Albrecht II Bawarski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Albrecht I Bawarski
Książę Bawarii-Straubing
Okres

od 1389
do 21 stycznia 1397

Poprzednik

Albrecht I
Wilhelm I

Następca

Albrecht I

Dane biograficzne
Dynastia

Wittelsbachowie

Data urodzenia

1368

Data i miejsce śmierci

21 stycznia 1397
Kelheim

Miejsce spoczynku

Straubing

Ojciec

Albert I Bawarski

Matka

Małgorzata brzeska

Rodzeństwo

Katarzyna Bawarska, Joanna Bawarska, Małgorzata Bawarska, Wilhelm II, Jan III, Joanna Zofia Bawarska

Żona

brak

Dzieci

brak

Albrecht II Bawarski, także Albert II Bawarski (ur. 1368/9; zm. 21 stycznia 1397 w Kelheim) – książę Bawarii-Straubing oraz hrabia Holandii, Hainaut i Zelandii od 1389 do 1397 jako koregent swego ojca Albrechta (Alberta) I.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Piąte dziecko i drugi w kolejności syn Alberta I, księcia Bawarii-Straubing, hrabiego Holandii, Hainaut i Zelandii, oraz Małgorzaty brzeskiej, córki Ludwika I brzeskiego i Agnieszki żagańskiej. Jego rodzeństwem byli: Katarzyna, Joanna, Małgorzata, Wilhelm, Jan i Joanna Zofia. W 1385 uczestniczył w podwójnym wesele w Cambrai. Jego ojciec we wszystkich tych posiadłościach formalnie panował z chorym psychicznie bratem Wilhelmem, który zmarł w 1388. Tym samym wszyscy synowie Albrechta I formalnie stali się współwładcami jego posiadłości, bowiem Wilhelm nie miał dzieci z prawego łoża.

W 1389 Albrecht I od śmierci brata rezydujący głównie w Hadze podzielił władzę między swych synów. Wilhelm II miał być koregentem ojca we wszystkich niderlandzkich hrabstwach, Albrechtowi pozostawiono właściwie samodzielny zarząd nad Bawarią-Straubing, a najmłodszy Jan został przeznaczony do kariery duchownej i wkrótce obrany biskupem Liège. Podczas swego panowania Albrecht II starał się wspierać Kościół i budowę nowych dróg na swym terenie, co ułatwiały korzystne warunki ekonomiczne. Za jego rządów rozpoczęto także istniejących do dziś miejskiej wieży i bazyliki św. Jakuba. Jako urodzony wojownik Albrecht II chętnie walczył. Nie uczestniczył jednak w konfliktach swych kuzynów, trzech synów Stefana II (Stefana III, Fryderyka, Jana II), którzy władali odpowiednio Ingolstadt, Landhut i Monachium. Jedyny raz wspomógł w 1388/9 ich wspólną wyprawę przeciw miastom szwabskim i arcybiskupowi Salzburga. Książę co jakiś czas odwiedzał Niderlandy. W 1396 wyruszył wspomagać brata i ojca w wojnie z Fryzyjczykami. Zmarł wkrótce po powrocie do Bawarii w Kelheim. Pochowano go w kościele karmelitów w Straubing.

Albrecht II nie ożenił się i nie pozostawił potomstwa. W 1370 roku został zaręczony z Anną czeską (1366–1394), jednak ta ostatecznie w 1382 wyszła za Ryszarda II. Tereny Albrechta po śmierci objęli wspólnie żyjący jeszcze ojciec i brat Wilhelm II.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]