Kawalerskie życie na obczyźnie
| ||
| Gatunek | obyczajowy | |
| Rok produkcji | 1992 | |
| Data premiery | 15 stycznia 1993 | |
| Kraj produkcji |  Polska
| |
| Język | polski | |
| Czas trwania | 100 minut | |
| Reżyseria | Andrzej Barański | |
| Scenariusz | Andrzej Barański | |
| Główne role | Marek Bukowski Artur Barciś Jan Frycz | |
| Muzyka | Henryk Kuźniak | |
| Zdjęcia | Ryszard Lenczewski | |
| Scenografia | Paweł Mirowski | |
| Kostiumy | Barbara Śródka-Makówka | |
| Montaż | Zbigniew Niciński | |
| Produkcja | Studio Filmowe Oko Telewizja Polska | |
| Nagrody | ||
| 17. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni: nagroda za scenografię i dekorację wnętrz | ||
Kawalerskie życie na obczyźnie – polski film obyczajowy z 1992 roku na podstawie utworu Życiorys własny robotnika (1930) Jakuba Wojciechowskiego.
Plenery: Łódź (m.in. fabryka „Uniontex” przy ul. Tymienieckiego), Pabianice.
Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]
Początek XX wieku. Michał – młody chłopak z Wielkiego Księstwa Poznańskiego – jedzie w głąb Niemiec szukając pracy. Pracując w fabryce włókienniczej poznaje Stefana, z którym się zaprzyjaźnia. Obaj uczestniczą w kursie tańca i form towarzyskich. Jednak wyuczone maniery nie pasują do środowiska, w którym Michał przebywa i staje się przyczyną konfliktów. Z tego powodu Michał przyłącza się do taboru karuzelnika. Bujne życie erotyczne karuzelnika i jego pomocnika Hermana uświadamia Michałowi istnienie tej sfery. Następnie trafia do kotłowni, mieszka u Frau Luther – nienasyconej erotycznie rozwódki. Zbyt mocno przez nią eksploatowany, wyjeżdża do Westfalii. Tam pracuje w kopalni. Zaspokaja swoje potrzeby erotyczne u prostytutek. Po bójce opuszcza kopalnię, ponownie spotyka Stefka.
Obsada[edytuj | edytuj kod]
- Marek Bukowski – Michał
- Bożena Dykiel – Frau Luther
- Magdalena Wójcik – Agata, miłość Michała
- Artur Barciś – Stefan, przyjaciel Michała
- Jan Frycz – Herman
- Marek Walczewski – karuzelnik Schumann
- Ewa Buczko – Angela
- Cynthia Kaszyńska – Regina
- Jarosław Gruda – Franek
- Andrzej Mastalerz – Staszek
- Witold Wieliński – Wacek
- Wiktor Zborowski – Wilhelm, następca Hermana u karuzelnika
- Zofia Merle – gospodyni "myjąca plecy"
- Hanna Stankówna – instruktorka tańca
- Mirosława Marcheluk – matka Reginy
- Paweł Nowisz – ojciec Reginy
- Ewa Zdzieszyńska – właścicielka domu publicznego
- Edward Kusztal – dozorca w fabryce
- Anna Majcher – żona Wilhelma
- Magdalena Warzecha – pierwsza kobieta karuzelnika
- Olga Dorosz – druga kobieta karuzelnika
- Hanna Śleszyńska – trzecia kobieta karuzelnika
- Cezary Pazura – robotnik Wielgos
- Jan Mayzel – sztygar w kopalni
- Ryszard Kotys – inspektor w fabryce
- Bogusław Sochnacki – majster Schulz
- Jan Bógdoł – majster w kopalni
- Wojciech Walasik – robotnik
- Aleksandra Justa – koleżanka Agaty
- Ireneusz Kaskiewicz – podróżny
- Ewa Gawryluk – tańcząca ze Stefanem na kursie tańca
- Jerzy Matula – lekarz
- Jerzy Słonka
i inni
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| ||||||||||||
