René Simões

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
René Simões
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

René Rodrigues Simões

Data i miejsce urodzenia

15 grudnia 1952
Rio de Janeiro

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
19??–19?? Bonsucesso FC
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1988–1989 Brazylia U-20
1990–1993 Ar-Rajjan SC
1994–2000 Jamajka
2001–2002 Trynidad i Tobago
2003 Al-Khor
2004 Brazylia (kobiety)
2005–2006 Iran U-23
2006 EC Vitória
2007–2008 Coritiba
2008 Jamajka
2008–2009 Fluminense FC
2009 Coritiba FBC
2009 Portuguesa São Paulo
2009 Kostaryka
2010 Ceará
2010–2011 Atlético Goianiense
2011 EC Bahia
2011 Grêmio Barueri
2013 Atlético Goianiense
2015 Botafogo
2015– Figueirense
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

René Rodrigues Simões (ur. 15 grudnia 1952 w Rio de Janeiro), brazylijski piłkarz i trener piłkarski. Jako szkoleniowiec pracował m.in. w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, Portugalii oraz Katarze. Od 1994 do 2000 roku był selekcjonerem reprezentacji Jamajki, z którą w 1998 roku jako pierwszy trener w historii wywalczył awans do finałów mistrzostw świata. Później z mniejszym powodzeniem prowadził Trynidad i Tobago. W ojczyźnie był szkoleniowcem m.in. reprezentacji juniorskich i młodzieżowych oraz drużyny narodowej kobiet.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Przez całą piłkarską karierę związany był z klubem Bonsucesso FC.

Kariera szkoleniowa[edytuj | edytuj kod]

Pracę szkoleniową zaczynał pod koniec lat 70. w Serrano FC. Później przez trzy lata (od 1982 do 1985) prowadził zespół Al-Quadysia ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Ponadto był trenerem klubów Mesquita, Portuguesa, Vitória SC (Portugalia) oraz katarskich Al-Haiah (1989) i Ar-Rajjan (19901993).

Od 1987 do 1988 był selekcjonerem juniorskich i młodzieżowych reprezentacji Brazylii. Z drużynami do lat 17 i 20 zdobył w 1988 roku mistrzostwo Ameryki Południowej.

Przez sześć lat był selekcjonerem reprezentacji Jamajki, którą w 1998 roku, jako pierwszy szkoleniowiec w historii, wprowadził do finałów mistrzostw świata. Później od 2001 do 2002 roku prowadził Trynidad i Tobago.

Był także szkoleniowcem żeńskiej reprezentacji Brazylii. W 2005 roku ponownie pracował w Vitórii Guimarães. Od początku 2006 roku jest opiekunem młodzieżowej drużyny narodowej Iranu.

Sukcesy szkoleniowe[edytuj | edytuj kod]