Kościół św. Jerzego w Krzyczewie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Jerzego
A/1406 z dnia 20.12.1988
kościół filialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Krzyczew

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół łaciński

Diecezja

Diecezja siedlecka

Położenie na mapie gminy wiejskiej Terespol
Mapa konturowa gminy wiejskiej Terespol, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jerzego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jerzego”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jerzego”
Położenie na mapie powiatu bialskiego
Mapa konturowa powiatu bialskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jerzego”
Ziemia52°08′48,1″N 23°29′59,4″E/52,146694 23,499833

Kościół św. Jerzego w Krzyczewie – filialny kościół rzymskokatolicki parafii w Neplach, dawna cerkiew prawosławna.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew św. Dymitra została zbudowana w 1811 roku, prawdopodobnie z wykorzystaniem materiału z wcześniejszej unickiej cerkwi z 1683 roku. Po likwidacji unii kościelnej w Królestwie Polskim w 1875 roku Rosyjski Kościół Prawosławny przejął wszystkie parafie unickie, co oznaczało, że również cerkiew w Krzyczewie stała się świątynią prawosławną. Po I wojnie światowej została zrewindykowana na rzecz Kościoła rzymskokatolickiego (początkowo w składzie parafii Przemienienia Pańskiego w Malowej Górze)[1].

W Krzyczewie przy kolejnych cerkwiach unickiej i prawosławnej funkcjonował cmentarz. Przetrwał z niego jeden nagrobek datowany na r. 1832. Następnie nową nekropolię, prawosławną, a następnie rzymskokatolicką, wyznaczono w innym miejscu, poza wsią[2].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Świątynia drewniana, trójdzielna, orientowana, na podmurówce z cegły i kamienia polnego. Nawa główna na rzucie kwadratu, babiniec i prezbiterium na rzucie prostokąta. Z północnej strony prezbiterium niewielka zakrystia. Każda część nakryta osobnym dwuspadowym dachem, na kalenicy dachu nawy wieżyczka na sygnaturkę, dobudowana w czasie remontu 2000 roku. Wewnątrz malowidła na stropie nawy z ok. 1910 roku wykonane w tradycji prawosławnej. Ołtarz główny św. Jerzego wykonany po 1920 roku, ołtarze boczne z ikonami św. Jerzego i św. Ignacego z dawnego wyposażenia cerkiewnego[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Krzyczew.. mojepodlasie.friko.pl. [dostęp 2015-10-28].
  2. J. Maraśkiewicz, Zabytkowe cmentarze i mogiły w Polsce. Województwo bialskopodlaskie, Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, Warszawa 1995, ISBN 83-85548-40-8, s. 51-52.