Przejdź do zawartości

Blanowice (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Blanowice
gromada
1954–1973
Państwo

 Polska

Województwo

katowickie

Powiat

zawierciański

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Blanowice

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

3

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

16

brak współrzędnych

Blanowice – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Blanowice z siedzibą GRN w Blanowicach (obecnie w granicach Zawiercia) utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie zawierciańskim w woj. stalinogrodzkim, na mocy uchwały nr 24/54 WRN w Stalinogrodzie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Blanowice, Pomrożyce i Skarżyce ze zniesionej gminy Kromołów w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 16 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

20 grudnia 1956 województwo stalinogrodzkie przemianowano (z powrotem) na katowickie[8].

31 grudnia 1961 do gromady Blanowice włączono wieś Rudniki ze zniesionej gromady Rudniki w tymże powiecie[9].

1 stycznia 1965 z gromady Blanowice wyłączono część obszaru wsi Blanowice stanowiącą kolonię Ręby o powierzchni 18,88 ha, włączając ją do Zawiercia (miasta na prawach powiatu) w tymże powiecie[10].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191.
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312.
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 24/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu zawierciańskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 15 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 54).
  7. Uchwała Nr 46/360 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Zawierciu z 4. X. 1954 w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 8 października 1954 r., Nr. 8, Poz. 47).
  8. Dz.U. z 1956 r. nr 58, poz. 269.
  9. Uchwała Nr 20/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 4 października 1961 r. (zatwierdzona uchwałą Rady Ministrów Nr 511/61 z dnia 28 listopada 1961 r.) w sprawie zniesienia niektórych gromad w województwie katowickim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 30 grudnia 1961 r., Nr. 13, Poz. 64).
  10. Dz.U. z 1965 r. nr 1, poz. 1.
  11. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.