Bāʾ

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bāʾ
Ilustracja
Informacje podstawowe
Postać izolowana

ب

Postać początkowa

بـ‬

Postać środkowa

ـبـ

Postać końcowa

ـب

Podstawowy alfabet

arabski

Wartość liczbowa

2

Pochodzenie
Oparty na grafemie

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Bāʾ (ب) – druga litera alfabetu arabskiego. Używana jest do oznaczenia dźwięku [b], tj. spółgłoski zwartej dwuwargowej dźwięcznej[1]. Pochodzi od fenickiej litery Bet.

W języku polskim litera Bāʾ jest transkrybowana przy pomocy litery B[2].

W arabskim systemie liczbowym literze Bāʾ odpowiada cyfra 2.

Postacie litery[edytuj | edytuj kod]

Postać: izolowana końcowa środkowa początkowa
Wygląd:
ب ـب ـبـ بـ

Kodowanie[edytuj | edytuj kod]

Znakب
Nazwa w UnikodzieArabic Letter Beh
Kodowaniedziesiętnieszesnastkowo
Unicode1576U+0628
UTF-8216 168d8 a8
Odwołania znakowe SGMLبب

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Simon Ager: Arabic. omniglot.com. [dostęp 2019-08-17]. (ang.).
  2. Magdalena Lewicka, System arabskiej notacji i transliteracji, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, s. 25.