Czapla malgaska
Wygląd
Ardeola idae[1] | |||
(Hartlaub, 1860) | |||
Szata godowa | |||
Szata spoczynkowa | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
czapla malgaska | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Zasięg występowania | |||
Pora występowania Przebywa zimą W sezonie lęgowym |
Czapla malgaska[4] (Ardeola idae) – gatunek migrującego ptaka z rodziny czaplowatych (Ardeidae), zamieszkujący wschodnią Afrykę i afrykańskie wyspy na Oceanie Indyjskim. Nie wyróżnia się podgatunków[2][5]. Zagrożony wyginięciem.
- Morfologia
- Długość ciała 45–48 cm[6]. W szacie godowej upierzenie całkowicie śnieżnobiałe, niekiedy z delikatnym płowym odcieniem, długie godowe pióra na wierzchu głowy, grzbiecie i piersi. Dziób w kolorze ciemnego błękitu z czarną końcówką. W szacie spoczynkowej białe lotki, kuper i ogon, reszta ciała w brązowe prążki, najciemniejsze na wierzchu głowy i karku; dziób zielonkawoszary z czarną końcówką. Tęczówki żółte[6].
- Zasięg występowania:
- W sezonie lęgowym zamieszkuje Madagaskar i mniejsze wyspy – Aldabrę (Seszele), Majottę (archipelag Komorów) i Europę (francuskie Wyspy Rozproszone). Poza sezonem lęgowym przebywa na Komorach oraz we wschodniej części kontynentu afrykańskiego: w Burundi, Demokratycznej Republice Konga, Kenii, Malawi, Mozambiku, Rwandzie, Tanzanii, Ugandzie, Zambii i Zimbabwe[3]. Wyjątkowo zalatuje do Angoli, Somalii oraz na Sokotrę (Jemen)[3][6].
- Biotop
- Na siedliska wybiera subtropikalne i tropikalne lasy namorzynowe, rzeki, jeziora, bagna, zbiorniki wodne i żyzne pola.
- Pożywienie
- Zjada ryby, żaby, scynki, gekony, koniki polne, chrząszcze i inne drobne bezkręgowce[3][6]. Zazwyczaj żeruje samotnie, rzadko łączy się w stada[6].
- Rozród
- Sezon lęgowy trwa od końca października do marca, ale głównie w listopadzie i grudniu[6]. Gniazduje kolonijnie, zazwyczaj razem z innymi gatunkami ptaków, a zwłaszcza z czaplą modronosą (A. ralloides). Gniazdo na drzewie lub krzewie (na wysokości 0,5–4 m) w pobliżu wody, na Aldabrze gniazduje także w namorzynach. Gniazdo jest masywne, zbudowane z gałązek. W zniesieniu 2–4 jaja (najczęściej 3). Inkubacja trwa około 20 dni, zajmują się nią oboje rodzice. Młode zaczynają opuszczać gniazdo po około 15 dniach od wyklucia, są w stanie same zdobywać pokarm w wieku około 4 tygodni[3][6].
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje czaplę malgaską za gatunek zagrożony (EN – Endangered). W 2002 roku szacowano liczebność światowej populacji na 2000–6000 osobników, czyli około 1300–4000 osobników dorosłych. Globalny trend liczebności oceniany jest jako spadkowy. Główne zagrożenia dla gatunku to osuszanie i przekształcanie terenów podmokłych w pola ryżowe, a także wybieranie jaj i piskląt z gniazd[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ardeola idae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Madagascar Pond-heron (Ardeola idae). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-09)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Ardeola idae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Ardeidae Leach, 1820 - czaplowate - Herons (wersja: 2020-06-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-11-13].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Ibis, spoonbills, herons, hamerkop, shoebill, pelicans. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-05-21]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Martínez-Vilalta, A., A. Motis & G. M. Kirwan: Malagasy Pond-Heron (Ardeola idae), version 1.1. [w:] Birds of the World (J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D. A. Christie & E. de Juana, Editors) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2021-11-13]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).