Przejdź do zawartości

Francesco Bottigliero

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Francesco Bottigliero
Ilustracja
Francesco Bottigliero
Data i miejsce urodzenia

10 października 1974
Salerno, Włochy

Gatunki

opera

Zawód

dyrygent

Francesco Bottigliero (ur. 10 października 1974 w Salerno we Włoszech) – włoski dyrygent.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Francesco Bottigliero ma bardzo wszechstronne wykształcenie. Ukończył studia na Uniwersytecie w Salerno na wydziale fortepianu i kompozycji, Konserwatorium w Avellino na wydziale dyrygentury orkiestr dętych, Konserwatorium w Neapolu na wydziale dyrygentury chóralnej i dyrygentury operowo-symfonicznej oraz na Uniwersytecie w Salerno na wydziale filozofii. Oprócz licznych kursów mistrzowskich, doskonalił swoje umiejętności jako dyrygent ucząc się dyrygentury orkiestrowej u Maestro Carlo Maria Giulini w Mediolanie. Jako pianista solowy jest laureatem wielu nagród, również w dziedzinie kameralistyki, m.in.: I nagroda na IX Narodowym Konkursie w Tarencie (1996), I nagroda na Narodowym Konkursie w Neapolu (1999) oraz I nagroda na Konkursie Muzyki Kameralnej w Verbanii (2003)[1].

Francesco Bottigliero występował gościnnie z takim orkiestrami jak: Narodowa Orkiestra Filharmonii w Sybinie[2], Orkiestra Symfoniczna w Kiszyniowie, Orkiestra Kameralna im. Janáčka w Ostrawie[3], Orkiestra Symfoniczna „San Pietro a Majella” złożona z wykładowców Konserwatorium w Neapolu, Orkiestra Smyczkowa „I Musici di Adelperga” w Salerno oraz „Camerata Romanica” w Neapolu, jak również Orkiestra „Compagnia Italiana di operetta” w Mediolanie oraz „St. Petersburg Congress Orchestra” w Sankt Petersburgu[1].

Na stałe współpracował z Operą Hamburgische Staatsoper, Operą Wrocławską[4][5], Operą Bałtycką[6], Teatrem Wielkim w Poznaniu[7] oraz Theater Erfurt[8]. Dyrygował Rigoletto G. Verdiego i Wesele Figara W.A. Mozarta w Operze Wrocławskiej, Don Pasquale G. Donizzetiego, Kandyda L. Bernsteina, Maddalenę S. Prokofjewa, La serva padrona G.B. Pergolesiego w Teatrze Wielkim w Poznaniu, Wesele Figara W.A. Mozarta w Operze Bałtyckiej w Gdańsku, Madamę Butterfly G. Pucciniego oraz Carmen G. Bizeta w Operze Śląskiej w Bytomiu[9], Napój miłosny G. Donizettiego i Toscę G. Pucciniego w Slezske Divadlo w Opawie[10].

Francesco Bottigliero jest także kompozytorem. Do jego kompozycji zaliczają się większe formy muzyczne, jak na przykład: opera Pani Walewska, Kantata Tumska na solistów, chór, chór dziecięcy i wielką orkiestrę symfoniczną (premiera Wrocław, 2009)[11], Le premier Tango na orkiestrę symfoniczną (premiera Bielsko-Biała, 2012), czy Das Dschungelbuch musical dla dzieci (premiera Erfurt, 2015)[12]; jak również mniejsze formy takie jak: Cancion na trio z fortepianem (premiera Erfurt, 2013)[13], Zoologische Suite na cztery wiolonczele (premiera Erfurt, 2013), Das Spanische Mädchen na trio z fortepianem (premiera Ravensburg, 2014)[14].

Od roku 2007 do 2010 Francesco Bottigliero wykładał na Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. W późniejszych latach był wykładowcą na 53. Kursie Mistrzowskim w Hochschule für Musik „Franz Liszt” w Weimarze, w Ostravská Univerzita w Ostrawie oraz na Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach[15].

Repertuar operowy

[edytuj | edytuj kod]

Repertuar orkiestrowy

[edytuj | edytuj kod]

Kompozycje i transkrypcje

[edytuj | edytuj kod]
  • Kantata Tumska na solistów, chór, chór dziecięcy oraz wielką orkiestrę symfoniczną (premiera Wrocław, 2009)
  • Le premier Tango na wielką orkiestrę symfoniczną (premiera Bielsko-Biala, 2012)
  • Suite del regreso na sopran koloraturowy, altówkę oraz fortepian, napisane do tekstów poezji Federico G. Lorca (premiera Erfurt, 2014)
  • Laudatio 2012 na chór, dwa fortepiany, oraz perkusję (premiera na Festiwalu Theaterpreis Der Faust)
  • Pani Walewska Opera do tekstu libretta M. Wojtyszko
  • Quatro retratos espanoles na oktet smyczkowy (premiera Ravensburg, 2014)
  • Cancion na trio z fortepianem (premiera Erfurt, 2013)
  • Zoologische Suite na cztery wiolonczele (premiera Erfurt, 2013)
  • I Delfini di Hurghada na orkiestrę smyczkową (premiera Ravensburg, 2013)
  • Das Spanische Mädchen na trio z fortepianem (premiera Ravensburg, 2014)
  • Bodenseesuite na trio z fortepianem oraz orkiestrę (premiera Ravensburg, 2014)
  • Das Dschungelbuch Musical dla dzieci (premiera Erfurt, 2015)
  • transkrypcja na orkiestrę smyczkową: Preludium i Allegro F. Kreisler’a, Wokaliza S. Rachmaninowa, pieśni G. Fauré’go

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Lebenslauf von Francesco Bottigliero, fu.osu.cz [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane 2016-09-20] (cz.).
  2. Anda-Louise Bogza [online], andalouisebogza.com [dostęp 2017-11-18] (cz.).
  3. Program (Český rozhlas) [online], program.rozhlas.cz [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-08] (cz.).
  4. OPER – Artproductions [online], art-productions.com [dostęp 2017-12-02] (niem.).
  5. Magdalena Talik, Wesele Figara we Wrocławiu, opera.wroclaw.pl, 5 stycznia 2009 [dostęp 2017-12-02] [zarchiwizowane 2016-09-20] (pol.).
  6. Francesco Bottigliero, old.operabaltycka.pl [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane 2016-09-20].
  7. Andrzej Chylewski, Opera – Miłosne perypetie Maddaleny z Wenecji [online], poznan.naszemiasto.pl, 24 stycznia 2011 [dostęp 2017-11-18] (pol.).
  8. Francesco Bottigliero: „Wenn du gibst, bekommst du auch. Nur der Egoist bleibt allein”, erfurt.thueringer-allgemeine.de, 29 maja 2014 [dostęp 2019-06-20] [zarchiwizowane 2016-09-26] (niem.).
  9. Francesco Bottigliero, opera-slaska.pl [dostęp 2024-07-13] [zarchiwizowane 2016-07-08] (pol.).
  10. Slezské divadlo Opava » Francesco Bottigliero [online], divadlo-opava.cz [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-09] (cz.).
  11. To już było [online], arscantandi.wroclaw.pl [dostęp 2017-11-18] (pol.).
  12. Jürgen Gräßer, Romantische Oper & Kinderbuchklassiker, art5drei.de, 19 czerwca 2015 [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane 2016-09-26].
  13. Auftritt voller Temperament | Korbach / Waldeck [online], hna.de [dostęp 2017-11-18] (niem.).
  14. Ravensburg: „Das spanische Mädchen” ist ausverkauft [online], schwaebische.de [dostęp 2017-11-18].
  15. Francesco Bottigliero – studiokulturastudiokultura [online], studiokultura.com [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-27] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]