Cuca

	Cuca
	Cuca
Imię i nazwisko	Alexi Stival Beludo
Data i miejsce urodzenia	7 czerwca 1963; Kurytyba, Brazylia
Pozycja	pomocnik
Wzrost	179 cm
	Kariera klubowa
	Kariera reprezentacyjna
	Kariera trenerska
Lata	Klub/reprezentacja
1998; 1999; 1999; 2000; 2000; 2001; 2001; 2002; 2002; 2003; 2003; 2004; 2004; 2005; 2005; 2005; 2006-2008; 2008; 2008; 2009; 2009-2010; 2010-2011; 2011-2013; 2014-2016; 2016-	Uberlândia; Avaí; Brasil Pelotas; Avaí; Limeira; Remo; Inter de Lages; Gama; Criciúma; Paraná; Goiás; São Paulo; Grêmio; Flamengo; Coritiba; São Caetano; Botafogo; Santos; Fluminense; Flamengo; Fluminense; Cruzeiro; Atlético Mineiro; Shandong Luneng; Palmeiras

Alexi Stival Beludo znany jako Cuca (ur. 7 czerwca 1963 w Kurytybie) - piłkarz brazylijski, występujący podczas kariery na pozycji pomocnika.

Spis treści

Cuca karierę piłkarską rozpoczął w klubie Pinheiros Kurytyba na początku lat 80. Przełomem w jego karierze był transfer do Grêmio Porto Alegre. W Grêmio 20 września 1987 w zremisowanym 0-0 meczu z Cruzeiro Belo Horizonte Cuca zadebiutował w lidze brazylijskiej^[1]. Z Grêmio zdobył Copa do Brasil i mistrzostwo stanu Rio Grande do Sul - Campeonato Gaúcho w 1989 roku. Wiosną 1990 jedyny raz w karierze występował w Europie w hiszpańskim Realu Valladollid.

Po powrocie do Brazylii Cuca ponownie został zawodnikiem Grêmio, z którym zdobył kolejne mistrzostwo stanu. W kolejnych latach był zawodnikiem Internacionalu Porto Alegre, Palmeiras São Paulo, Santosu, Portuguesy São Paulo, Remo Belém, Juventude Caxias do Sul i Coritibie. W Coritibie 4 września 1996 przegranym 1-4 meczu z Botafogo Rio de Janeiro Cuca po raz ostatni wystąpił w lidze^[2]. Było to nieudane pożegnanie z ligą, gdyż został wyrzucony z boiska. Ogółem w latach 1987-1996 w lidze brazylijskiej wystąpił w 104 meczach, w których strzelił 27 bramek. Karierę zakończył w 1996 roku w Chapecoense Chapecó.

Cuca w reprezentacji Brazylii jedyny raz wystąpił 27 lutego 1991 w zremisowanym 1-1 towarzyskim meczu z reprezentacją Paragwaju.

Po zakończeniu kariery Cuca został trenerem. Karierę trenerską rozpoczął w 1998 w Uberlândii. Potem kolejno prowadził Avaí Florianópolis, Brasil Pelotas i ponownie Avaí. W Avaí 22 marca 2000 w zremisowanym 1-1 meczu z SER Caxias w Copa do Brasil Cuca zadebiutował w roli na arenie ogólnokrajowej^[3]. W I lidze brazylijskiej zadebiutował w roli trenera 30 marca 2003 w Paranie Kurytyba w zremisowanym 2-2 meczu z Santosem^[4]. W kolejnych latach był trenerem São Paulo FC, Grêmio Porto Alegre, Flamengo Rio de Janeiro, Coritibie, São Caetano i Botafogo Rio de Janeiro. Z Botafogo dwukrotnie doprowadził do wicemistrzostwa stanu Rio de Janeiro - Campeonato Carioca w 2007 i 2008 roku.

Potem miał krótkie epizody Santosie, Fluminense Rio de Janeiro i Flamengo Rio de Janeiro. Z Flamengo zdobył mistrzostwo stanu Rio de Janeiro i mistrzostwo Brazylii 2009, choć został zwolniony w trakcie sezonu. 30 sierpnia 2009 został po raz drugi trenerem ostatniego wówczas lidze Fluminense. Mimo iluzorycznych szans Cuca uratował Flu w lidze, remisując w ostatnim meczu z Coritibą, która kosztem Fluminense spadła z ligi. Mimo fatalnej postawy w lidze Flu dotarło do finału Copa Sudamericana 2009, gdzie uległo ekwadorskiemu LDU Quito. Po zajęciu czwartego miejsca w lidze stanowej, Cuca został zwolniony z Fluminense 19 kwietnia 2010. 8 czerwca 2010 został trenerem Cruzeiro Belo Horizonte. Z Cruzeiro zdobył wicemistrzostwo Brazylii 2010, okazując się gorszym od swojego byłego klubu - Fluminense. W 2011 zdobył z Cruzeiro mistrzostwo stanu Minas Gerais - Campeonato Mineiro. Fatalny początek Cruzeiro w lidze brazylijskiej spowodował, że Cuca został zwolniony w czerwcu 2011. 8 sierpnia 2011 Cuca powrócił do Belo Horizonte, gdzie został trenerem broniącego się przed spadkiem Atlético Mineiro Belo Horizonte zastępując Dorivala Júniora.

Miniencyklopedia Piłka Nożna 11-12/2004, roz. Historia meczów reprezentacji Brazylii 1914-2004, cz. 5 (1957-2004), Oficyna wydawnicza ATUT, Wrocław 2004, ISSN 1644-8189, str. 54.