Curtis LeMay

Curtis Emerson LeMay

generał lotnictwa
Data i miejsce urodzenia	15 listopada 1906 Columbus, Stany Zjednoczone
Data i miejsce śmierci	1 października 1990 hrabstwo Riverside, Stany Zjednoczone
Przebieg służby
Lata służby	1928–1965
Siły zbrojne	US Air Force
Stanowiska	szef sztabu US Air Force
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa (wojna na Pacyfiku); wojna koreańska; kryzys kubański
Odznaczenia

Curtis Emerson LeMay (ur. 15 listopada 1906 w Columbus, zm. 1 października 1990 w March Air Force Base w hrabstwie Riverside) – amerykański wojskowy, generał lotnictwa, szef sztabu Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych (1961–1965), polityk.

Życiorys

Podczas II wojny światowej dowodził, już w stopniu generała, dużymi siłami lotniczymi na wschodnim teatrze wojennym, gdzie Japończycy nazywali go „brutalnym LeMayem”. Był autorem koncepcji bombardowań dywanowych maszynami B-29 z niskiego pułapu, nocą z użyciem bomb zapalających celem wywołania burzy ogniowej. Najbardziej niszczycielski nalot w historii miał miejsce nocą z 9 na 10 marca 1945 nad Tokio.

Po wojnie dowodził m.in. przełamaniem blokady Berlina, za pomocą mostu powietrznego. Pełnił też wiele ważnych funkcji w armii, m.in. szefa sztabu amerykańskich sił lotniczych w latach 1961–1965.

W 1968 gubernator stanu Alabama George Wallace, który, mimo że oficjalnie był demokratą, kandydował wówczas w wyborach prezydenckich z ramienia Niezależnej Partii Amerykańskiej, mianował LeMaya swoim kandydatem na urząd wiceprezydenta USA. Wallace w czasie wojny służył pod rozkazami swego partnera na liście. Jednakże LeMay nie zaangażował się wówczas aktywnie w kampanię.

Tandem Wallace-LeMay zdobył wówczas 5 stanów południowych (Alabama, Arkansas, Missisipi, Luizjana i Georgia), 46 głosów elektorskich i 9 901 118 głosów powszechnych.

W czasie kampanii LeMay krytykował rząd za „zbyt łagodną” politykę w Wietnamie i sugerował, aby „cofnąć go za pomocą bombardowań z powrotem do epoki kamiennej”.

Awanse

• podporucznik Army Air Corps – 1930
• porucznik Army Air Corps – 1935
• kapitan Army Air Corps – 1940
• major Army Air Corps – 1941
• podpułkownik US Army – 1942
• pułkownik US Army – 1942
• generał brygadier US Army – 1943
• generał major US Army – 1944
• generał porucznik US Air Force – 1948
• generał US Air Force – 1951

Odznaczenia

• USAF Command Pilot Wings
• Krzyż za Wybitną Służbę (Distinguished Service Cross)
• Distinguished Service Medal – trzykrotnie
• Srebrna Gwiazda (Silver Star)
• Distinguished Flying Cross – trzykrotnie
• Air Medal – czterokrotnie
• Presidential Unit Citation – dwukrotnie
• American Defense Service Medal
• American Campaign Medal
• Asiatic-Pacific Campaign Medal
• European-African-Middle Eastern Campaign Medal
• World War II Victory Medal
• Army of Occupation Medal
• Medal for Humane Action
• National Defense Service Medal
• Air Force Longevity Service Award – siedmiokrotnie
• Krzyż Wielki Orderu Maja za Zasługi Lotnicze (Argentyna)
• Wielki Oficer Orderu Maja za Zasługi Lotnicze (Argentyna)
• Krzyż Wojenny z brązową palmą (Belgia)
• Order Krzyża Południa (Brazylia)
• Order Zasługi Lotniczej (Brazylia)
• Order Zasługi (Chile)
• Medal Wojskowy I klasy (Chile)
• Komandor Orderu Zasługi Lotniczej (Ekwador)
• Komandor Legii Honorowej (Francja)
• Krzyż Wojenny 1939–1945 z brązową palmą (Francja)
• Wielka Wstęga Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia)
• Komandor Orderu Alawitów (Maroko)
• Komandor Krzyża Wielkiego Orderu Miecza (Szwecja)
• Distinguished Flying Cross (Wielka Brytania)
• Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (ZSRR)
• i inne

Bibliografia

• Biografia na oficjalnej stronie US Air Force (ang.)
• Colonel Phillip S. Meilinger, USAF – American Airpower Biography: A Survey of the Field. airpower.maxwell.af.mil. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-10-09)]. (ang.).
• People & Events – General Curtis E. LeMay (1906-1990) (ang.)