Grand Prix Stanów Zjednoczonych – Wschód 1982

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Stanów Zjednoczonych – Wschód 1982
1st Detroit Grand Prix
7. wyścig z 16 w sezonie
364. Grand Prix Formuły 1
Tor Detroit Street Circuit
Stany Zjednoczone Detroit Street Circuit
Data

46 czerwca 1982

Trasa
Liczba okrążeń

62

Długość okrążenia

4,168 km

Dystans

258.428 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

29 kierowców

Zakwalifikowało się

26 kierowców

Ukończyło wyścig

11 kierowców

Wyniki
Pole position

Alain Prost
(1:48.537, Renault)

Zwycięzca

John Watson
(1h58:41.043, McLaren)

Najszybsze
okrążenie

Alain Prost
(1:50.438, Renault)

7. Grand Prix w sezonie 1982
Poprzednie

Grand Prix Monako

Następne

Grand Prix Kanady

Grand Prix Stanów Zjednoczonych – Wschód
1982 1983

Grand Prix Stanów Zjednoczonych - Wschód 1982 (oryg. Detroit Grand Prix) – siódma runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1982, która odbyła się 6 czerwca 1982, po raz pierwszy na torze Detroit Street Circuit.

Pierwsze Grand Prix Stanów Zjednoczonych - Wschód zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Wyścig[edytuj | edytuj kod]

Poz Nr Kierowca Konstruktor Okrążenia Czas/Powód n.u. Poz. start. Punkty
1 7 Wielka Brytania John Watson McLaren-Ford 62 1:58:41.043 17 9
2 25 Stany Zjednoczone Eddie Cheever Ligier-Matra 62 + 15.726 9 6
3 28 Francja Didier Pironi Ferrari 62 + 28.077 4 4
4 6 Finlandia Keke Rosberg Williams-Ford 62 + 1:11.976 3 3
5 5 Irlandia Derek Daly Williams-Ford 62 + 1:23.757 12 2
6 26 Francja Jacques Laffite Ligier-Matra 61 + 1 okrążenie 13 1
7 17 Niemcy Jochen Mass March-Ford 61 + 1 okrążenie 18  
8 29 Szwajcaria Marc Surer Arrows-Ford 61 + 1 okrążenie 19  
9 4 Wielka Brytania Brian Henton Tyrrell-Ford 60 + 2 okrążenia 20  
10 16 Francja René Arnoux Renault 59 + 3 okrążenia 15  
11 20 Brazylia Chico Serra Fittipaldi-Ford 59 + 3 okrążenia 26  
NS 15 Francja Alain Prost Renault 54 Niesklasyfikowany 1  
NU 12 Wielka Brytania Nigel Mansell Lotus-Ford 44 Silnik 7  
NU 8 Austria Niki Lauda McLaren-Ford 40 Kolizja 10  
NU 3 Włochy Michele Alboreto Tyrrell-Ford 40 Wypadł z toru 16  
NU 23 Włochy Bruno Giacomelli Alfa Romeo 30 Kolizja 6  
NU 11 Włochy Elio de Angelis Lotus-Ford 17 Skrz. biegów 8  
NU 10 Chile Eliseo Salazar ATS-Ford 13 Wypadł z toru 25  
NU 14 Kolumbia Roberto Guerrero Ensign-Ford 6 Kolizja 11  
NU 2 Włochy Riccardo Patrese Brabham-Ford 6 Kolizja 14  
NU 22 Włochy Andrea de Cesaris Alfa Romeo 2 Przen. napędu 2  
NU 31 Francja Jean-Pierre Jarier Osella-Ford 2 Ukł. zapłonowy 22  
NU 9 Niemcy Manfred Winkelhock ATS-Ford 1 Wypadł z toru 5  
NU 18 Brazylia Raúl Boesel March-Ford 0 Kolizja 21  
NU 30 Włochy Mauro Baldi Arrows-Ford 0 Kolizja 24  
NU 32 Włochy Riccardo Paletti Osella-Ford 0   23  
NZ 19 Hiszpania Emilio de Villota March-Ford      
NZ 1 Brazylia Nelson Piquet Brabham-BMW      
NZ 33 Holandia Jan Lammers Theodore-Ford      

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]