Henryk Firlej (arcybiskup gnieźnieński)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Ten artykuł dotyczy prymasa. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku.
Henryk Firlej
prymas Polski
Ilustracja
Herb Henryk Firlej
Kraj działania  I Rzeczpospolita
Data i miejsce urodzenia 1574
Balice
Data i miejsce śmierci 25 lutego 1626
Skierniewice
arcybiskup gnieźnieński, Prymas Polski
Okres sprawowania 1624 – 1626
biskup płocki
Okres sprawowania 1617 – 1624
Wyznanie katolickie
Kościół rzymskokatolicki
Nominacja biskupia 30 maja 1616
Sakra biskupia brak danych
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Henryk Firlej z Dąbrowicy herbu Lewart (ur. 1574 roku w Balicach, zm. 25 lutego 1626 roku w Skierniewicach) – arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski w 1624 roku, podkanclerzy koronny w latach 1613-1618, referendarz wielki koronny w 1605 roku, prepozyt płockiej kapituły katedralnej w latach 1607-1617[1], prepozyt komendatoryjny miechowski w 1612 roku, scholastyk krakowski w 1594 roku, sekretarz królewski w 1596 roku[2], kanonik sandomierski do 1614 roku[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn marszałka wielkiego koronnego Jana Firleja i Barbary Mniszech herbu własnego. Ochrzczony w młodości jako kalwinista. Po śmierci ojca matka i bracia wychowali go na katolika. Brat przyrodni podskarbiego Jana Firleja, Mikołaja, Piotra i Andrzeja.

Studiował początkowo w Ingolstadzie i Grazu u jezuitów, później w Padwie i Rzymie[4]. W Rzymie wszedł do familii papieża Klemensa VIII, został jego pokojowcem, prałatem domowym, referendarzem obojga sygnatur, protonotariuszem apostolskim i hrabią rzymskim. W Rzymie w 1595 roku przyjął święcenia subdiakonatu, w 1598 roku prezbiteratu[5].

W 1625 rozpoczął przebudowę w stylu barokowym kolegiaty łowickiej.

Karierę zawdzięczał pochodzeniu oraz protekcji króla i papieża, trzeba też zwrócić uwagę na jego wykształcenie i łagodny charakter, a także splendor jakim się otaczał.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Antoni Julian Nowowiejski, Płock : monografia historyczna / napisana podczas wojny wszechświatowej i wydrukowana w roku 1930, Płock [1931], s. 354.
  2. ↑ Klerycy z ziem polskich, litewskich i pruskich święceni w Rzymie (XVI – pocz. XX w.), opracował Stanisław Jujeczka, Wrocław 2018, s. 51.
  3. ↑ Jan Wiśniewski, Katalog prałatów i kanoników sandomierskich od 1186-1926 r. tudzież sesje kapituły sandomierskiej od 1581 do 1866 r., Radom 1928, s. 61.
  4. ↑ Władysław Czapliński, Henryk Firlej w: Polski Słownik Biograficzny, t. VI, Kraków 1948, s. 477.
  5. ↑ Klerycy z ziem polskich, litewskich i pruskich święceni w Rzymie (XVI – pocz. XX w.), opracował Stanisław Jujeczka, Wrocław 2018, s. 51.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

p • d • e
Biskupi łuccy
Diecezja włodzimierska
1375-1425
Diecezja łucka
1358-1946 i od 1998
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Henryk_Firlej_(arcybiskup_gnieźnieński)&oldid=57979381”