Ten artykuł od 2018-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Po śmierci Seleukosa II, który zostawił państwo znacznie osłabione najazdami zewnętrznymi i wojną domową, jego syn Selukos III nie miał łatwego zadania przed sobą obejmując dziedzictwo swego ojca. Aby móc skutecznie zacząć naprawę swego państwa, mianował współrządcą swego młodszego brata Antiocha (późniejszego Antiocha III Wielkiego), któremu powierzył wschodnią część państwa, a sam skoncentrował się na ofensywie przeciw Attalosowi I z Pergamonu. Główne dowództwo powierzył swemu wodzowi Andromachosowi, który jednak poniósł klęskę i dostał się do niewoli. W tej sytuacji Seleukos III sam postanowił kontynuować wojnę i ruszył na wyprawę w głąb Azji Mniejszej, podczas której zginął we Frygii zamordowany przez skrytobójców.
