Antioch II Theos
| |
| władca państwa Seleucydów | |
| Okres |
od 261 p.n.e. |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia |
ok. 287 p.n.e. |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Stratonika |
| Żona | |
| Dzieci |
z Laodiką: |
Antioch II Theos (ur. ok. 287 p.n.e.[1], zm. 246 p.n.e.[1]; panował w l. 261-246 p.n.e.) – król z dynastii Seleucydów, syn Antiocha I Sotera i Stratoniki, córki Demetriusza Poliorketesa. Mąż Laodiki I, a następnie Bereniki, księżniczki egipskiej[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Po śmierci swojego ojca, w 261 p.n.e.[1], został władcą państwa Seleucydów, wciąż jeszcze ogromnego i w zasadniczych granicach nienaruszonego. Pierwszy rok rządów spędził, prowadząc kampanię wojenną w Tracji i Azji Mniejszej[2].
Toczył następnie II wojnę syryjską z Ptolemeuszem II Filadelfosem w latach 259-255 p.n.e.[1] (niektórzy autorzy podają, że skończyła się ok. 251 p.n.e.[2]). Jego sojusznikiem w tej wojnie był Antygon Gonatas[1]. Zdołał w wyniku tej wojny przejąć z rąk Ptolemeidów część Anatolii[1]. Ślub Antiocha z Bereniką, córką Ptolemeusza, był przypieczętowaniem pokoju[2]. Swój przydomek Theos (gr. „Bóg”) otrzymał od miasta Milet w Azji Mniejszej za uwolnienie go od tyranii[1] Timarcha[potrzebny przypis]. Jego następcą został syn Seleukos II, a drugi syn, Antioch Hierax, otrzymał we władanie Anatolię[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
