Kodeks 0221

To jest dobry artykuł
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kodeks 0221 (GA)
Ilustracja
Strona recto oraz verso z tekstem Rz 5,16-17.19.21-6,3
Data powstania

IV wiek

Rodzaj

Kodeks majuskułowy

Numer

0221

Zawartość

List do Rzymian 5-6 †

Język

grecki

Rozmiary

[18 × 16 cm]

Typ tekstu

tekst mieszany

Kategoria

III

Miejsce przechowywania

Austriacka Biblioteka Narodowa

Kodeks 0221 (Gregory-Aland no. 0221) – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na IV wiek. Do naszych czasów zachował się jedynie fragment jednej karty kodeksu. Jest przechowywany w Wiedniu. Jest cytowany w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Zachował się fragment jednej karty, z tekstem Listu do Rzymian (5,16-17.19.21-6,3)[1][2]. Oryginalne karty kodeksu miały rozmiar 18 na 16 cm[1], zachowany fragment ma rozmiary 6,1 na 6,0 cm. Pergamin ma barwę ciemno-brunatną[2].

Tekst był pisany dwiema kolumnami na stronę, po 20 linijek w kolumnie[1], około 10 liter w linijce. Litery są niewielkie, o regularnych kształtach i są charakterystyczne dla biblijnej uncjały. Litery epsilon, omikron oraz sigma mają okrągłe kształty; omega oraz phi są nadzwyczaj wielkie. Według Porterów zachodzi kilka paleograficznych podobieństw do Kodeksu Aleksandryjskiego (V wiek)[2].

Nomina sacra (imiona święte) zapisywane są skrótami. Stosuje interpunkcję, przydechy, nie ma dierezy, ani ioty adscriptum[2].

Tekst[edytuj | edytuj kod]

Fragment reprezentuje mieszaną tradycję tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii III[1], co oznacza, że jest ważny dla poznania historii tekstu Nowego Testamentu[3].

W Rz 5,17 stosuje formę βασιλευσουσι bez końcowego ν (w rekonstrukcji dokonanej przez Petera Sanza ν końcowe występuje). Wariant nie został odnotowany w 27 wydaniu Nestle-Alanda (NA27)[2], ma on jedynie znaczenie gramatyczne.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Peter Sanz był zdania, że rękopis jest starszy od Kodeksu Synajskiego (IV wiek) a młodszy od Kodeksu Watykańskiego (IV wiek). Za datą tą opowiadają się również i inni paleografowie[2]. Rękopis datowany jest przez INTF na IV wiek[1][4].

Przypuszcza się, że fragment powstał w Egipcie. Klaas Worp, z Lejdy, uważa, że został znaleziony w Fajum[5]. Porterowie są jednak ostrożniejsi i podają, że miejsce, z którego pochodzi fragment jest nieznane[2][a].

Na listę rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go Kurt Aland w 1953 roku, oznaczając go przy pomocy siglum 0221[6][7].

Transkrypcję tekstu opublikował Peter Sanz w 1946[2] oraz Porterowie w 2008 roku[8]. Odczyt Porterów w kilku miejscach różni się od odczytu Sanza[9]. Fragment był badany ponadto przez włoskiego paleografa Guglielmo Cavallo, który opublikował jego faksymile[5].

Fragment jest cytowany w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu. Po raz pierwszy został wykorzystany w 26 wydaniu Nestle-Alanda (NA26)[10][b]. W NA27 został zaliczony do rękopisów cytowanych w pierwszej kolejności[11].

Rękopis przechowywany jest w Austriackiej Bibliotece Narodowej (Pap. G. 19890) w Wiedniu[1][4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Fragment nabyty został od handlarzy.
  2. ↑ 25 wydanie Nestle-Alanda kończy się na kodeksie 0220 (Nestle-Aland, Novum Testamentum Graece, wyd. 25, London 1969, s. 16*).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f Aland i Aland 1989 ↓, s. 133.
  2. ↑ a b c d e f g h Porter i Porter 2008 ↓, s. 205.
  3. ↑ Aland i Aland 1989 ↓, s. 116-117, 167.
  4. ↑ a b INTF i Cod. 0221 ↓.
  5. ↑ a b Van Haelst 0496 Nestle-Aland 0221 LDAB
  6. ↑ Aland 1963 ↓, s. 10.
  7. ↑ Aland i Aland 1989 ↓, s. 84.
  8. ↑ Porter i Porter 2008 ↓, s. 205-209.
  9. ↑ Porter i Porter 2008 ↓, s. 208.
  10. ↑ NA26 1991 ↓, s. 14*.
  11. ↑ NA27 2001 ↓, s. 60*.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Eberhard et Erwin Nestle: Novum Testamentum Graece. communiter ediderunt: K. Aland, M. Black, C.M. Martini, B.M. Metzger, A. Wikgren. Wyd. 26. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1991. ISBN 3-438-05100-1. [NA26]
  • Eberhard et Erwin Nestle: Novum Testamentum Graece. communiter ediderunt: B. et K. Aland, J. Karavidopoulos, C.M. Martini, B.M. Metzger. Wyd. 27. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2001. ISBN 978-3-438-05100-4. [NA27]
  • Kurt Aland, Barbara Aland: Der Text des Neues Testaments: Einfürung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Wyd. 2. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1989. ISBN 3-438-06011-6. (niem.).
  • K. Aland: Kurzgefasste Liste der griechieschen Handschriften des Neuen Testaments. Wyd. 1. Berlin: Walter de Gruyter, 1963, s. 10. (niem.).
  • Stanley E. Porter, Wendy J. Porter: New Testament Greek Papyri and Parchments. Berlin – New York: Walter de Gruyter, 2008, s. 205–209. ISBN 978-3-11-020308-0. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • INTF: Kodeks 0221 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2014-09-07]. (niem.).
Wykaz kodeksów majuskułowych Nowego Testamentu
01-045
046-0322
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kodeks_0221&oldid=72915351”