ژ
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| ||
| Informacje podstawowe | ||
| Postać izolowana | ړ | |
| Postać początkowa | ړـ | |
| Postać środkowa | ـړـ | |
| Postać końcowa | ـړ | |
| Podstawowe pismo | arabskie | |
| Pochodzenie | ||
| Oparty na grafemie | ز | |
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | ||
Že (ژ) – litera rozszerzonego alfabetu arabskiego, wykorzystywana w językach: kurdyjskim, ujgurskim (w Chinach), urdu, paszto, perskim[1][2][3][4][5]. Używana jest do oznaczenia dźwięku [ʒ], tj. spółgłoski szczelinowej zadziąsłowej dźwięcznej.
Litera ta wchodziła także w skład alfabetu języka osmańskiego[6].
Postacie litery[edytuj | edytuj kod]
| Postać: | izolowana | końcowa | środkowa | początkowa |
|---|---|---|---|---|
| Wygląd: |
ژ | ـژ | ـژـ | ژـ |
Kodowanie[edytuj | edytuj kod]
| Znak | ژ | |
|---|---|---|
| Nazwa w Unikodzie | Arabic Letter Jeh | |
| Kodowanie | dziesiętnie | szesnastkowo |
| Unikod | 1688 | U+0698 |
| UTF-8 | 218 152 | da 98 |
| Odwołania znakowe SGML | ژ | ژ |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ K.K. Kurdojew, Z.A. Jusupowa, Kurdsko-russkij słowarʹ (sorani), Moskwa: Russkij jazyk, 1983, s. 16-18 (ros.).
- ↑ Pashto language, alphabet and pronunciation, omniglot.com [dostęp 2020-10-02].
- ↑ Persian alphabet, pronunciation and language, omniglot.com [dostęp 2020-10-02].
- ↑ Richard Delacy, Beginner's Urdu script, Lincolnwood, Ill.: NTC/Contemporary Pub, 2001, XV–XVI, ISBN 0-07-141987-X, OCLC 52770901 [dostęp 2020-10-02].
- ↑ Uighur romanization (ang.). Institute of the Estonian Language, 23.09.2012.
- ↑ Turkish language, alphabets and pronunciation, omniglot.com [dostęp 2020-10-02].
| |||||||||||||||||||
