Bohdan Pawłowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bohdan Pawłowicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1899
Warszawa, Królestwo Kongresowe

Data i miejsce śmierci

28 maja 1967
USA

Narodowość

Polak

Język

polski

Dziedzina sztuki

powieść, opowiadanie, felieton

Ważne dzieła

Bohdan Pawłowicz (ur. 2 lutego 1899 w Warszawie[1], zm. 28 maja 1967 w USA) – polski pisarz, dziennikarz, korespondent wojenny, instruktor harcerski, marynarz, podróżnik, działacz polonijny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodzony 2 lutego 1899 w Warszawie jako syn Kazimierza Pawłowicza, inżyniera ceramika, i Heleny z Jełowickich. We wczesnym dzieciństwie okresowo mieszkał w Dąbrowie Górniczej (1901–03) i w Korwinowie (1903–07), by ostatecznie powrócić do Warszawy.

Od 1912 związany z polskim ruchem skautowym, także członek Organizacji Młodzieży Narodowej. Po maturze, w wieku 18 lat, wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej. Żołnierz Legionów Polskich i Wojska Polskiego, walczył w kampanii 1920 r. w okresie wojny polsko-bolszewickiej. Debiutował w 1923 tomikiem wierszy. W kolejnych latach, do 1935, opublikował 7 powieści, wśród nich powieść dla młodzieży Franek na szerokim świecie, pierwotnie na łamach „Płomyka”, a następnie 5-krotnie wznawianą w wydaniach książkowych. RedaktorWychodźcy” (1931), a następnie redaktor rozgłośni Polskiego Radia we Lwowie (PR Lwów), Łodzi (PR Łódź) i Toruniu (PRPR). W 1939 był jednym z pasażerów, m.in. obok Witolda Gombrowicza, pierwszego rejsu MS Chrobry do Ameryki Południowej[2].

W latach 1940–1943 referentem prasowym dowództwa Polskiej Marynarki Wojennej PSZ. Uczestniczył w konwojach arktycznych do ZSRR. Od 1943 roku był zastępcą attaché morskiego RP w Rio de Janeiro. Po wojnie pozostał na emigracji w Brazylii. Działacz brazylijskiej Polonii – redagował biuletyn „Fakty”, publikował m.in. na łamach „Ludu” (opowiadania i fragmenty pamiętnika). W 1953 przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie pracował w rozgłośniach radiowych. Od 1956 mieszkał w Buffalo. Tu wykładał historię na Canisius College[3].

Zmarł 28 maja 1967, został pochowany w Pleasantville, w stanie Nowy Jork[4].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Bohdan Pawłowicz cieszył się znaczną popularnością w okresie międzywojennym jako autor powieści podróżniczo-przygodowych i marynistycznych w znacznej mierze adresowanych do młodzieży. Jego twórczość obejmuje liczne powieści, opowiadania, felietony i utwory publicystyczne o charakterze reportażowym. Znaczna część jego dorobku pozostaje w rękopisach[5][3], niektóre z jego dzieł emigracyjnych zostały opublikowane w Polsce.

Wybrane utwory[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stanisław Zieliński, Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci - pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 350.
  2. Klementyna Suchanow: Podróż na Chrobrym. [w:] Witold Gombrowicz - zbliżenia [on-line]. [dostęp 2012-10-09].
  3. a b Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce. Archiwum Bohdana Pawłowicza. [dostęp 2012-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-04-22)].
  4. Marek Minakowski: Bohdan Pawłowicz. [w:] Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego [on-line]. [dostęp 2012-10-09].
  5. PIASA Archives. Fonds No. 29: Bohdan Pawlowicz Papers. [dostęp 2012-10-09]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]