Albert Decourtray
| Kardynał prezbiter | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
9 kwietnia 1923 | ||
| Data i miejsce śmierci | |||
| Miejsce pochówku | |||
| Arcybiskup Lyonu | |||
| Okres sprawowania |
1981–1994 | ||
| Prymas Galii | |||
| Okres sprawowania |
29 października 1981–16 września 1994 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
29 czerwca 1947 | ||
| Nominacja biskupia |
27 maja 1971 | ||
| Sakra biskupia |
3 lipca 1971 | ||
| Kreacja kardynalska |
25 maja 1985 | ||
| Kościół tytularny |
SS. Trinità al Monte Pincio | ||
| |||
| Data konsekracji |
3 lipca 1971 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy |
André-Jean-Marie Charles de la Brousse | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Albert Decourtray (ur. 9 kwietnia 1923 w Wattignies k. Lille, zm. 16 września 1994 w Lyonie) – francuski duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Lyonu i prymas Galii.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Święcenia kapłańskie otrzymał 29 czerwca 1947 roku. Studiował na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim i Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie. Po powrocie do Francji został rektorem Wyższego Seminarium Duchownego w Lille. 27 maja 1971 roku Paweł VI mianował go biskupem tytularnym Hippo Diarrhytus i biskupem pomocniczym diecezji Dijon, a trzy lata później, 22 kwietnia 1974 roku jej ordynariuszem. Przez 6 lat był zastępcą przewodniczącego Konferencji Episkopatu Francji, a w latach 1987 - 1990 jej przewodniczącym. 29 października 1981 roku Jan Paweł II przeniósł go na stolicę metropolitalną do Lyonu. Wszechstronnie wykształcony angażował się w sprawy ekumeniczne i misyjne Kościoła. Stawał w obronie narodu libańskiego, uchodźców i praw rodziny. Znany był również z otwartości wobec licznej w Lyonie wspólnoty muzułmańskiej i wrażliwości na kwestie społeczne, szczególnie tzw. gorących przedmieść, na których często bywał. 25 maja 1985 roku został wyniesiony do godności kardynalskiej z tytułem prezbitera Santissima Trinità al Monte Pincio. Rok przed śmiercią został mianowany członkiem Akademii Francuskiej. Uczestniczył w rozmowach genewskich w sprawie klasztoru sióstr karmelitanek w Oświęcimiu. Jego stanowisko spotkało się z uznaniem stron żydowskiej i polskiej, co pozwoliło rozwiązać konflikt. Zmarł w Lyonie. Pochowano go w podziemiach archikatedry metropolitalnej w Lyonie.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wielka Encyklopedia Jana Pawła II, Grzegorz Polak, Warszawa: Edipresse, 2005, ISBN 83-60160-06-6, OCLC 62896569.