15 Pułk Huzarów (austro-węgierski)

15 pułk huzarów
Husarenregiment Nr 15
	Historia
Państwo	Austro-Węgry
Rozformowanie	1918
Nazwa wyróżniająca	Galicyjski
	Działania zbrojne
	I wojna światowa
	Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	c. i k. Armia
Rodzaj wojsk	kawaleria

Pułk Huzarów Arcyksięcia Franciszka Salwatora Nr 15 (HR. 15) – pułk kawalerii cesarskiej i królewskiej Armii.

Pełna nazwa niemiecka: Husarenregiment Erzherzog Franz Salvator Nr 15^[1].

Historia pułku

W 1701 roku został utworzony Pułk Dragonów. W 1798 roku oddział został przemianowany na 7 Lekki Pułk Dragonów, w 1802 roku na 2 Pułk Dragonów, w 1860 roku na 10 Pułk Kirasjerów, w 1867 roku na 10 Pułk Dragonów i w końcu, w 1873 roku na 15 Pułk Huzarów^[2].

W 1883 roku sztab pułku stacjonował w Debreczynie na terytorium 7 Korpusu, a kadra zapasowa w Nyíregyháza^[3].

W 1914 roku komenda pułku razem z 1. dywizjonem stacjonowała w Gyöngyös, 2. dywizjon w Miszkolcu, a kadra zapasowa w Nyíregyháza. Pułk wchodził w skład 6 Brygady Kawalerii w Miszkolcu^[2].

Organizacja pokojowa pułku

Komenda
pluton pionierów
patrol telegraficzny
kadra zapasowa
1. dywizjon
2. dywizjon

W skład każdego dywizjonu wchodziły trzy szwadrony liczące 117 dragonów. Stan etatowy pułku liczył 37 oficerów oraz 874 podoficerów i żołnierzy.

Szefowie pułku

Kolejnymi szefami pułku byli:

FM margrabia Christian Ernest von Brandenburg-Bayreuth (1701 – †20 V 1712),
król Bawarii Maksymilian I Józef Wittelsbach (1814 – 1817),
król Bawarii Ludwik I Wittelsbach (1817 – 1825 jako książę korony Ludwik Karol August oraz 1825 – †29 II 1868),
arcyksiążę, generał kawalerii Franciszek Salwator Toskański (od 1898)^[2].

Żołnierze

Komendanci pułku

płk Albert Bülow von Wendhausen (1859 – 1860 → stan spoczynku)
płk Heinrich Esquire Isaacson (1860 – )
płk Michael Hertlein (1883)
ppłk Alfons van der Sloot von Vaalmingen (1913 – 1914^[2])

Oficerowie

por. Henryk Starzeński

Przypisy

↑ Za: "Österreich-Ungarns letzter Krieg" – według pułkownika D. Maximiliana Enhla.
↑ ^a ^b ^c ^d Schematismus 1914 ↓, s. 722.
↑ Militär-Schematismus 1883 ↓, s. 594.

Bibliografia

Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1883. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1883. (niem.).
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
Juliusz Bator: Wojna galicyjska. Działania armii austro-węgierskiej na froncie północnym (galicyjskim) w latach 1914-1915. Kraków: Wydawnictwo EGIS Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-7396-747-2. (pol.).

[1] Za: "Österreich-Ungarns letzter Krieg" – według pułkownika D. Maximiliana Enhla.

[CITEREFSchematismus1914722-2] Schematismus 1914 ↓, s. 722.

[CITEREFMilitär-Schematismus1883594-3] Militär-Schematismus 1883 ↓, s. 594.

[1]

[2]

[3]

Dywizje kawalerii	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
Brygady kawalerii	1 1 OK 2 2 OK 3 OK 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24
Pułki dragonów	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
Pułki ułanów	1 2 3 4 5 6 7 8 11 12 13
Pułki ułanów c. k. Obrony Krajowej	1 2 3 4 5 6
Pułki huzarów	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
Pułki huzarów Honwedu	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Dywizjony strzelców konnych	1 Dywizjon Dalmatyńskich Strzelców Konnych 1 Dywizjon Tyrolskich Strzelców Konnych
Dywizjony artylerii konnej	1 2 4 5 6 7 9 10 11