Kodeks 0186
 Fragmenty 0186 oraz 0224, strona recto i verso | |
| Data powstania |
V/VI wiek |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Numer |
0186 |
| Zawartość | |
| Język |
grecki |
| Rozmiary |
18 × 15 cm |
| Typ tekstu | |
| Kategoria |
III |
| Miejsce przechowywania | |
Kodeks 0186 (Gregory-Aland no. 0186) – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na V lub VI wiek. Pochodzi z Egiptu, przechowywany jest w Wiedniu. Należał do tego samego rękopisu, co fragment 0224. Oba fragmenty stanowiły niegdyś tę samą kartę. Fragment jest cytowany w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Do dnia dzisiejszego zachował się niewielki fragment jednej karty kodeksu, z tekstem 2. Listu do Koryntian 4,5-8.10.13. Rekonstrukcja oryginalnej karty kodeksu wykazała, że miała ona rozmiar 18 na 15 cm[1][2]. Pergamin ma barwę ciemnawą[3].
Tekst pisany jest dwoma kolumnami na stronę, w 17 linijkach w kolumnie (według rekonstrukcji)[1][2]. W jednej linijce mieściło się około 10 liter. Litery są grube i mają kształt charakterystyczny dla tzw. „biblijnej uncjały”. Nie stosuje punktacji, stosuje przydechy, nad literami omikron oraz epsilon umieszczono znaki o nieznanym przeznaczeniu[3]. Nomina sacra zapisywane są skrótami (ΘΣ, ΘΥ, ΧΥ, ΧΝ, ΙΝ, ΙΥ, ΠΝΑ, ΚΝ)[4].
Tekst[edytuj | edytuj kod]
Zachowany fragment reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii III[1], co oznacza, że jest ważny dla poznania historii tekstu Nowego Testamentu[5].
Warianty tekstowe fragmentu (z lewej strony klamry tekst wydania NA27, z prawej strony tekst fragmentu 0186/0224):[6]
- 4,5 – Ιησουν Χριστον ] Χριστον Ιησουν
- 4,5 – Ιησουν ] Ιησου Χριστου
- 4,13 – διο ελαλησα ] διο και ελαλησα
Wariant Χριστον Ιησουν (Chrystusa Jezusa) wspierany jest przez rękopisy: 03, 015, 044, 0209, 0243, 33, 1739, 1881, Byz; wariant Ιησου Χριστου (Jezusa Chrystusa) wspierany jest przez: p46, 01*, 011, 02c, 04, 0243, 33, 1739, 1881, 2464; wariant διο και ελαλησα (dlatego i powiedziałem) wspierany jest przez: 01, 010, 012 oraz minuskuł 1175[6].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Rękopis powstał w nieznanym miejscu w Egipcie[7]. Nieznane jest też miejsce znalezienia rękopisu[3]. Papirolodzy K.A. (Klaas) Worp oraz H. Harrauer wskazali na Fajum, jako prawdopodobne miejsce, w którym został znaleziony[7].
INTF datuje rękopis na V lub VI wiek[2]. Stanley E. Porter uważa, że V wiek jest bardziej prawdopodobny (podobnie Cavallo oraz Maehler)[3].
Tekst fragmentu opublikował Karl Wessely w 1914 roku[3]. Na listę rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go Ernst von Dobschütz w 1924 roku, oznaczając go przy pomocy siglum 0186[8][9]. Fragment cytowany jest we współczesnych krytycznych wydaniach greckiego tekstu Nowego Testamentu (NA26[10], NA27[11], UBS3[12], UBS4[13]) jako świadek pierwszego rzędu[11].
Należał do tego samego rękopisu i tej samej karty, co fragment 0224[1]. Fragment 0224 jest mniejszy i ma rozmiary 6,8 na 2,2 cm[3], zawiera tekst 2 Kor 4,5.12-13[4]. Fragment bardziej ucierpiał ze strony środowiska, zachował się w gorszej kondycji niż 0186 i jest trudno czytelny. Tekst fragmentu opublikował Peter Sanz w 1946 roku[3]. W 1953 roku Herbert Klos zaobserwował, że oba fragmenty powinny być traktowane jako pochodzące z tego samego rękopisu[3].
Tekst obu fragmentów wraz z facsimile został ponownie wydany przez Stanleya E. Portera oraz Wendy J. Porter w 2008 roku[7].
Rękopis jest przechowywany w Austriackiej Bibliotece Narodowej (Pap. G. 39788) w Wiedniu. 0224 przechowywany jest pod numerem Pap. G. 3075[1][2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Aland i Aland 1995 ↓, s. 132.
- ↑ a b c d INTF: Kodeks 0186 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2014-02-02].
- ↑ a b c d e f g h New Testament Greek Papyri and Parchments. ed. Porter & Porter. Berlin – New York: 2008, s. 219.
- ↑ a b New Testament Greek Papyri and Parchments. ed. Porter & Porter. Berlin – New York: 2008, s. 220.
- ↑ Aland i Aland 1995 ↓, s. 116.
- ↑ a b New Testament Greek Papyri and Parchments. ed. Porter & Porter. Berlin – New York: 2008, s. 222.
- ↑ a b c K. A. Worp – H. Harrauer, Tyche 8 (1993), p. 38-39; cyt. za: LDAB
- ↑ Aland i Aland 1995 ↓, s. 84.
- ↑ K. Aland: Kurzgefasste Liste der griechieschen Handschriften des Neuen Testaments. Berlin: Walter de Gruyter, 1963, s. 9.
- ↑ E. Nestle K. Aland (pod red.): Novum Testamentum Graece (wyd. 26). Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1991, s. 51*. ISBN 3-438-05100-1.
- ↑ a b Eberhard et Erwin Nestle: Novum Testamentum Graece. communiter ediderunt: B. et K. Aland, J. Karavidopoulos, C. M. Martini, B. M. Metzger. Wyd. 27. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2001, s. 60*. ISBN 978-3-438-05100-4.
- ↑ K. Aland, M. Black, C.M. Martini, B. Metzger, A. Wikgren: The Greek New Testament. Wyd. 3. Stuttgart: United Bible Societies, 1983, s. XVIII. ISBN 3-438-05113-3.
- ↑ B. Aland, K. Aland, J. Karavidopoulos, C. M. Martini, B. Metzger, A. Wikgren: The Greek New Testament. Wyd. 4. Stuttgart: United Bible Societies, 1993, s. 15*. ISBN 978-3-438-05110-3.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Walter Till. Papyrussammlung der Nationalbibliothek in Wien: Katalog der koptischen Bibelstucke. Der Pergamente. „ZNW”. 39, s. 1-57, 1940. ISSN 1613-009X. (niem.).
- Kurt Aland, Barbara Aland: Der Text des Neues Testaments: Einfürung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Wyd. 2. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1989. ISBN 3-438-06011-6. (niem.).
- New Testament Greek Papyri and Parchments. ed. Stanley E. Porter & Wendy J. Porter. Berlin – New York: Walter de Gruyter, 2008, s. 209–211. ISBN 978-3-11-020308-0. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- INTF: Kodeks 0186 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2014-02-02].