Kodeks 067

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kodeks 067
Data powstania

V wiek

Rodzaj

Kodeks majuskułowy

Numer

067

Zawartość

Ewangelie

Język

grecki

Rozmiary

20 × 15,5 cm

Typ tekstu

tekst mieszany

Kategoria

III

Miejsce przechowywania

Rosyjska Biblioteka Narodowa

Kodeks 067 (Gregory-Aland no. 067), ε 2 (von Soden) – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu, paleograficznie datowany na V wiek. Przechowywany w Petersburgu.

Kodeks zachował się we fragmentarycznym stanie.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Kodeks stanowiony jest przez 6 pergaminowych kart (20 na 15,5 cm), z fragmentami tekstu Ewangelii Mateusza i Ewangelii Marka. Tekst pisany jest w dwóch kolumnach na stronę, 24 linijek w kolumnie[1].

Kodeks zawiera następujące teksty:

Mateusz 14,13-16.19-23; 24,37-25,1.32-45; 26,31-45; Marek 9,14-22; 14,58-70.[2]

Grecki tekst kodeksu przekazuje tekst mieszany z przewagą tekstu bizantyjskiego. Aland zaklasyfikował go do kategorii III[1].

Kodeks jest palimpsestem, górny tekst jest w języku gruzińskim, naniesiony został w X wieku[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dawniej datowany był na VI wiek, obecnie datuje się go na wiek V.

Prawdopodobnie przywieziony został z Synaju[3]. Badali go Tischendorf, Eduard de Muralt, Kurt Treu, Pasquale Orsini.

Obecnie przechowywany jest w Rosyjskiej Bibliotece Narodowej (Gr. 6 III), w Petersburgu[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 119. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
  2. Kurt Aland, Synopsis Quattuor Evangeliorum. Locis parallelis evangeliorum apocryphorum et patrum adhibitis edidit, Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 1996, p. XXIII.
  3. Leuven Database of Ancient Books

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Konstantin von Tischendorf, Monumenta sacra et profana I (Leipzig: 1846), pp. XIII-XIX, 1-48.
  • Kurt Treu, Die Griechischen Handschriften des Neuen Testaments in der USSR; eine systematische Auswertung des Texthandschriften in Leningrad, Moskau, Kiev, Odessa, Tbilisi und Erevan, T & U 91 (Berlin: 1966), pp. 292–293.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]