Jacques Martin (kardynał)

Jacques Martin

Kardynał diakon
Simpliciter et confidenter
Kraj działania	Francja Watykan
Data i miejsce urodzenia	26 sierpnia 1908 Amiens
Data i miejsce śmierci	27 września 1992 Watykan
Miejsce pochówku	Bazylika Najświętszego Serca Chrystusa Króla w Rzymie
Prefekt Domu Papieskiego
Okres sprawowania	1969–1986
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	14 października 1934
Nominacja biskupia	5 stycznia 1964
Sakra biskupia	11 lutego 1964
Kreacja kardynalska	28 czerwca 1988 Jan Paweł II
Kościół tytularny	Sacro Cuore di Cristo Re

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	11 lutego 1964
Konsekrator	Paolo Marella
Współkonsekratorzy	Angelo Dell’Acqua Paul-Pierre Philippe
Współkonsekrowani biskupi Loris Capovilla 1967 Agostino Casaroli 1967 Ernesto Civardi 1967 Antonio Mauro 1967 Amelio Poggi 1967 Jean-François Mathieu Arrighi 1985

Jacques Martin (ur. 26 sierpnia 1908 w Amiens, zm. 27 września 1992 w Watykanie) – francuski duchowny rzymskokatolicki, kardynał, prefekt Domu Papieskiego.

Życiorys

Studiował na uniwersytecie w Strasburgu, następnie we Francuskim Seminarium w Rzymie; święcenia kapłańskie przyjął 14 października 1934. Kontynuował studia na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie (gdzie obronił doktorat z teologii), na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim (obronił tamże doktorat z prawa kanonicznego) oraz w Papieskiej Akademii Duchownej. W 1938 wstąpił do służby dyplomatycznej Watykanu, w maju t.r. wchodził w skład delegacji papieskiej na 34. Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny w Budapeszcie. Otrzymał kilka tytułów honorowych - nadzwyczajnego tajnego szambelana (1941), papieskiego prałata domowego (1951), nadzwyczajnego protonotariusza apostolskiego (infułata) i kanonika przy bazylice watykańskiej (1958). W 1954 reprezentował papieża Piusa XII na obchodach 25-lecia koronacji cesarza Etiopii Haile Selassie I. W styczniu 1964 towarzyszył Pawłowi VI w jego pielgrzymce do Ziemi Świętej.

Paweł VI mianował go biskupem tytularnym Neapoli do Palestrina w styczniu 1964; sakry biskupiej udzielił Martinowi kardynał Paolo Marella 11 lutego 1964 w Watykanie. W kwietniu 1969 Martin został powołany na stanowisko prefekta Domu Papieskiego. W grudniu 1986 przeszedł w stan spoczynku, odbierając jednocześnie nominację na arcybiskupa tytularnego.

W czerwcu 1988 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, z tytułem diakona Sacro Cuore di Cristo Re. Zaledwie dwa miesiące po tej nominacji kardynał Martin ukończył 80 lat, co oznaczało utratę prawa udziału w konklawe. Zmarł we wrześniu 1992; początkowo został pochowany na cmentarzu Campo Verano w Rzymie, w grudniu 1997 spoczął w bazylice Sacro Cuore di Cristo Re w Rzymie.

Bibliografia

• sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-26)].
• Jacques Martin [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-05-22]  (ang.).