Jarosław Gajewski

Jarosław Gajewski
Data i miejsce urodzenia	18 lutego 1961 ; Skierniewice
Zawód	aktor
Lata aktywności	od 1984
	Zespół artystyczny
	Teatr Narodowy w Warszawie
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jarosław Gajewski (ur. 18 lutego 1961 w Skierniewicach) – polski aktor teatralny i filmowy, profesor sztuk teatralnych (2008), profesor zwyczajny Akademii Teatralnej (2012) i jej wieloletni prorektor (1993–1999 oraz 2002–2008), zastępca dyrektora naczelnego – dyrektor artystyczny Teatru Polskiego w Warszawie (2011–2016).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1984 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie. Zadebiutował w teatrze 10 maja 1984. Aktor scen stołecznych: Teatru Polskiego (1984–1987), Teatru Dramatycznego (1987–2003) i Teatru Narodowego (2003–2010 i od 2016).

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

2019: Młody Piłsudski – doktor Radziwiłłowicz (odc. 3, 7, 9)
2015: Ranczo – redaktor naczelny „Super Faktów” (odc. 110)
2013: Ojciec Mateusz – Marek Adamus (odc. 118)
2012: Prawo Agaty – prokurator oskarżający Bartosika (odc. 9)
2007: Nie ma o czym milczeć – jasnowidz (niewymieniony w czołówce)
2006: Fałszerze – powrót Sfory – adwokat Starewicza
2004: Całkiem nowe lata miodowe – doktor Zawisza
2002: Sfora – adwokat Starewicza
2001: Marszałek Piłsudski – Semen Petlura
2000: Weiser – lekarz
2000–2001: Miasteczko – dyrektor w banku
1999: Pierwszy milion – Kajzer
1999: Egzekutor
1998–2003: Miodowe lata – doktor Zawisza
1997: Sława i chwała
1997: Darmozjad polski – robotnik
1993: Człowiek z...
1993: Do widzenia wczoraj. Dwie krótkie komedie o zmianie systemu – organizator Muzeum Komunizmu w TV
1992: Wielka wsypa
1990: Europa, Europa – wychowawca w szkole Komsomołu
1984: 1944

Dubbing[edytuj | edytuj kod]

2012: Andrzej Sapkowski, Boży bojownicy, audiobook – Bohuchval Neplach (Flutek)
2011: Umberto Eco, Cmentarz w Pradze, audiobook – lektor
2011: Harry Potter i Insygnia Śmierci. Część II – Pius Thicknesse
2011: Auta 2 – Van
2010: Harry Potter i Insygnia Śmierci. Część I – Pius Thicknesse
2009: Dzieci Ireny Sendlerowej – Brand
2009: Opowieść wigilijna – Duch Wigilijnej Przeszłości
2007: Książę i żebrak – hollywoodzka opowieść – Pop
2006: Auta – Van
2005: Garbi: super bryka – Larry
1998: Garby w Czternaście bajek z Królestwa Lailonii Leszka Kołakowskiego – Ajio/Garb Ajio
1998: O sławnym człowieku w Czternaście bajek z Królestwa Lailonii Leszka Kołakowskiego – lektor TV
1992–1998: Batman

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Nagroda na II Ogólnopolskim Przeglądzie Spektakli Dyplomowych Szkół Teatralnych w Łodzi za rolę Bluma w spektaklu Kariera Alfa Omegi Juliana Tuwima i Mariana Hemara (1984)
Nagroda za debiut na Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora (OFTJA) w Toruniu (1986)
Grand Prix, Nagroda Dziennikarzy, Nagroda za Wybór i Wykreowanie tekstu literackiego oraz Puchar Prezydenta Miasta Bydgoszczy za spektakl Opowieść o okrutnym zbójniku Folszyńskim i nieszczęsnym kacie Holczuszce wg Milana Zelinki na XXIII Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w Toruniu w 1989 r.
Nagroda Publiczności im. Lidii Zamkow i Leszka Herdegena (Główna Nagroda Spotkań), Nagroda Forum Sponsorów, Nagroda Regionu Dolny Śląsk NSZZ Solidarność na Wrocławskich Spotkaniach Teatrów Jednego Aktora i Małych form (WROSTJA) we Wrocławiu w 1989 za spektakl Opowieść o okrutnym zbójniku Folsztyńskim i nieszczęsnym kacie Holuszce wg tekstu Milana Zelinki
Nagroda zespołowa na XV Opolskich Konfrontacjach Teatralnych (OKT) w Opolu za rolę w spektaklu Kubuś Fatalista według Denisa Diderota w Teatrze Dramatycznym w Warszawie (1989)
Nagroda na XXX Kaliskich Spotkaniach Teatralnych (KST) w Kaliszu za rolę Wieni w spektaklu Moskwa–Pietusztki Wieniedikta Jerofiejewa w Teatrze Dramatycznym w Warszawie (1990)
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1996)
Nagroda British Council za rolę Błazna Lakmusa w spektaklu Jak wam się podoba Williama Szekspira w Teatrze Dramatycznym w Warszawie (1997)
Wyróżnienie na XXXVIII KST w Kaliszu za rolę Clova w Końcówce Samuela Becketta w Teatrze Dramatycznym w Warszawie (1998)
Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za osiągnięcia artystyczne i pedagogiczne (2000)
Złoty Krzyż Zasługi (2002)^[1]
Nagroda na XLV KST dla duetu aktorskiego (z Magdaleną Boczarską) za rolę Senectusa, czyli Merlina w przedstawieniu Merlin. Inna Historia Tadeusza Słobodzianka w Teatrze Narodowym w Warszawie (2005)
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2011)
Laureat Złotej ŻyRybki, przyznanej na Interdyscyplinarnym Festiwalu Sztuk Miasto Gwiazd w Żyrardowie, za wieloletnią działalność na rzecz miasta (2012)^[2]
Doroczna Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2021)^[3]
27 marca 2023 otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[4]
Krzyż Kawalerski (2023)^[5] Orderu Odrodzenia Polski.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ M.P. z 2002 r. nr 57, poz. 777
↑ Złota żyRybka. miastogwiazd.pl. [dostęp 2017-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-01)].
↑ Poznaliśmy laureatów Dorocznej Nagrody Ministra Kultury,Dziedzictwa Narodowego i Sportu. instytutksiazki.pl, 15 października 2021. [dostęp 2021-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-15)].
↑ informacja o odznaczeniu
↑ M.P. z 2023 r. poz. 908

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Jarosław Gajewski w bazie filmpolski.pl
Jarosław Gajewski w bazie Filmweb
Jarosław Gajewski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-10] .

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Jarosław Gajewski w bazie IMDb (ang.)
Jarosław Gajewski w bazie Filmweb
Jarosław Gajewski w bazie filmpolski.pl
Jarosław Gajewski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09] .

[1] M.P. z 2002 r. nr 57, poz. 777

[2] Złota żyRybka. miastogwiazd.pl. [dostęp 2017-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-01)].

[3] Poznaliśmy laureatów Dorocznej Nagrody Ministra Kultury,Dziedzictwa Narodowego i Sportu. instytutksiazki.pl, 15 października 2021. [dostęp 2021-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-15)].

[4] rmacja o odznaczeniu

[5] M.P. z 2023 r. poz. 908

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]