José Luiz Carbone

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Carbone
Pełne imię i nazwisko

José Luiz Carbone

Data i miejsce urodzenia

22 marca 1946
São Paulo

Data i miejsce śmierci

27 grudnia 2020
Campinas

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1963–1965 São Paulo
1966 Ponte Preta
1968 Metropol
1969 São Paulo 13 (1)
1969–1973 SC Internacional 47 (0)
1973 Botafogo 30 (0)
1974 Grêmio
1974–1979 Botafogo 22 (1)
1980–1982 Nacional-SP
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1973–1974  Brazylia 7 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1982–1983 Nacional-SP
1983 Goytacaz
1983–1984 Fluminense FC
1984–1985 Ponte Preta
1985–1986 Botafogo
1986–1987 SE Palmeiras
1987 Fluminense
1987 Palmeiras
1988 Guarani FC
1988 Al-Sadd
1989 SC Internacional
1989 Al-Sadd
1990 EC Bahia
1990–1991 Cruzeiro EC
1991 Criciúma
1991–1992 União São João
1993 Nadi asz-Szarika
1993 Ituano
1994–1995 Sharjah
1996 Guarani
1996–1997 Sporting Cristal
1997 Juventus-SP
1997–1998 Fluminense
1998–1999 Sharjah
1999–2000 Remo
2000–2001 Guarani
2001–2002 Paraná Clube
2002 Remo
2002–2003 Botafogo-SP
2003 União Rondonópolis
2003 Joinville
2004–2005 Blooming
2005–2007 Sertãozinho
2007 Guarani
2009 Atlético Sorocaba
2009–2010 Al-Merreikh
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Carbone, właśc. José Luiz Carbone (ur. 22 marca 1946 w São Paulo, zm. 27 grudnia 2020 w Campinas[1]) – piłkarz brazylijski, występujący podczas kariery na pozycji pomocnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Carbone swoją piłkarską karierę rozpoczął w klubie São Paulo FC w 1963. W kolejnych trzech latach występował w Ponte Preta Campinas, Metropolu Criciúma i São Paulo FC. W latach 1969–1973 był zawodnikiem SC Internacional. Z Internacionalem czterokrotnie zdobył mistrzostwo stanu Rio Grande do SulCampeonato Gaúcho w 1969, 1970, 1971 i 1972. W barwach Internacional Carbone zadebiutował 8 sierpnia 1971 w zremisowanym 0-0 meczu ze Fluminense Rio de Janeiro zadebiutował w lidze brazylijskiej[2].

W latach 1973–1979 występował we Botafogo FR. W barwach Botafogo 14 grudnia 1977 w wygranym 3-1 meczu z CSA Maceió Carbone po raz ostatni wystąpił w lidze[3]. Ogółem w latach 1971–1977 rozegrał w lidze 99 spotkań, w których strzelił bramkę. Ostatnim klubem w karierze był Nacional São Paulo, w której zakończył karierę w 1982.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Carbone w reprezentacji Brazylii zadebiutował 25 czerwca 1973 w przegranym 0-1 towarzyskim meczu z reprezentacją Szwecji. Ostatni raz w reprezentacji Carbone wystąpił 5 maja 1974 w wygranym 2-1 towarzyskim meczu z reprezentacją Czechosłowacji.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Zaraz po zakończeniu kariery piłkarskiej Carbone został trenerem. Karierę trenerską rozpoczął tam, gdzie skończył piłkarską – Nacionalu São Paulo. W latach 1983–1984 prowadził Fluminense Rio de Janeiro. We Fluminense 29 stycznia 1984 w zremisowanym 1-1 meczu z Santosem FC Carbone zadebiutował w lidze brazylijskiej w roli trenera[4]. Z Fluminense zdobył mistrzostwo stanu Rio de Janeiro – Campeonato Carioca w 1983 oraz mistrzostwo Brazylii 1984 (Carbone prowadził Flu w 17 z 26 meczów ligowych).

Później w latach 80. i 90. Carbone prowadził m.in. Ponte Preta Campinas, Botafogo, SE Palmeiras ponownie Fluminense, Guarani FC, Internacional Porto Alegre, EC Bahia, Cruzeiro EC, Juventus São Paulo czy Remo Belém. Z Remo zdobył mistrzostwo stanu ParáCampeonato Paraense w 1999. Carbone pracował również za granicą, głównie w krajach arabskich. Z klubem Nadi asz-Szarika zdobył mistrzostwo ZEA w 1993 oraz Puchar Emira w 1995. W latach 1996–1997 pracował w Peru w klubie Club Sporting Cristal, z którym zdobył mistrzostwo Peru w 1996. Ostatnio Carbone pracował w Sudanie w klubie Al-Merreikh Omdurman.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Miniencyklopedia Piłka Nożna nr 11-12 2004, Historia meczów reprezentacji Brazylii 1957–2004, Oficyna wydawnicza ATUT, Wrocław 2004, ISSN 1644-8189, s. 26–27.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]