przyczyną śmierci kobiety było wykrwawienie się spowodowane atakiem niedźwiedzi[3].
Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
Ogród wpisano do Europejskiego Stowarzyszenia Ogrodów Zoologicznych, obok 10 innych największych ogrodów w Polsce: w Toruniu, Wrocławiu, Płocku, Warszawie, Opolu, Gdańsku, Łodzi, Krakowie, Poznaniu i Zamościu.
Młode zwierzęta[edytuj | edytuj kod]
W sierpniu 2011 urodziły się tu cztery gepardy, surykatki, siedem kurek wodnych, trzy daniele, gerezy, wielbłąd dwugarbny, osioł domowy, sitatungi, pytony tygrysie, wilk grzywiasty, lemury katta i łabędzie czarne.
W 2012 urodziły się pelikany i gerezy.
W 2015 roku urodził się oryks szablorogi, osioł Poitou, żyrafa. Swoje stado powiększyły też małpki miko, a także addaksy.
W 2020 roku urodziło się pięć świnek rzecznych.[4] W kwietniu urodziły się cztery otocjony[5]. W sierpniu urodziła się panda mała.[6]
Zwiedzanie[edytuj | edytuj kod]
Śląski Ogród Zoologiczny odwiedza co roku 380 000 osób.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Warszawie: Wykaz ogrodów zoologicznych w Polsce. [dostęp 2015-11-14].
- ↑ Ślaski Ogród. [dostęp 2018-08-18].
- ↑ "Śmierć kobiety w ZOO nieszczęśliwym wypadkiem". wiadomosci.wp.pl. [dostęp 2015-03-08]. (pol.).
- ↑ Prosiaki z Afryki. [dostęp 2020-12-08].
- ↑ Otocjony w śląskim zoo. [dostęp 2020-12-08].
- ↑ Śląski Ogród Zoologiczny, www.facebook.com [dostęp 2020-12-08] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Sztuka Górnego Śląska od średniowiecza do końca XX wieku, red. Ewa Chojecka, wydawca: Muzeum Śląskie, Katowice 2004, ISBN 83-87455-77-6, s. 450.
- Śląski Ogród Zoologiczny przewodnik po ścieżce edukacyjnej, tekst: Joanna Cempulik i Piotr Cempulik, Chorzów 2007, ISBN 978-83-919626-9-5