Grzegorz Aleksander Ghica (zm. 1857)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grzegorz Aleksander Ghica
Ilustracja
hospodar Mołdawii
Okres

od 1849
do 1853

Poprzednik

Michał Sturdza

hospodar Mołdawii
Okres

od 1854
do 1856

Dane biograficzne
Data i miejsce śmierci

1857
Paryż

Grzegorz Aleksander Ghica (rum. Grigore Alexandru Ghica; zm. 1857) – hospodar Mołdawii, w latach 1849–1853 i 1854–1856, z rodu Ghica.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Powołany na mołdawski tron hospodarski, w 1849, na okres siedmiu lat, na mocy, zawartej w tym samym roku, konwencji rosyjsko-tureckiej, dotyczącej wspólnej kontroli nad księstwami naddunajskimi. Przez pierwsze dwa lata panowania w Mołdawii stacjonowały wojska rosyjskie, które wkroczyły tam podczas tłumienia Wiosny Ludów. Ghica jednak nie podejmował działań skrajnie reakcyjnych, lecz wręcz liberalne, np. pozwalając na powrót do kraju emigrantom politycznym.

W 1853 został zmuszony do ucieczki z Mołdawii wobec ponownego wkroczenia wojsk rosyjskich (tym razem w ramach wojny krymskiej). Na emigracji w Austrii przebywał do 1854, gdy Rosjanie pod naciskiem mocarstw wycofali się z Wołoszczyzny i Mołdawii i zostali zastąpieni przez Austriaków. Po powrocie na tron próbował doprowadzić do zaangażowania Francji w sprawy rumuńskie, sprzyjał także rozwojowi ruchu zjednoczeniowego (pozwalając wydawać mu gazety, zakładać związki, a nawet powierzając jego sympatykom stanowiska państwowe) mając nadzieję na objęcie tronu zjednoczonej Rumunii. Jednak po upływie siedmioletniej kadencji, w 1856 został zdetronizowany.

Wkrótce potem popełnił samobójstwo w Paryżu, gdzie próbował nadal działać na rzecz zjednoczenia Rumunii.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • J. Demel, Historia Rumunii, Wrocław 1970.