Czukocki Okręg Autonomiczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Czukocki Okręg Autonomiczny
Чукотский автономный округ
okręg autonomiczny
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Hymn:
Гимн Чукотского автономного округа
Państwo

 Rosja

Siedziba

Anadyr

Gubernator

Roman Kopin

Powierzchnia

737 700 km²

Populacja (2022)
• liczba ludności


50 294[1]

Strefa czasowa

czas moskiewski+9, UTC+12

Położenie na mapie Rosji
Położenie na mapie
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Informacje w Wikipodróżach
Portal Rosja

Czukocki Okręg Autonomiczny, Czukotka (ros. Чукотский автономный округ, język czukocki: Чукоткакэн автономныкэн округ) – jednostka terytorialna Federacji Rosyjskiej, położony na północnym wschodzie państwa. Należy do rejonów Dalekiej Północy. Powierzchnia 737 700 km².

Centrum administracyjnym Czukotki jest Anadyr. Na terenie okręgu znajduje się jeden z największych parków narodowych w Rosji – Park Narodowy „Beringia”[2] i Rezerwat „Wyspa Wrangla”[3].

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Czukocki Okręg Autonomiczny położony jest na kontynencie azjatyckim, obejmuje Półwysep Czukocki i pewną liczbę wysp (Wrangla, Ajon, Ratmanowa i in.). Otoczony morzami: Wschodniosyberyjskim, Czukockim i Beringa. Większość obszaru położona za Północnym Kołem Podbiegunowym. Graniczy z Jakucją, Krajem Kamczackim i obwodem magadańskim.

Klimat[edytuj | edytuj kod]

Klimat Czukotki jest niezwykle surowy – na wybrzeżach morski, we wnętrzu okręgu – kontynentalny. Zima trwa do 10 miesięcy. Średnia temperatura stycznia wynosi od –15 °C do –39 °C, a lipca od +5 °C do +10 °C. Roczna suma opadów 200–500 mm. Pod ziemią obecna wieczna zmarzlina.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Liczba ludności Czukockiego Okręgu Autonomicznego wynosiła w 2010 roku około 50 526 mieszkańców. W skład populacji wchodziły następujące narodowości[4]:

1939[5] 1959[6] 1970[7] 1979[8] 1989[9] 2000[10] 2002[11] 2010[12] 2012[13] 2022[1]
21 524 Increase2.svg 46 689 Increase2.svg 101 184 Increase2.svg 132 859 Increase2.svg 157 528 Decrease2.svg 61 613 Decrease2.svg 53 824 Decrease2.svg 50 526 Increase2.svg 50 988 Decrease2.svg 50 294

Historia[edytuj | edytuj kod]

Czukocki Okręg Autonomiczny powstał 10 maja 1930. Gubernatorem regionu w latach 2000–2008 był znany oligarcha i polityk, Roman Abramowicz.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

Rejony Czukotki:
1. rejon anadyrski
2. rejon bilibiński
3. rejon iultiński
4. rejon prowidieński
5. rejon czauński
6. rejon czukocki

W okręgu znajdują się 3 miasta i 18 osiedli typu miejskiego. Administracyjnie okręg podzielony jest na jedno miasto wydzielone i 6 rejonów[14].

  • Miasto wydzielone
    • Anadyr (Анадырь) – centrum administracyjne

Tablice rejestracyjne[edytuj | edytuj kod]

Tablice pojazdów zarejestrowanych w Czukockim Okręgu Autonomicznym mają oznaczenie 87 w prawym górnym rogu nad flagą Rosji i literami RUS.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Предварительная оценка численности постоянного населения на 1 января 2022 года и в среднем за 2021 год, rosstat.gov.ru [dostęp 2022-02-01] (ros.).
  2. ↑ Национальный Парк Берингия, www.park-beringia.ru [dostęp 2018-04-17] (ros.).
  3. ↑ Государственный природный заповедник -, ostrovwrangelya.org [dostęp 2021-07-29].
  4. ↑ Rosyjski spis ludności z 2010 roku.
  5. ↑ Всесоюзная перепись населения 1939 года. Численность наличного населения СССР по районам и городам, demoscope.ru [dostęp 2022-02-01] (ros.).
  6. ↑ Всесоюзная перепись населения 1959 года. Численность наличного населения городов и других поселений, районов, районных центров и крупных сельских населенных мест на 15 января 1959 года по республикам, краям и областям РСФСР, demoscope.ru [dostęp 2022-02-01].
  7. ↑ Всесоюзная перепись населения 1970 года. Численность наличного населения городов, поселков городского типа, районов и районных центров СССР по данным переписи на 15 января 1970 года по республикам, краям и областям, demoscope.ru [dostęp 2022-02-01] (ros.).
  8. ↑ Всесоюзная перепись населения 1979 года. Численность наличного населения РСФСР, автономных республик, автономных областей и округов, краев, областей, районов, городских поселений, сел-райцентров и сельских поселений с населением свыше 5000 человек [dostęp 2022-02-01] (ros.).
  9. ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 года. Численность населения СССР, РСФСР и ее территориальных единиц по полу, demoscope.ru [dostęp 2022-02-01].
  10. ↑ Численность постоянного населения на 1 января (человек) 1990-2013 года, fedstat.ru [dostęp 2022-02-01] (ros.).
  11. ↑ Всероссийская перепись населения 2002 года. Том. 1, таблица 4. Численность населения России, федеральных округов, субъектов Российской Федерации, районов, городских поселений, сельских населённых пунктов - райцентров и сельских населённых пунктов с населением 3 тысячи и более, perepis2002.ru [dostęp 2022-02-01].
  12. ↑ Перепись населения 2010. Численность населения России, федеральных округов, субъектов Российской Федерации, городских округов, муниципальных районов, городских и сельских поселений, gks.ru [dostęp 2022-02-01] (ros.).
  13. ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям. Таблица 35. Оценка численности постоянного населения на 1 января 2012 года [dostęp 2022-02-01] (ros.).
  14. ↑ Oficjalna strona Czukockiego Okręgu Autonomicznego: podział. [dostęp 2012-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-03)]. (ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Podział administracyjny Rosji
Republiki
Kraje
Obwody
Miasta wydzielone
Obwody autonomiczne
Okręgi autonomiczne
Okręgi federalne

Godło Federacji Rosyjskiej

  1. ↑ a b Obszar jednostronnie inkorporowany do Rosji, na arenie międzynarodowej uznawany za część Ukrainy.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Czukocki_Okręg_Autonomiczny&oldid=67045288”