Dialekt czakawski
Ten artykuł od 2018-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Dialekt czakawski (serb.-chorw. čakavsko narječje, čakavština, čakavica) — jeden z trzech głównych dialektów języka serbsko-chorwackiego, wyróżnianych na podstawie różnic w wymowie i postaci zaimka pytającego co. Nazwa dialektu pochodzi od formy tego zaimka – ča (w dwu pozostałych dialektach, kajkawskim i sztokawskim – zaimek ten ma postać odpowiednio kaj i što).
Dialekt czakawski jest używany w zachodniej Chorwacji – na Istrii, w Kwarnerze, Gorskim Kotarze, w dolinie Kupy powyżej Karlovaca, północnej Lice, Kordunie oraz na wybrzeżu i wyspach Dalmacji.
Na podstawie kontynuanta prasłowiańskiego dźwięku *ě (tzw. jać) wyróżniany jest wariant ikawski, ekawski i jekawski. Ciekawą cechą czakawskiego jest jego archaiczny system akcentuacyjny – uważa się, że wśród wszystkich języków słowiańskich swobodny, ruchomy i melodyczny akcent w czakawskim jest najbardziej zbliżony do akcentu w języku prasłowiańskim.
Z dialektu czakawskiego wywodzi się język burgenlandzko-chorwacki.